λατρεία μου

κάθε μας διάλογος
ευπαλίνειο όρυγμα

το φαινόμενο του "αμερικάνου"

στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, η δυστυχία και η φρίκη έφταναν σε τέτοιο βαθμό που κάποιοι έγκλειστοι γινόντουσαν "μουσουλμάνοι": έπαυαν να συγκινούνται από την τραγωδία που τους περιέβαλλε, κλείνονταν στον εαυτό τους κόβοντας κάθε επικοινωνία, χάνοντας κάθε επιθυμία, κάθε συναίσθημα, κάθε στοιχείο "ανθρωπινότητας".
χθες το βράδυ, ο πρωθυπουργός της χώρας, εθεάθει να απολαμβάνει τις ψαρούκλες του σε κυριλέ εστιατόριο των βορείων proαστείων.
το αντικατοπτρικό ανάλογο του "μουσουλμάνου", είναι ο "αμερικάνος".

ένα νεύμα από τη γραμμή του ορίζοντα

χρήστο, άλλες 28 ιστορίες μείνανε

missing the index

λαοδίκη

ζωφόρος

a hidden sign coming out

σκλάβος

ανδράποδο (το) {του ανδραπόδου} = 1. (αρχαία σημασία) δούλος πολέμου, σκλάβος

2. (μεταφορικά) ανελεύθερο άτομο, που δεν έχει δική του βούληση και κατευθύνεται από άλλους:

Παράδειγμα: Ορισμένοι πολιτικοί έχουν καταντήσει να είναι ανδράποδα των οικονομικών συμφερόντων.

Ετυμολογία: άνήρ (γενική: ανδρός) + πους (γενική: ποδός)

"Το να είσαι ελεύθερος σήμαινε να μην υπόκεισαι ούτε στην ανάγκη της ζωής ούτε στην εξουσία κάποιου άλλου και επίσης να μην εξουσιάζεις ούτε να εξουσιάζεσαι.[..] ελευθερία σήμαινε ελευθερία από την ανισότητα που υπήρχε στην κυριαρχία, και μετάβαση σε μια σφαίρα όπου δεν υπήρχε ούτε κυβερνήτης ούτε κυβερνώμενος."

[Χ.Αρεντ, Vita Activa, σελ.52]

a balanced inter-est_Νίκη

As can be seen, only a small part at the back of the long block forming the forepart of the keel rests on the pedestal, yet it remains stable and even bears the weight of the upper blocks. How is this possible? When the statue is fixed into position in the cavity, its center of gravity is directly over the short back part, weighing down on it with 2.5 to 3 metric tons of marble. This holds the front of the prow up in the air. This complex system was designed to give the stone keel the natural appearance and dynamic forward thrust of a genuine wooden ship. The statue thus played an essential role in maintaining the balance of the work as a whole. It could not be shifted without the entire front of the ship collapsing.


http://www.louvre.fr/templates/llv/flash/victoiredesamothrace/victoiredesamothrace_acc_en.html#seq_4

μεκάνικ μάνστερ ΙΙ

γιατί κάποιος να προσπαθεί να μοιάσει τόσο με ρομπότ..

in transit

Astoria Blvd, λάδι και φωτοτυπία σε καμβά

εν bedding Alain

il dit que c'est impossible.
pour lui.

πρόλογος

Η σύγχρονη φιλοσοφία δεν κάνει άλλο από το ν'ακολουθεί το δρόμο που άρχισαν ο Ηράκλειτος κι ο Αριστοτέλης.
Κ.Μαρξ, Εφημερίδα του Ρήνου, 14-7-1842

Το γίγνεσθαι-φιλοσοφία του κόσμου είναι ταυτόχρονα γίγνεσθαι-κόσμος της φιλοσοφίας:η πραγμάτωσή της είναι και ο χαμός της.
Κ.Μαρξ, στη Διδακτορική Διατριβή του





Ο Ηράκλειτος είναι ένας στοχαστής.Αυτός πρώτος στοχάζεται το λόγο του είναι του ολικού γίγνεσθαι.Αυτός στοχάζεται για πρώτη φορά και λέει, μέσα στο πλαίσιο του λόγου που έχει κατονομαστεί, τι είναι ο Κόσμος.Ο Ηράκλειτος δεν κάνει "ακόμα" φιλοσοφία, δηλαδή μεταφυσική.Η σκέψη του παραμένει ανοιχτή και πολυδιάστατη, ερωτηματική κι αινιγματική, αποσπασματική και ποιητική'δεν καθηλώνει το Είναι, δεν χωρίζει το Είναι από το γίγνεσθαι-το Είναι είναι γίγνεσθαι και το γίγνεσθαι Είναι-δεν κλείνει την Ολότητα, δεν κατασκευάζει κάποιο σύστημα.Ο Ηράκλειτος στοχάζεται πριν ακόμα συσταθεί η μεταφυσική και διαμορφωθούν οι φιλοσοφικές σχολές' είναι προσωκρατικός, που σημαίνει προπλατωνικός. Ο Ηράκλειτος είναι ο πρώτος στοχαστής που ξετυλίγει το στοχασμό (το λόγο) ψάχνοντας να βρει το νόημα (το λόγο)της φύσης, της θεότητας, του ανθρώπου και της πόλης, που αποτελούν εκφάνσεις οντικές του γίγνεσθαι του είναι του σύμπαντος κόσμου-που ο Ηράκλειτος προσπαθεί να συλλάβει.


[Κώστας Αξελός, Ο Ηράκλειτος και η Φιλοσοφία, εκδ.Εξάντας, μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη]

ο όμηρος της φημονόης

"η σκέψη που επιθυμεί και η επιθυμία που σκέπτεται"

εκείνος την ρωτούσε "ποιός είμαι;"
εκείνη τον ρωτούσε "μ'αγαπάς;"

Χάρες & Βλάβες Ε.Π.Ε.

κάθε πρωί διάβαζε απ'το παράθυρό του στον ημιόροφο,
στον τοίχο απέναντι:

"ΤΑ ΡΕΥΣΤΑ ΚΑΛΗΜΕΡΙΖΟΥΝΕ ΤΙΣ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ"

για λίγο ένιωθε ένα τσίμπημα.μετά επέστρεφε στην διεκπεραίωση των εργασιών του.

σκήνωσον

connexio φειδίας-beaudrillard_η αναπαράσταση της αναπαράστασης και η περιφορά του νοήματος

Από πού αρχίζει και πού τελειώνει η πομπή;


Ο Φειδίας έπρεπε να λύσει ένα αρκετά δύσκολο πρόβλημα: Αν η πομπή που εικονιζόταν κατέληγε στην ανατολική πλευρά, από πού θα έπρεπε να ξεκινήσει; Η λύση που έδωσε ο Φειδίας είναι μοναδική. Ξεκινούν δύο πορείες από το νοτιοδυτικό σημείο και η πρώτη, διανύοντας τη δυτική και τη βόρεια πλευρά, καταλήγει στην ανατολική, ενώ η δεύτερη, διασχίζοντας τη νότια πλευρά, καταλήγει στην ανατολική.

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/parthenonas/zoforos.htm


http://www.parthenonfrieze.gr/#/play/introduction

αιγίς

αί: "αν, εάν", βλ. εί

αία:η "γη", ίσως, ως σημαίνον "η πρώτη μήτηρ γη, προμήτωρ γη" προήλθεν εκ του αFjα=λατ.avia=μάμμη, "γιαγιά".

αιάζω:"αναστενάζω, θρηνώ" εκ του επιφ, αι, αι=αρχ.ινδ.ai, νεογερμ.ei κ.λ.π.

αίγλη:η "λάμψις", μάλλον, ως "στίλβον φως", είναι συγγ. τοις:αρχ.ινδ. ejati,
ingati=κινείται και αιγιαλός, αίγες κ.τ.λ.

αιγίς,-ίδος: η θύελλα ορμητική, καταιγίς φοβερά, ασπίς του Διός.συγγ.τοις'αίγες, αι "υψηλά κύματα", αιγιαλός, αίγλη κ.τ.λ.-αιγί-[F]οχος, "ο κραδαίνων (φέρων) την αιγίδα", ως το γαιήοχος, λακ.γαιαFοχος "ο κινών την γην" (βλ. όχος)


http://en.wikipedia.org/wiki/Aegis

ύστερα

στη σκηνή κόσμος συγκεντρωμένος και βουβός.η γη χέρσα, το πηγάδι αδειανό.στη μέση ένας κήρυκας διαλαλούσε την ανατολή και τους έδειχνε τον ήλιο να δύει.ένας άλλος κήρυκας κράδαινε ένα πυρσό σβηστό κι έλεγε να κάψουν τα άνθη του κακού.μα δεν υπήρχαν από καιρό άνθη.ένας τρίτος κήρυκας σήκωσε το δρεπάνι κι είπε να κόψουν τα σπαρτά και να τα πάρουν δικά τους.μα η γη, σπαρτά δεν είχε, ούτε δικά τους, ούτε ξένα.
απόκαναν και κάθησαν.τι μέρα ήταν, ποιό ήταν το χθές, κανείς δεν θυμόταν.ένα νήπιο με μάτια ξένα έμεινε ορθό.τη γλώσσα τους ακόμα δεν μιλούσε, μόνο που είχε μια χάρη στις κινήσεις κι ένα χαμόγελο, που κάναν ένα κύκλο να το κοιτάζουν όλοι.κάποιοι λυπήθηκαν να το βλέπουν να χορεύει στα ξερά αγκάθια, σηκώθηκαν και τα ξερίζωσαν.κάποιοι κοιτάχτηκαν κι έβαλαν μια πέτρα πάνω στην άλλη, σε μια ακτίνα γύρω απ'το παιδί μην τύχει και ξεμακρύνει.κι αυτό γύριζε και τους κοιτούσε όλους, και τότε θυμήθηκαν το βλέμμα τους.κάποιοι πεθύμησαν τον αδερφό ή τη μάνα τους και το φωνάζαν με τα όνοματά τους.μα εκείνο καθώς δεν γνώριζε ακόμα απο ονόματα, τους χαιρετούσε επιστρέφοντας φωνήματα απ΄τις φωνές τους.κι όπως μαζεύονταν τα σύννεφα, πιάσαν ρυθμό κι άρχισαν οι φωνές να ενώνονται, και βάλαν σήματα πότε να παίρνουν τη στροφή και πώς ν'αντιφωνούνε.κι ήταν ο πόνος τους βαρύς σαν ουρανός, κι ο ουρανός χαμήλωσε ν'ακούσει.πήραν το λόγο οι παλιοί μολόγησαν τα λάθη, μπήκαν κι οι νέες στο χορό, προσφέραν τα μαλλιά τους, μπήκανε και οι δυνατοί και σήκωσαν τα χέρια.και πλέξανε τους λόγους τους περίτεχνο τραγούδι.κι έμοιαζε στο παιδάκι τους, που είχ'άγνωστο πατέρα.και σαν τους βρήκε η βροχή, γνωρίσαν τ'όνομά του.

3 perfect convolutions

in love with the hostage_sirius games

«I asked the girl for a few kind words / She gave me an odyssey instead"

talking about metonymies

οίκος

le mepris

αυταπάτη

ο Αθηνά κατοικεί στην Ακρόπολη
ο Παντοδύναμος Μητροπόλεως και Αιόλου γωνία
η Εξουσία στη Βουλή



ο νέος τρόπος να ξεμπερδεύει κανείς με τα πολιτικά νεογνά
τα μπουκώνει μέχρι να τα σκάσει.

βρέχει (καταρρακτωδώς)

ο μπαλιμπάρ στη χώρα του babar

η χθεσινή σύντομη τοποθέτηση του ετιέν μπαλιμπάρ, έθεσε επιγραμματικά ένα ώριμο πλαίσιο συζήτησης γύρω από το φαινόμενο των εξεγέρσεων.συνέδεσε το υπο κατάρρευση σύστημα με τις ιστορικές καταβολές του, έδωσε έμφαση στην αποτυχία της ευρώπης να συγκροτηθεί ως ένωση βασιζόμενη πάνω στην έννοια της αγοράς και όχι του πολιτισμού.έθεσε τη σχέση πολίτη, κράτους και ευρώπης και τόνισε πως οι αλλαγές πρέπει να προέλθουν απο τα "κάτω", αλλά και σε όλα τα επίπεδα.
ύστερα έλαβαν το λόγο μέλη της "αριστεράς", δυστυχώς με φανερή ανεπάρκεια να συμμετέχουν πραγματικά σε διάλογο.με τις γνωστές μακροσκελείς υποτιθέμενες ερωτήσεις, με το μικροπολιτικό πνεύμα του "γιατί αποτύχαμε"(θεωρητικολογώντας), λέγοντας ο καθένας το δικό του, κατά την άποψή μου χωρίς να επικοινωνούν πραγματικά.και μόνο αυτή η εικόνα, εξηγεί το "γιατί".

eros brain imaging

Ακραία Κοσμικά Φαινόμενα Α.Ε.

τα εισαγωγικά είναι για τις λέξεις
ό,τι οι τοίχοι για τους ανθρώπους

τάνταλος

"κάτω από έναν μετέωρο βράχο, με πείνα αιώνια ανάμεσα στους καρπούς, δίψα πάνω από το νερό, φόβο κάτω από την πέτρα"

your mind in mine

artfully artfully we kissed and picked-up roses
we discerned scholastically our fallen past
we overlapped our lenses to a soul
and taught our newborn its first word

now, we have to trust it

οι πολεμιστές του Ριάτσε

1972.στο μικρό λιμάνι του ριάτσε, ένας αυτοδύτης βρήκε στα ρηχά δύο χάλκινα αγάλματα.λένε πως γλίτωσαν απ'τους αρχαιοκάπηλους που έσπευσαν, επειδή ένα τσούρμο παιδιά τα προφύλαξε φωνάζοντας την αστυνομία και κάνοντας σαματά.παρόλ'αυτά κλάπηκαν οι ασπίδες και το δόρυ πριν καταφτάσουν οι αρχές.οι "πολεμιστές του ριάτσε" αποδίδονται στο φειδία, σπάνια δείγματα ομορφιάς και γλυπτικής δεξιοτεχνίας.οι ρωμαλέοι εκπρόσωποι του χρυσού αιώνα, διαβρωμένοι απο τις κακουχίες της υποθαλάσσιας διαμονής τους επι τόσους αιώνες, ακολούθησαν μια δεκαετή αγωγή αποκατάστασης μέσα στο μικρό μουσείο της επαρχιακής καλαβρίας.το 1981 εκτέθηκαν σε κοινή θέα και πάλι, προσελκύοντας χιλιάδες επισκέπτες απ'όλο τον κόσμο.
δέκα χρόνια αργότερα σε εκπαιδευτική εκδρομή με την ασκτ, φτάσαμε κι εμείς εκεί να θαυμάσουμε τα διάσημα πλέον γλυπτά. ένας απ'τους δύο ήταν πάλι στο χειρουργικό κρεβάτι για συντήρηση που μπορούσαμε να παρακολουθούμε, και δεν ξέρω αν αυτή η σκηνή ήταν που τα έκανε να μοιάζουν ακόμα πιο ζωντανά κι ανθρώπινα.ο ένας όρθωνε το περήφανο ανάστημά του, αλλάζοντας κυριολεκτικά έκφραση και συναίσθημα ανάλογα με τη γωνία θέασης-ο άλλος υπέμενε στωικά τη φροντίδα των συντηρητών του στη μάχη με το χρόνο.
αφήνοντας το μουσείο, ξεμακρύναμε απο το γκρουπ με δυό φίλες για να δούμε λίγο τη μικρή πόλη και σ'ένα σοκάκι τρυπώσαμε σ'ένα καφενεδάκι φλυαρώντας ακατάσχετα για όσα είχαμε δει.στο ταμείο ένας ηλικιωμένος κύριος, μας ρώτησε ευγενικά αλλά με φανερή ταραχή αν είμαστε ελληνίδες.του απαντήσαμε καταφατικά με σπαστά ιταλικά χειρονομίες και χαμόγελα.άπλωσε τα ρέστα με χέρι που έτρεμε και μας είπε την ιστορία ενός πολεμιστή απο το ριάτσε.το 1944 είχε βρεθεί στην πάτρα να κρύβεται απ'τους γερμανούς στο υπόγειο μιας ελληνικής οικογένειας.μας είπε πως η πείνα θέριζε, μα όταν είχαν ένα κομμάτι ψωμί, το έκοβαν στη μέση και του το πρόσφεραν.κι έτσι επέζησε.κάθε χρόνο υποσχόταν πως θα γυρνούσε στην πάτρα για να αναζητήσει τους ανθρώπους αυτούς και να τους ευχαριστήσει.κάθε χρόνο η καθημερινότητα υπερνικούσε εκείνη την επιθυμία του.ως που ήταν πια πολύ ηλικιωμένος, πολύ κουρασμένος για τέτοιο ταξίδι.πενήντα χρόνια δεν είχε συναντηθεί με άλλους έλληνες,μέχρι που βρεθήκαμε εμείς μπροστά του για να μας εξομολογηθεί.
τα τελευταία νέα απο το αγαπημένο λιμανάκι είναι αυτά:http://yannisharis.blogspot.com/2011/05/blog-post_28.html
μάχες με το χρόνο, ο πόλεμος για την ανθρωπιά δεν έχει ακόμα κριθεί.

from the origins of totalitarianism to the banality of evil

σκέφτομαι, οτι η συγχώρεση του σφάλματος προς τον ολοκληρωτισμό του Χάιντεγκερ απο την Άρεντ (και η παραδοχή της αδυναμίας ενός μεγάλου πνεύματος στην αναζήτηση του απόλυτου), ήταν η συγχώρεση για τον ίδιο της τον εαυτό και την προσκόλλησή της στον Χάιντεγκερ.από την ολοκληρωτική αγάπη στην αγάπη για τον άνθρωπο.