μα παρεμβάλεται η αντίληψη, κι αυτή είναι μια νοητική διεργασία.οι ανεμόμυλοι του δον κιχότε ήταν πραγματικοί για τον ίδιο, ίσως και για την δουλτσινέα του (εκείνη ήταν πραγματική άραγε;)
φιλενάδα αν η ύλη είναι μια συνεχής ηρακλείτεια "μεταφορά" η συνέχεια της μεταφοράς είναι η μετενσάρκωση ως κατανάλωση και ανακύκλωση. εξού και η φετιχοποίηση της διαφοράς. αυτή η καημένη η ύλη δεν είναι ποτέ ένα πράγμα... εμείς;;;;)
α ωραία το έθεσες.. βέβαια εγώ είπα κάτι πολύ-πολύ απλό αν όλη η γλώσσα είναι ένα σύστημα μεταφοράς, τότε η μόνη λέξη που κυριολεκτεί είναι η ίδια η λέξη "μεταφορά" (κι όχι ας πούμε η λέξη "κυριολεξία" κλπ) άλλα όλα τα σχόλια διευρύνουν την ερμηνεία χχχ
όταν διατυπωθεί όμως η "μεταφορά" ως κυριολεξία είναι τελεστική αντίφαση γιατί δεν μεταφέρει (τίποτα). ακυρολεκτεί επίσης. η ακυρολεξία είναι η χώρα ( χωροποίηση) όπου ανθεί (το παιχνίδι με την πάντα επι-κείμενη) φαιδρά κυριολεξία.
σκέφτομαι το ίδιο για τις λέξεις "γράφω" και "ομιλώ" για τον γραπτό και προφορικό λόγο αντίστοιχα.
με μπέρδεψε το αρχικό "ύλη μου". πάντως ανάμεσα στο σημαίνον και το σημαινόμενο κυκλοφορεί ο νους που συμπυκνώνει το παράδοξο της διολίσθησης του σημαίνοντος (δηλ. της μεταφοράς) - άλλωστε μόνο ο νους θα μπορούσε να το ονομάσει παράδοξο.
ίσως, βιώνει στιγμιαία κάθε φορά και ένα ακόμα... παράδοξο μέχρι να χαράξει μια ιστορική παραδοξότητα όπως όλοι, δομικά.
η λύση μάλλον βρίσκεται στο σύνολο της δομής και της μεταδομής της. αλήθεια, αν αυτό θεωρηθεί μία διαλεκτική σχέση, ένας δυισμός, ποιο είναι το τρίτο στοιχείο που καταρρίπτει τη σχέση;
δεν σε μπέρδεψε, ίσα-ίσα, που έπιασες και το παραμέσα ακριβώς εκεί είναι και το "τρίτο στοιχείο που καταρρίπτει -υπερβαίνει θα έλεγα- τη σχέση" όταν το σημαίνον επιδέχεται πολλαπλές και αληθείς (μη αντικρουόμενες) ερμηνείες σε όλα τα επίπεδα (μορφή,περιεχόμενο, αλληγορία, κυριολεξία, κλπ) πλήρες νόημα..
Δεν συμφωνώ. Το σημαίνον και το σημαινόμενο μπορεί να έχουν παλλαπλές αλληλοεξαρτήσεις , αλλά τελικά το σημαινόμενο είναι αωατό μόνο αν ταυτίζεται με το σημαίνον. Η αλήθεια είναι πάντα μια ενώ το ψέμμα-η λάθος- έχουν πολλά πρόσωπα. Η μόνη απόδειξη είναι η πράξη.
Ισα-ισα το αντίθετο. Βάζεις έξυπνα θέματα,λιγόλογα, και είσαι καλιεργημένο άτομο. Απλώς εγώ είμαι της πρακτικής Φιλοσοφίας και επιμένω στο συγκεκριμμένο.-Δεν διεκδικώ το αλάθητο-. Η Φιλοσοφία δεν είναι μόνο κοσμοθεωρία αλλά και τρόπος αντίληψης και δράσης στα πεζά καθημερινά θέματα. Σε παρακολουθω ευχάριστα και με ενδιαφέρον.
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και συμφωνώ,ως προς τον τρόπο δράσης ειδικά και στάσης ευρύτερα.
εξ ου και δεν αναιρείται το συναίσθημά μου.νομίζω πως προκειμένου να μου δείξεις τις θέσεις σου, βρίσκεσαι να λειτουργείς αντιφατικά ως προς τη φιλοσοφία σου.κι αυτό δεν με κάνει να αισθάνομαι καλά.αλλά δεν θέλω να υποδείξω τίποτα παραπάνω και σε κανέναν. να είσαι καλά αγαπητέ ανώνυμε
Δεν έχεις κι άδικο...
ReplyDeleteΜυστήριο τρένο η ύλη. ;)
Η ύλη ,είναι η μόνη πραγματικότητα.
ReplyDeleteriski "έγραψες" πάλι :)
ReplyDeleteστέλιο είναι βέβαιο αυτό;
ReplyDeleteΑπολύτως βέβαιος.
ReplyDeleteεντάξει τότε.
ReplyDeleteΗ μόνη πραγματικότητα είναι η ύλη.
ReplyDeleteΟλα τα άλλα είναι δημιουργήματα του ανθρώπινου μυαλού.-
μα παρεμβάλεται η αντίληψη, κι αυτή είναι μια νοητική διεργασία.οι ανεμόμυλοι του δον κιχότε ήταν πραγματικοί για τον ίδιο, ίσως και για την δουλτσινέα του (εκείνη ήταν πραγματική άραγε;)
ReplyDelete(καλημέρα))
φιλενάδα αν η ύλη είναι μια συνεχής ηρακλείτεια "μεταφορά" η συνέχεια της μεταφοράς είναι η μετενσάρκωση ως κατανάλωση και ανακύκλωση. εξού και η φετιχοποίηση της διαφοράς. αυτή η καημένη η ύλη δεν είναι ποτέ ένα πράγμα... εμείς;;;;)
ReplyDeleteα ωραία το έθεσες..
ReplyDeleteβέβαια εγώ είπα κάτι πολύ-πολύ απλό
αν όλη η γλώσσα είναι ένα σύστημα μεταφοράς, τότε η μόνη λέξη που κυριολεκτεί είναι η ίδια η λέξη "μεταφορά" (κι όχι ας πούμε η λέξη "κυριολεξία" κλπ)
άλλα όλα τα σχόλια διευρύνουν την ερμηνεία
χχχ
όταν διατυπωθεί όμως η "μεταφορά" ως κυριολεξία είναι τελεστική αντίφαση γιατί δεν μεταφέρει (τίποτα). ακυρολεκτεί επίσης.
ReplyDeleteη ακυρολεξία είναι η χώρα ( χωροποίηση) όπου ανθεί (το παιχνίδι με την πάντα επι-κείμενη) φαιδρά κυριολεξία.
σκέφτομαι το ίδιο για τις λέξεις "γράφω" και "ομιλώ" για τον γραπτό και προφορικό λόγο αντίστοιχα.
διευκρίνησις: σκέφτομαι το ίδιο για τις λέξεις "γράφω" και "ομιλώ" ως προς την αρχική σου κουβέντα στην ανάρτηση. ως μόνες κυριολεξίες.
ReplyDeleteμε ενδιαφέρει εκείνο το σημείο του συνόλου που συμπυκνώνει το παράδοξο, που ανήκει και δεν ανήκει συγχρόνως
ReplyDeleteμε μπέρδεψε το αρχικό "ύλη μου". πάντως ανάμεσα στο σημαίνον και το σημαινόμενο κυκλοφορεί ο νους που συμπυκνώνει το παράδοξο της διολίσθησης του σημαίνοντος (δηλ. της μεταφοράς) - άλλωστε μόνο ο νους θα μπορούσε να το ονομάσει παράδοξο.
ReplyDeleteίσως, βιώνει στιγμιαία κάθε φορά και ένα ακόμα... παράδοξο μέχρι να χαράξει μια ιστορική παραδοξότητα όπως όλοι, δομικά.
η λύση μάλλον βρίσκεται στο σύνολο της δομής και της μεταδομής της. αλήθεια, αν αυτό θεωρηθεί μία διαλεκτική σχέση, ένας δυισμός, ποιο είναι το τρίτο στοιχείο που καταρρίπτει τη σχέση;
δεν σε μπέρδεψε, ίσα-ίσα, που έπιασες και το παραμέσα
ReplyDeleteακριβώς εκεί είναι και το "τρίτο στοιχείο που καταρρίπτει -υπερβαίνει θα έλεγα- τη σχέση"
όταν το σημαίνον επιδέχεται πολλαπλές και αληθείς (μη αντικρουόμενες) ερμηνείες σε όλα τα επίπεδα (μορφή,περιεχόμενο, αλληγορία, κυριολεξία, κλπ)
πλήρες νόημα..
Δεν συμφωνώ. Το σημαίνον και το σημαινόμενο μπορεί να έχουν παλλαπλές αλληλοεξαρτήσεις , αλλά τελικά το σημαινόμενο είναι αωατό μόνο αν ταυτίζεται με το σημαίνον.
ReplyDeleteΗ αλήθεια είναι πάντα μια ενώ το ψέμμα-η λάθος- έχουν πολλά πρόσωπα.
Η μόνη απόδειξη είναι η πράξη.
δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά
ReplyDeleteαλλά νομίζω δεν λέμε κάτι διαφορετικό
αν μπορείς διευκρύνισε τι εννοείς ταύτιση σημαινόμενου και σημαίνοντος
Αν το σημαίνον είναι η ύλη και το σημαινόμενο η σκέψη, τότε για να είναι αληθινή η σκέψη θα πρέπει να ταυτίζοται ως προς το αποτέλεσμα.
ReplyDeleteΟ Μάρκος είναι το nick.
με κάνεις να αισθάνομαι τερατώδης
ReplyDeleteαλλά το γιατί
θα το εξηγήσω κάποια άλλη φορά
Ισα-ισα το αντίθετο.
ReplyDeleteΒάζεις έξυπνα θέματα,λιγόλογα, και είσαι καλιεργημένο άτομο.
Απλώς εγώ είμαι της πρακτικής Φιλοσοφίας και επιμένω στο συγκεκριμμένο.-Δεν διεκδικώ το αλάθητο-.
Η Φιλοσοφία δεν είναι μόνο κοσμοθεωρία αλλά και τρόπος αντίληψης και δράσης στα πεζά καθημερινά θέματα.
Σε παρακολουθω ευχάριστα και με ενδιαφέρον.
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
ReplyDeleteκαι συμφωνώ,ως προς τον τρόπο δράσης ειδικά και στάσης ευρύτερα.
εξ ου και δεν αναιρείται το συναίσθημά μου.νομίζω πως προκειμένου να μου δείξεις τις θέσεις σου, βρίσκεσαι να λειτουργείς αντιφατικά ως προς τη φιλοσοφία σου.κι αυτό δεν με κάνει να αισθάνομαι καλά.αλλά δεν θέλω να υποδείξω τίποτα παραπάνω και σε κανέναν.
να είσαι καλά αγαπητέ ανώνυμε