Friday, 11 November 2011

η ιστορία ενός εγώ που ξαναβρήκε το εμείς

15 comments:

  1. Καταπληκτικό φιλμάκι!

    Νομίζω ότι δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι το τέλος του αιώνα...

    Ευχαριστίες σ' όλους τους συντελεστές, και, κυρίως, στην οικοδέσποινα που το μοιράστηκε μαζί μας.

    Μερσί Κριστινά!

    ReplyDelete
  2. Πολλές ευχαριστίες και από μένα :)

    Να ΄σαι καλά!

    ReplyDelete
  3. Μπράβο Χριστινάκι!
    Πολύ καλό! :)

    ReplyDelete
  4. σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, θα τα μεταφέρω και στους συνεργάτες!
    φιλιά

    ReplyDelete
  5. Κοριτσάκι το animation σου πλουτίζει πολύ το κείμενο!Μ άρεσε πολύ η επιλογή των εικόνων που έκανες και τα χρώματα, μου βγαλε μια παιδικότητα και κάτι σκληρό ταυτόχρονα!Μπράβο!

    ReplyDelete
  6. σ'ευχαριστώ πολύ Τ, νομίζω έπεσες διάνα στην περιγραφή!καλημερούδια!

    ReplyDelete
  7. Α ρε ταλεντάρα... :))

    Bravo!

    ReplyDelete
  8. Το εγώ που ξαναβρίσκει το εμεις , είναι αυτό που θα φορεθεί πολύ φέτος.
    Καλό!

    στέλιος

    ReplyDelete
  9. όταν πετιέται ριχτά σαν πανωφόρι δεν κάνει τίποτα όταν όμως το φορέσουμε κατάκαρδα θα ζεσταθούμε.κι ο χειμώνας μας βρήκε ήδη...

    ReplyDelete
  10. εμείς και ιδίως εγώ , θα δούμε το καημένο το εγώ σας αύριο μαζί με τους μαθητές στην τάξη!
    καλό βράδυ αΧτίνα!

    ReplyDelete
  11. μεγάλη μας τιμή, πολύ θα'θελα να μάθω τις αντιδράσεις των παιδιών
    φιλιά πολλά και καλημέρα

    ReplyDelete
  12. πολύ ωραίο! μπράβο! (άργησα αλλά το είδα :))) )

    η αισιοδοξία μ' αρέσει...

    ReplyDelete
  13. καλημέρα χάρη!ευχαριστώ για την ενθουσιώδη ανταπόκριση!
    φιλιά

    ReplyDelete
  14. http://tsalapetinos.blogspot.gr/2013/01/blog-post_26.html

    ReplyDelete