Wednesday, 6 June 2012

λιθώνας

τους διαίνοντες παγετώνες μου
με τα χέρια σου άπλωσα
σιωπηλά τ'αναφίλησα
τρυφερό μου αγκάλιασμα

11 comments:

  1. λιώνουν οι λίθοι στον βραχόκηπο σου. Η κίνηση των χεριών σα χορευτικό , σε αργή κίνηση. κάτι πολύτιμο και εύθραυστο είναι εδώ .

    ReplyDelete
  2. λιώνουν εδώ και κάποιες μέρες
    γράφεις σαν να κάθεσαι δίπλα μου
    σ'ευχαριστώ

    ReplyDelete
  3. Μωρέεε...
    Τι τρυφερή ψυχή που είσαι... :)

    ReplyDelete
  4. στο βάθος κήπος (πίσω από τις τσουκνίδες, τα γαιδουράγκαθα, τους φράχτες και τα ναρκοπέδια) είμαι πολύ τρυφερή ψυχή
    (μ'έκανες και χαμογέλασα βρε φιλενάδα μου γλυκειά)

    ReplyDelete
  5. άφησα το αίτημά μου στο κουρελαριάτο σας σερ
    :-)

    ReplyDelete
  6. η εκφορά των αρθρώσεών σου δεν έχει όμοια...
    να κατανέμονται ισόποσα τα βάρη όμως στις διαίνουσες εκφράσεις

    χχχ

    ReplyDelete
  7. @ xtina

    σερ;;;!!!

    Άμα σε πετύχω πουθενά θα δεις τι ωραία που θα διαίνεσαι...

    ReplyDelete
  8. διαισθάνομαι πως έχεις δίκιο, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα, θα μου το εξηγήσεις καλή μου Κ;

    ReplyDelete
  9. σεράκος δεν είσαι;!

    ReplyDelete
  10. :lol:

    [[[Για να πω την πάσα αλήθεια προτιμώ το σαχλαμαΡάκος, αλλά -φευ!- δεν μπορώ να τα 'χω όλα σ' αυτή τη ζωή...]]]

    ReplyDelete