Thursday 5 May 2011

έξω

στάση λεωφορείου σε κεντρικό δρόμο.ηλικιωμένη κυρία με παλτό πτι-καρώ μπεζ-κόκκινο καθισμένη στο μεταλλικό παγκάκι.σαραντάχρονη πλησιάζει και κάθεται δίπλα της.στρέφουν αργά τα κεφάλια τους και κοιτάζονται, χαμογελάνε απαλά.η ηλικιωμένη σκύβει και αφαιρεί ένα ξερό φύλλο απο το παπούτσι της άλλης γυναίκας.εκείνη ακουμπάει επαναληπτικά, απο το λεπτό χέρι με τις φλέβες ως τον ώμο της ηλικιωμένης.περιστρέφουν ταυτόχρονα τα κεφάλια τους και παράλληλα τα χέρια τους διαγράφουν διπλά τόξα.πίσω απο την ηλικιωμένη ξεπροβάλει μια νεότερη γυναίκα φορώντας τα ίδια ρούχα και ανασηκώνει ένα κοριτσάκι που φοράει επίσης το ίδιο παλτό.το κοριτσάκι απλώνει τα χέρια και μαζεύει άνθη απο τη νεραντζιά δίπλα στη στάση.και οι τρεις γέρνουν κρατώντας η μία την άλλη σαν γέφυρα και κρύβουν τα άνθη στο στέρνο της σαραντάχρονης.το λεωφορείο έρχεται.η σαραντάχρονη προσφέρει το μπράτσο της στην ηλικιωμένη και μαζί επιβιβάζονται σε αυτό.

4 comments:

nigredo of transclass said...

αν καταλαβαίνω σωστά είναι κάποιο όνειρο που περιλαμβάνει τις ηλικίες σου σε τέσσερις χρόνους (περασμένους, υπαρκτούς και επερχόμενους). το ένα πρόσωπο στηρίζει τ' άλλο.... σε ένα.

xtina said...

είναι ένα πραγματικό γεγονός,"μεταφρασμένο" χωρογραφικά.
πριν λίγο καιρό ήμουν στη στάση του λεωφορείου Ιπποκράτους και Διδότου
και δίπλα μου βρέθηκε μια γλυκύτατη ηλικιωμένη κυρία.αν και πάνω απο 80, μπορούσες να διακρίνεις στο πρόσωπό της όλες τις ηλικίες της, σαν αλλεπάληλλα διάφανα επίπεδα, απο κοριτσάκι, μέχρι σήμερα.είχε τέτοια άνεση να μου πιάσει την κουβέντα, να με φροντίσει,χωρίς καμμία αναστολή, σαν να ήμασταν καθισμένες στην αυλή της και να με γνώριζε απο πάντα.ψιλόβρεχε και μοσχοβολούσαν οι νεραντζιές, και μου έδωσε συνταγή, πώς να μαζέψω τα άνθη και να τα κάνω κολώνια (όπως έκανε εκείνη μια ζωή)
επιβιβαστήκαμε στο 025.πραγματικά σαν όνειρο...

xtina said...

και φυσικά, όλο το υπόλοιπο, είναι ακριβώς αυτό που λες, όπως το λες

xtina said...

http://www.youtube.com/watch?v=DpVfF4U75B8&feature=endscreen&NR=1
peace