Sunday, 12 February 2012

χτύπος

τώρα θα σου μιλάω
μόνο με ποιήματα
θ'αγκαλιάζω
το γυμνό σου κεφάλι
και θα σε φιλώ
με χαιρετισμούς
γενναίο μου χάσμα
η απόσταση
απροσμέτρητη

5 comments:

  1. Σὲ τοῦτο τὸ μεταξύ,
    ἂς παίζουμε μὲ τὶς λέξεις,
    ἂς παίζουμε τῆς ὁμιλίας τὸ θεῖο παιγνίδι
    ἀνύποπτοι ποιητὲς
    ποὺ κλέψανε τὸ μυστικὸ
    νὰ βλέπουνε καὶ ν᾿ ἀκοῦνε,
    ν᾿ ἀγγίζουνε καὶ νὰ γνωρίζουνε τὰ πράγματα,
    τὴν εἰκόνα τοῦ Κόσμου ξαναπλάθοντας
    μ᾿ ἀστραφτερὲς λέξεις ἂς παίζουμε
    καθὼς παιδιὰ μ᾿ ἀθώα χοχλάδια
    ποῦ ξεβράστηκαν στ᾿ ἀκροθαλάσσι
    μόλις ἀγγίζοντας τὴ μυστικὴ φωτιὰ
    μόλις μαντεύοντας
    τὸν κρύφιο κεραυνό,
    μὲ χῶμα ἂς σκεπάζουμε καὶ στάχτη
    τὴ φλόγα ποὺ οἱ θνητοὶ ν᾿ ἀγγίσουν δὲν τολμοῦν
    δέσμιοι στὸ θάνατο
    ἂς ξανοίγουμε τὶς χάρτινες βαρκοῦλες μας
    μὲς στὸν ἀστραποβόλο ὠκεανό...

    μελισσάνθη, ας

    ReplyDelete
  2. ευχαριστώ πολύ, δεν την γνώριζα
    (πόσα λίγα ξέρω-πόσες ζωές χρειάζομαι)

    φιλιά Κ

    ReplyDelete
  3. Αυτός πού θα αποδεχόταν τις "αδικίες" της επικοινωνίας, αυτός πού θα συνέχιζε να μιλά ανάλαφρα, τρυφερά, χωρίς να εισπράττει απάντηση, αυτός θα κατακτούσε μιαν υψηλή βαθμίδα κυριαρχίας: την κυριαρχία πού χαρακτηρίζει τη Μητέρα.

    http://www.translatum.gr/books/lover-barthes.htm

    ReplyDelete
  4. http://www.youtube.com/watch?v=9piRiiZ0C4Q

    ReplyDelete