selva lucida

ακόμα κι ο παράδεισος δεν άντεξε τους πρωτόπλαστους

messiah reversed

mappings

http://www.dld-conference.com/video.php

elementary

Myopic paraphasia_Herror Flynn syndrome

Cochlear deafness, myopia and oligophrenia syndrome, dominant myopia concluding in fluent dysphasia characterized by empty speech that is still grammatical but in which there is deficiency of substantive words, reducing objects to their basic yet distorted elements.Many literal and paraphasic errors occur in speech, of which the patient is unaware.Studies upon male and female groups conducted by Jakel&Jacobsene, showed evidence of gender irregularities, with male subjects displaying a tendency to pornographic hyperphasia, while female subjects experiencing to-and-fro pendular oscillation of the eyes at about 10 Hz, associated with a change in object fixation.

succesful misunderstandings

Nyctagynaceae

σίγουρα θα νομίσεις πως τα έγραψα για σένα
και αλήθεια θα είναι
χωρίς να είναι πραγματικότητα

Ζ213: ΕΞΟΔΟΣ

Kανεις δεν ερχεται πισω μου. Σιγουρα με εχουν ξεχασει. Εδω δε θα ερθει ποτε κανεις να με βρει. Δε θα μπορεσει ποτε να με βρει. Κανεις ποτε. Κι ουτε καταλαβαν οταν εφυγα τιποτα. Δε με προσεξαν δεν εδωσε σημασια δε θυμαται κανεις. Τωρα δε θα θυμουνται ποτε ουτε πως. Ουτε εγω. Ιχνη μονο αοριστη μνημη κι αυτες οι εικονες οταν κοιταζω τι εγραψα, ιχνη βηματων πανω στη λασπη πριν αρχισει να βρεχει ξανα. Αβεβαιες εικονες του δρομου και σκεψεις μισολογα, κι αν τα διαβασεις διχως ονοματα δε θα καταλαβεις, θα μπορουσε να ειναι οπουδηποτε, κι υστερα με κανεναν δε μιλησα κι οσοι με ειδαν αποκλειεται να με θυμουνται. Καθε τοσο ενα προσωπο που φαινεται γνωριμο, απο αλλο καιρο, καποιος σε κοιταξε, τον γνωρισες, οχι, το κομματι ενος αλλου σε ενα αγνωστο προσωπο. Η ο ρυθμος των βηματων που ακουγονται πισω σου, ο ρυθμος των δικων σου βηματων, που νομιζεις καμια φορα πως σε ακολουθουν, οταν εσυ σταματας σταματουν, η για μια στιγμη νομιζεις πως ερχεται πισω σου, η νομιζεις πως καποιος αναπνεει πισω απ’ την πορτα και τωρα θα μπει. Κι υστερα τιποτε, κι υστερα παλι ξανα, και γυρνας ξαφνικα το κεφαλι σα να τον ακουσες. Ομως κανεις. Εισαι μακρια, δε σε ξερει κανεις, δε θελει κανεις να σε βρει, δε σε ψαχνει κανεις. Κι αυριο θα εισαι αλλου ακομη μακρυτερα, ακομη πιο δυσκολο ακομη κι αν εστελναν καποιον. Δε ξερουν το δρομο και μεχρι να μαθουν εσυ εχεις φυγει αλλου. Ξερουν να ψαχνουν αλλα δεν ξερουν το δρομο. Και να εχουν ξεκινησει απο καπου θα ειναι ακομα πολυ μακρια. Και δεν θα ειναι πολλοι. Ισως μονο ενας. Ενας σαν ολοι μαζι. Ιδια ματια που ψαχνουν, ιδιο μυαλο που υπολογιζει την επομενη κινηση. Ιδια ποδια που τρεχουν ιδια χερια που απλωνονται. Τα αυτια που αφουγκραζονται, τα ρουθουνια πανω απ’ τη λεια. Ετσι εκαναν παντα. Δυο ματια, δυο αφτια, δυο ρουθουνια, δυο χερια, δυο ποδια. Η συμμετρια της μηχανης που σε καταδιωκει. Ενα διχτυ που σκεφτεται αποφασιζει και κινειται μπροστα. Το κεφαλι ενα αγκιστρι το σωμα μια ζωνη. Ολοι το ιδιο. Κι εγω. Ο ενας πισω απ’ τον αλλο. Μπροστα πισω πιο πισω, ακολουθωντας το δρομο. Κι αν δεν ξερεις τρεχεις μπροστα ετσι κι αλλιως, γιατι καποιος ερχεται πισω σου παντα. Αργα η γρηγορα ερχεται. Και καποτε φτανει ενα χερι που σε πιανει απ’ τον ωμο, η ενα σκουληκι που ανεβαινει στο χερι σου. Κυλαει πανω σε ενα μαξιλαρι απο σαλιο. Εμπρος. Και καθως κυλαει μεγαλωνει και τυλιγεται γυρω σου. Μια επιπεδη γλωσσα πανω στο σαλιο της με δυο ματια που σηκωνονται να σε δουν. Εσενα ισως οχι, κοιταζουν απο που βολευει να αρχισουν. Σαν αυτον που, εκεινο το βραδυ πεινουσαμε, που ειχε χαραξει ενα στομα ανοιχτο στο στομαχι του. Ετσι κι αυτο το στομαχι εχει στομα, ειναι ενα στομα που ανοιγει. Απο εκει πας αλλου, στο μεσα δρομο που ανοιγεται, στις στροφες του εντερου, εκει βεβαια εισαι αναισθητος πια, αναισθητος παιρνεις το δρομο του γυρισμου και οταν ξυπνας σε εχουν φερει παλι εκει μεσα. 

Δημήτρης Λυάκος, απόσπασμα Poena Damni

encore

αμοιβαία πληροφορία Ι

αμοιβαία, είναι η πληροφορία που σχηματίζεται κατά τη διάδραση δέκτη-πομπού.

πυροβασία

Αρχιαναστενάρη
ξέχνα τα κουρασμένα σου μέλη
τα νευρωμένα χέρια σου
αρκετά βάσταξαν την εικόνα
άκου μόνο τα όργανα
μόνα τους λαλούν
σ'αυτό το κάλεσμα

Ζααρ

Εφοδιασμένος με:
μία ηλεκτρογεννήτρια φωτοβολταικού τύπου (χαμηλής ιπποδύναμης)
έναν αεροσυμπιεστή
ένα πιστόλι βαφής με μακρύ φυσητήρα
ένα πλυντικό υψηλής πίεσης (110 bar)
ένα σετ νανοτρύπανα
κατασκεύαζε με βεβαιότητα
αόρατα ουράνια τόξα.

http://www.needcompany.org/cgi-bin/www_edit/projects/nc/scripts/nc.cgi?a=v&id=11025&t=EN&session=19771

"you can't force the unamable"

Lienux

U_topia

U are my state of mind

διάνθρωπος (I-U)

την εικόνα σου έχασα

κράτα μου το χέρι
η ώρα έρχεται
και τα πόδια μου ακίνητα
και τα γόνατα σίδερα
ως τη μέση και πάγωσα
μίλα μου ακόμα
η στιγμή έφτασε
και το στέρνο μου χάνεται
και τα χείλια μου σβήνουνε
ως τα βλέφαρα πέρασα

Fusion of Horizons/Gadamer

Every finite presentation has its limitations. We define the concept of “situation” by saying that it represents a standpoint that limits the possibility of vision. Hence an essential part of the concept of situation is the concept of “Horizon.” The horizon is the range of vision that includes everything that can be seen from a particular vantage point…. A person who has no horizon is a man who does not see far enough and hence overvalues what is nearest to him. Contrariwise, to have an horizon means not to be limited to what is nearest, but to be able to see beyond it…. The working out of the hermeneutical situation means the achievement of the right horizon of enquiry for the questions evoked by the encounter with tradition.