Friday 11 November 2011

η ιστορία ενός εγώ που ξαναβρήκε το εμείς

15 comments:

Ράκος Κουρελάριος said...

Καταπληκτικό φιλμάκι!

Νομίζω ότι δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι το τέλος του αιώνα...

Ευχαριστίες σ' όλους τους συντελεστές, και, κυρίως, στην οικοδέσποινα που το μοιράστηκε μαζί μας.

Μερσί Κριστινά!

KnowDame said...

Πολλές ευχαριστίες και από μένα :)

Να ΄σαι καλά!

vague said...

Μπράβο Χριστινάκι!
Πολύ καλό! :)

xtina said...

σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, θα τα μεταφέρω και στους συνεργάτες!
φιλιά

Anonymous said...

Κοριτσάκι το animation σου πλουτίζει πολύ το κείμενο!Μ άρεσε πολύ η επιλογή των εικόνων που έκανες και τα χρώματα, μου βγαλε μια παιδικότητα και κάτι σκληρό ταυτόχρονα!Μπράβο!

xtina said...

σ'ευχαριστώ πολύ Τ, νομίζω έπεσες διάνα στην περιγραφή!καλημερούδια!

Theorema said...

Α ρε ταλεντάρα... :))

Bravo!

xtina said...

mille mercis theorema!

Unknown said...

Το εγώ που ξαναβρίσκει το εμεις , είναι αυτό που θα φορεθεί πολύ φέτος.
Καλό!

στέλιος

xtina said...

όταν πετιέται ριχτά σαν πανωφόρι δεν κάνει τίποτα όταν όμως το φορέσουμε κατάκαρδα θα ζεσταθούμε.κι ο χειμώνας μας βρήκε ήδη...

katabran said...

εμείς και ιδίως εγώ , θα δούμε το καημένο το εγώ σας αύριο μαζί με τους μαθητές στην τάξη!
καλό βράδυ αΧτίνα!

xtina said...

μεγάλη μας τιμή, πολύ θα'θελα να μάθω τις αντιδράσεις των παιδιών
φιλιά πολλά και καλημέρα

χαρη said...

πολύ ωραίο! μπράβο! (άργησα αλλά το είδα :))) )

η αισιοδοξία μ' αρέσει...

xtina said...

καλημέρα χάρη!ευχαριστώ για την ενθουσιώδη ανταπόκριση!
φιλιά

xtina said...

http://tsalapetinos.blogspot.gr/2013/01/blog-post_26.html