είμαστε ετοιμοθάνατοι, εγώ κι ο αδερφός μου. είναι βέβαιο το τέλος μας, αποφασίζουμε να μπούμε στον τάφο κι ας είμαστε ακόμα ζωντανοί. ο αδερφός μου είναι σαν ασπρόμαυρο cut-out, εγώ έχω όψη χαλκοπράσινη ήδη. μας βλέπω και τους δύο μαζί, ατάραχους, μ'ένα ελαφρό μειδίαμα. ο τάφος είναι οίκος, διακοσμημένος με περίτεχνες τοιχογραφίες, νιώθω άνετα εκεί.έρχεται η αδερφή μου να δει αν όλα είναι καλά. της λέω με μια κάποια αγωνία ότι δεν πρόλαβα ν'αγκαλιάσω το γιό της. μου λέει ότι είναι πλέον αργά, δεν μπορώ να επιστρέψω στους ζωντανούς για να τον αποχαιρετήσω γιατί είμαι μιαρή. συμφιλιώνομαι με την ιδέα.
Η συμφιλίωση είναι άραγε καλή ιδέα?
ReplyDeleteΚαλό βραδάκι να έχεις!
υ.γ.: Χαίρομαι που σε βρήκα :-)
κι εγώ χαίρομαι!
ReplyDeleteέτσι είπε το όνειρο, έτσι το έγραψα!
νομίζω ο προσωπικός σινεμάς λέει τα καλύτερα! :-)
villa dei mysteri
ReplyDeleteευχαριστώ Σ.
longobardese.xanga.com/678086663/102-the-eleusinian-mysteries-at-pompeii-nella-sala-dei-misteri/
ReplyDeletehttp://thecybercadesproject.blogspot.com/2010/04/erano-i-capei-doro-laura-sparsi.html
ReplyDeleteμου θύμισες το Ροχέλιο...
ReplyDeleteκαι κάτι ακόμα, αλλά θα στο πω άλλη φορά...
ιδρώτας...
http://www.youtube.com/watch?v=yzvpNauOipw&feature=related
ReplyDeletehttp://www.youtube.com/watch?v=6bpZtWLXfXk&feature=player_embedded#!
ReplyDeleteδεν το ήξερα αυτό το διαμαντάκι!γράθιας αμίγα!είναι παραδοσιακό-dia de los muertos
είναι η εποχή μου ξέρεις, παλιά το είχα γιορτάσει κάπως έτσι στα γενέθλιά μου http://vanitasprojects.blogspot.com/2008/06/vaniras-i.html
και είχε γίνει το πιο γλυκό κι ωραίο μου πάρτυ.γνωρίστηκαν άνθρωποι μεταξύ τους, ξαναβρέθηκαν συγγενείς, τα φτιάξανε δύο ζευγάρια.φάγαμε γλυκά με σοκολάτα και χρυσόσκονη.σούπερ
http://www.youtube.com/watch?v=JhTBzGWAoCk&NR=1&feature=endscreen
ReplyDelete"στο τέλος μένουμε εμείς και οι πράξεις μας"
φιλενάδα μου σε χάνω και σε βρίσκω αλλού. τρέχεις εκτός οίκου, εκεί που έχεις εαυτό.
ReplyDeleteχχχ από το βερολίνο
αν σου πω ότι σε σκεφτόμουνα;!
ReplyDeleteβασικά γιατί περιέγραφα πιο πάνω τις ηρωικές προσπάθειες κάποιων δασκάλων :-)
να περάσεις υπέροχα στο βερολίνο
και να βρεθούμε όταν επιστρέψεις
σε φιλώ πολύ πολύ
http://stodivanimetolacan.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html
ReplyDeletehttp://stodivanimetolacan.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html
ReplyDelete