Thursday, 31 March 2011
Monday, 28 March 2011
Προμηθέας_ φωτιά_χρόνος_γλώσσα
Κράτος Βία τε, σφῷν μὲν ἐντολὴ Διὸς
ἔχει τέλος δὴ κοὐδὲν ἐμποδὼν ἔτι·
ἐγὼ δ᾽ ἄτολμός εἰμι συγγενῆ θεὸν Ήφαιστος
δῆσαι βίᾳ φάραγγι πρὸς δυσχειμέρῳ.
πάντως δ᾽ ἀνάγκη τῶνδέ μοι τόλμαν σχεθεῖν·
ἐξωριάζειν γὰρ πατρὸς λόγους βαρύ.
τῆς ὀρθοβούλου Θέμιδος αἰπυμῆτα παῖ,
ἄκοντά σ᾽ ἄκων δυσλύτοις χαλκεύμασι
προσπασσαλεύσω τῷδ᾽ ἀπανθρώπῳ πάγῳ
ἵν᾽ οὔτε φωνὴν οὔτε του μορφὴν βροτῶν
ὄψει, σταθευτὸς δ᾽ ἡλίου φοίβῃ φλογὶ
χροιᾶς ἀμείψεις ἄνθος. ἀσμένῳ δέ σοι
ἡ ποικιλείμων νὺξ ἀποκρύψει φάος,
πάχνην θ᾽ ἑῴαν ἥλιος σκεδᾷ πάλιν·
ἀεὶ δὲ τοῦ παρόντος ἀχθηδὼν κακοῦ
τρύσει σ᾽· ὁ λωφήσων γὰρ οὐ πέφυκέ πω.
τοιαῦτ᾽ ἐπηύρω τοῦ φιλανθρώπου τρόπου.
θεὸς θεῶν γὰρ οὐχ ὑποπτήσσων χόλον
βροτοῖσι τιμὰς ὤπασας πέρα δίκης.
ἀνθ᾽ ὧν ἀτερπῆ τήνδε φρουρήσεις πέτραν
ὀρθοστάδην, ἄυπνος, οὐ κάμπτων γόνυ·
πολλοὺς δ᾽ ὀδυρμοὺς καὶ γόους ἀνωφελεῖς
φθέγξῃ· Διὸς γὰρ δυσπαραίτητοι φρένες.
ἅπας δὲ τραχὺς ὅστις ἂν νέον κρατῇ.
Thursday, 24 March 2011
το πουλί cuculus canorus
την κυριακή που μας πέρασε, είχαμε οικογενειακή συγκέντρωση με αφορμή τα γενέθλια της μάνας μου.πάνω στο μακρύ τορνευτό τραπέζι απλώθηκαν τραπεζομάντηλα, τα γιορτινά σερβίτσια, εκλεκτά φαγητά φτιαγμένα με φροντίδα.παρά την ευχάριστη περίσταση, ήταν προφανές οτι τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας κατέβαλαν μια κάποια προσπάθεια για να φαίνονται καλά.η γιαπωνέζα νύφη μου, χαμογελούσε κάτω απο τα πρησμένα μάτια της ("δεν μας λένε όλη την αλήθεια σίγουρα" ψιθύρισε κάποια στιγμή), η αδερφή μου ανέλυε τα οφέλη της ολιστικής ιατρικής (πώς κρατάνε το παιδί μακρυά απο αρρώστιες), ο ξάδερφος που συχνά μου στέλνει ρατσιστικά serial email, ανησυχούσε για το πώς θα πάει η καινούρια δουλειά του νεαρού αλβανού που έχει υιοθετήσει εδώ και πολλά χρόνια (ναι, ευτυχώς για την αντίφαση).
μιας και μας είχαν κάνει κατάληψη στο τραπέζι,που στην πραγματικότητα είναι το σπίτι του τριάχρονου ανηψιού μου και δεν μπορούσαμε να χωθούμε απο κάτω όπως το συνηθίζουμε, είπα να πάμε στον κήπο (δηλαδή στο χαλί παραπλεύρως) για να παίξουμε.του έδειξα το νέο πεδίο και μπήκε αμέσως στο νόημα."κοίτα, αυτός γύρω-γύρω είναι ο φράχτης και στο κέντρο το συντριβάνι για να παίρνουμε νερό.τριγύρω είναι τα λουλούδια, αλλά μπορούμε να φυτέψουμε κι άλλα".έφερε τρεχάτος την τσαγιέρα απο το ασημικό της γιαγιάς, κι άρχισε το πότισμα, μετά γίναμε σπόροι οι ίδιοι, που ανοίγουν κι απλώνουν φύλλα και άνθη.χοροπηδάγαμε μέσα-έξω τον φράχτη, με μια κουβέντα, την καταβρήκαμε.
όταν ήρθε η ώρα να φύγω, δεν ήθελε καθόλου να σταματήσουμε το παιχνίδι, κι άρχισε να μου τραβάει το κασκόλ που τύλιγα στο λαιμό μου.το επιχείρημα του ήταν το κλασσικό:"δικό μου είναι!"(άρα δεν μπορείς να το πάρεις και να φύγεις) και πράγματι πώς να αποδείξεις σ'ένα παιδί ή και σ'οποιονδήποτε οτι κάτι μπορεί να ανήκει σε κάποιον, χωρίς να φτάσεις στον παραλογισμό (πόσο μάλλον που το κασκόλ μου το είχε χαρίσει ένας αγαπητός μου φίλος, που του το είχαν κάνει επίσης δώρο).έτσι του είπα, "δεν είναι ούτε δικό μου, ούτε δικό σου, αλλά άμα δεν το φορέσω θα κρυώνω".χωρίς δεύτερη κουβέντα, με κοίταξε με κατανόηση και μου το ξαναφόρεσε καλά καλά για να ζεσταθώ.το πουλάκι μου, φέρνει πάντα το καλύτερο μήνυμα.
Wednesday, 23 March 2011
who shall I say is calling? II
"Be pleased then, you living one,
in your delightfully warmed bed,
before Lethe's ice-cold wave,
will lick your escaping foot."
Goethe
το κάλεσμα.όταν δεν ακούγεται με το καλό, ακούγεται κι αλλιώς.
Tuesday, 22 March 2011
οπή φωτός
κι αν τη χαρά δεν μπορώ ν'αντικρύσω κατάματα
στο φωτεινό σου πρόσωπο
μου φτάνει να έχω την αντανάκλαση της
κυκλωμένη στο χαμόγελό μου
έτσι ξέρω, οτι υπάρχει ακόμα έλεος.
στο φωτεινό σου πρόσωπο
μου φτάνει να έχω την αντανάκλαση της
κυκλωμένη στο χαμόγελό μου
έτσι ξέρω, οτι υπάρχει ακόμα έλεος.
Monday, 21 March 2011
Saturday, 19 March 2011
Friday, 18 March 2011
κοσμόγραμμα
I need to know you're out there
Need to know you're listening
I need to know you're out there
Just need to know you're out there
Need to know you're out there somewhere
...and the world laughs with you
Thursday, 17 March 2011
ερωτευτείτε (γιατί χανόμαστε)
"Ανακεφαλαιώνω:απο πολιτική άποψη δεν αρκεί να πούμε οτι δύναμη και βία δεν είναι το ίδιο πράγμα.Δύναμη και βία είναι πράγματα αντίθετα' όταν η μία επικρατεί απόλυτα, η άλλη απουσιάζει.Η βία εμφανίζεται εκεί όπου η δύναμη κινδυνεύει, αλλά αν αφεθεί ανεξέλεγκτη , καταλήγει στην εξαφάνιση της δύναμης.Αυτό σημαίνει οτι δεν είναι σωστό να θεωρείται αντίθετο της βίας η μη βία' η αναφορά στη μη βίαιη δύναμη είναι στην πραγματικότητα πλεονασμός.Η βία μπορεί να καταστρέψει τη δύναμη, αλλά είναι εντελώς ανίκανη να τη δημιουργήσει.Η μεγάλη εμπιστοσύνη του Χέγκελ και του Μαρξ στη διαλεκτική "δύναμη της άρνησης", χάρη στην οποία τα αντίθετα δεν καταστρέφουν το ένα το άλλο, αλλά εξελίσσονται ομαλά το ένα στο άλλο διοτί οι αντιφάσεις προάγουν και δεν παραλύουν την ανάπτυξη, στηρίζεται σε μια πολύ παλαιότερη φιλοσοφική προκατάληψη:οτι το κακό δεν είναι τίποτα περισσότερο απο μια στερητική τροπικότητα του καλού, οτι το καλό μπορεί να προέλθει απο το κακό' οτι κοντολογής, το κακό δεν είναι παρά μια προσωρινή εκδήλωση ενός κρυμμένου ακόμη αγαθού.Τέτοιες γνώμες καταξιωμένες στο χρόνο έχουν γίνει επικίνδυνες.Τις συμμερίζονται πολλοί που δεν έχουν ακούσει ποτέ το όνομα του Χέγκελ ή του Μαρξ, για τον απλό λόγο ότι εμπνέουν την ελπίδα και διαλύουν τον φόβο-μια απατηλή ελπίδα που χρησιμοποιείται για να διαλύσει έναν εύλογο φόβο.Δεν εννοώ μ'αυτό να εξομοιώσω τη βία με το κακό' θέλω μόνο να τονίσω οτι η βία δεν μπορεί να προέλθει απο το αντίθετό της, που είναι η δύναμη, και ότι, για να την κατανοήσουμε ως έχει, θα πρέπει να εξετάσουμε τις ρίζες και τη φύση της."
[Χ.Άρεντ, Περί Βίας,εκδ.Αλεξάνδρεια, σελ.118]
καιρός ν'αφήσουμε τα πάνω-κάτω
και ν'αρχίσουμε τα πέρα-δώθε
[Χ.Άρεντ, Περί Βίας,εκδ.Αλεξάνδρεια, σελ.118]
καιρός ν'αφήσουμε τα πάνω-κάτω
και ν'αρχίσουμε τα πέρα-δώθε
Monday, 14 March 2011
συλλογικός νους
DJ Spooky + Joshua Roman » Radiohead from The Voice Project on Vimeo.
δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη
απ'το να νομίζει κανείς
πως σκέφτεται μόνος του.
Sunday, 13 March 2011
boys & girls
Black-eyed angels swam with me
A moon full of stars and astral cars
All the things I used to see
All my lovers were there with me
All my past and futures
And we all went to heaven in a little row boat
There was nothing to fear and nothing to doubt
I jumped into the river
Black-eyed angels swam with me
A moon full of stars and astral cars
And all the things I used to see
All my lovers were there with me
All my past and futures
And we all went to heaven in a little row boat
There was nothing to fear and nothing to doubt
There was nothing to fear and nothing to doubt
There was nothing to fear and nothing to doubt
Saturday, 12 March 2011
η δημόσια σφαίρα
Σε αντιδιαστολή μ'αυτήν την "αντικειμενικότητα", της οποίας μόνη βάση είναι το χρήμα ως κοινός παρονομαστής για την ικανοποίηση όλων των αναγκών, η πραγματικότητα της δημόσιας σφαίρας στηρίζεται στην ταυτόχρονη παρουσία αναρίθμητων προοπτικών και όψεων, με τις οποίες εμφανίζεται ο κοινός κόσμος και για τις οποίες δεν μπορεί ποτέ να επινοηθεί κοινό μέτρο ή κοινός παρονομαστής.Διότι αν και ο κοινός κόσμος αποτελεί το κοινό πεδίο συνάντησης όλων, όμως όσοι είναι παρόντες έχουν διαφορετικές θέσεις μέσα σ'αυτό, και η θέση του ενός δεν μπορεί να συμπίπτει με τη θέση του άλλου, όπως δεν μπορεί να συμπίπτει η θέση δύο αντικειμένων.Το να είναι κανείς ορατός και ακουστός απο τους άλλους αντλεί τη σημασία του απο το γεγονός οτι καθένας βλέπει και ακούει απο διαφορετική θέση.Αυτό είναι το νόημα του δημόσιου βίου, σε σύγκριση με τον οποίο ακόμη και η πιο πλούσια και πιο ικανοποιητική οικογενειακή ζωή δεν μπορεί να προσφέρει σε κάποιον παρά μόνο την επέκταση ή τον πολλαπλασιασμό της θέσης του με τις συνακόλουθες όψεις και προοπτικές της.Η υποκειμενικότητα της ιδιωτικότητας μπορεί να επεκταθεί και να πολλαπλασιαστεί σε μια οικογένεια, μπορεί να ισχυροποιηθεί τόσο, ώστε το βάρος της να γίνει αισθητό στην δημόσια σφαίρα' αλλά αυτή η "δημόσια" οικογένεια δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει την πραγματικότητα που προκύπτει απο το ολικό άθροισμα των όψεων που παρουσιάζει ένα αντικείμενο σ'ένα πλήθος θεατών.Μόνο όπου είναι δυνατό ν'αντικρύζονται τα πράγματα απο τους πολλούς στην ποικιλία των όψεών τους χωρίς να μεταβάλλουν ταυτότητα, ούτως ώστε όσοι συγκεντρώνονται γύρω τους να ξέρουν πως βλέπουν την ταυτότητα στην απόλυτη διαφορά, εκεί μπορεί αληθινά και αξιόπιστα να εμφανιστεί η εγκόσμια πραγματικότητα.
Κάτω απο τις συνθήκες ενός κοινού κόσμου, την πραγματικότητα δεν την εγγυάται κατά κύριο λόγο η "κοινή φύση" όλων των ανθρώπων που την συνιστούν, αλλά μάλλον το γεγονός ότι, παρά τις διαφορές θέσεως και παρά την ποικιλία όψεων που προκύπτει, όλοι ενδιαφέρονται πάντα για το ίδιο αντικείμενο.Αν η ταυτότητα του αντικειμένου δεν είναι πλέον δυνατό να διακριθεί, καμμιά κοινή φύση των ανθρώπων, και λιγότερο απ'όλα ο αφύσικος κομφορμισμός μιας μαζικής κοινωνίας, δεν μπορεί ν'αποτρέψει την καταστροφή του κοινού κόσμου, που συνήθως ακολουθεί την καταστροφή των πολλών όψεων, με τις οποίες εμφανίζεται στο ανθρώπινο πλήθος.Αυτό μπορεί να συμβεί κάτω απο συνθήκες απόλυτης απομόνωσης, όπου κανείς δεν μπορεί πια να συμφωνήσει με κανέναν άλλο, όπως συμβαίνει συνήθως στις τυραννίες.Αλλά αυτό μπορεί να συμβεί επίσης και κάτω απο τις συνθήκες μιας μαζικής κοινωνίας ή μιας μαζικής υστερίας, όπου βλέπουμε όλους τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται ξαφνικά σαν να ήσαν μέλη μιας οικογένειας, αποτελώντας καθένας μιαν επέκταση κι ένα αντίγραφο του πλησίον του.Και στις δύο περιπτώσεις οι άνθρωποι έχουν μεταβληθεί πέρα για πέρα σε ιδιώτες, δηλαδή έχουν στερηθεί το να βλέπουν και να ακούνε τους άλλους ή το να τους βλέπουν και να τους ακούν οι άλλοι.Βρίσκονται όλοι έγκλειστοι στην υποκειμενικότητα της δικής τους ατομικής εμπειρίας, η οποία δεν παύει να είναι ατομική έστω κι αν πολλαπλασιάζεται απειράριθμες φορές.Το τέλος του κοινού κόσμου έχει επέλθει όταν αυτός αντικρύζεται απο μια μόνο πλευρά κι όταν έχει τη δυνατότητα να παρουσιάζεται σε μια μόνο προοπτική.
[Χάννα Άρεντ, Η Ανθρώπινη Κατάσταση, εκδ.Γνώση, σελ 84-85]
Friday, 11 March 2011
Thursday, 10 March 2011
χωρίς λόγια
τους είδα να καπνίζουν ένα τσιγάρο στο προαύλιο του ευαγγελισμού
πιο αδύνατοι κι απ'τους στατήρες με τους ορούς που στέκονταν ανάμεσά τους.
ανταλλάξαμε χαμόγελα.λιακάδα.
πιο αδύνατοι κι απ'τους στατήρες με τους ορούς που στέκονταν ανάμεσά τους.
ανταλλάξαμε χαμόγελα.λιακάδα.
Wednesday, 9 March 2011
σκιάποδες
πάει καιρός που χάθηκαν πατέρες και μανάδες
και τα παλιά κιτάπια και τα λάβαρα σκουριάζουνε
σαν μισοφέγγαρα παροπλισμένα σε υπόγεια
γι'αυτό σου λέω καλέ μου το χέρι κράτα μου
και πάμε πάλι απ'την αρχή να συνεχίσουμε
κι ας λένε πως θα συναντήσουμε τους σκιάποδες
κανείς δεν ξέρει, κι αυτό είναι πολύ
μα όχι ακατόρθωτο να το αντέξουμε.
και τα παλιά κιτάπια και τα λάβαρα σκουριάζουνε
σαν μισοφέγγαρα παροπλισμένα σε υπόγεια
γι'αυτό σου λέω καλέ μου το χέρι κράτα μου
και πάμε πάλι απ'την αρχή να συνεχίσουμε
κι ας λένε πως θα συναντήσουμε τους σκιάποδες
κανείς δεν ξέρει, κι αυτό είναι πολύ
μα όχι ακατόρθωτο να το αντέξουμε.
Thursday, 3 March 2011
λίστα με ψώνια (απο την greek αντρική μπλογκοπαραγωγή)
"να θυμηθώ να πάρω:
*αφρόλουτρο badedas (με άρωμα παραλίας)
*τυρί (κεφαλογραβιέρα)
*γυναίκα (Laika κομμώτρια, αν δε βρω,κάτι με βυζί και τακούνι, αρκεί ν'αρέσει στους φίλους μου)
*ριζοσπάστη (ή αυγή)
*εισιτήρια για τον αγώνα(ολυμπιακός/παναθηναικός, αν δεν έχει, αριστερά/δεξιά)
*"Το στραβό" (ή κάποιο άλλο μυθιστόρημα)
*τσιγάρα
*gereatric forte (τρία κουτιά, τουλάστιχον)
αυτά"
*αφρόλουτρο badedas (με άρωμα παραλίας)
*τυρί (κεφαλογραβιέρα)
*γυναίκα (Laika κομμώτρια, αν δε βρω,κάτι με βυζί και τακούνι, αρκεί ν'αρέσει στους φίλους μου)
*ριζοσπάστη (ή αυγή)
*εισιτήρια για τον αγώνα(ολυμπιακός/παναθηναικός, αν δεν έχει, αριστερά/δεξιά)
*"Το στραβό" (ή κάποιο άλλο μυθιστόρημα)
*τσιγάρα
*gereatric forte (τρία κουτιά, τουλάστιχον)
αυτά"
Tuesday, 1 March 2011
Στην πληθύ της ψυχής μου
κι εκεί που θα γυρνάς εγώ μου μόνο σου
αν τύχει και περάσεις απ’ τη γειτονιά
και δεις στο δρόμο μου γραμμένα αισθήματα
είναι που σε σκέφτηκα
κι αν τύχει και στο πάρκο περιπλανηθείς
και δεις δυό δέντρα να στενάζουνε
γέρνοντας το ένα στ΄άλλο όλα τα φύλλα τους
είναι που σε πεθύμησα
κι άμα περάσεις απ’την πόλη βιαστικά
και στα φανάρια σου γελάσουν μάτια
μικρού παιδιού μελαχροινού
είναι που σε προσκάλεσα
κι αν δεις τον κόσμο στο ηλεκτρισμένο φως
να τραγουδάει τα χέρια απλώνοντας στο σήμερα
άγνωστα πρόσωπα με μια καρδιά
είναι που σε συνάντησα
Subscribe to:
Posts (Atom)