Saturday 7 April 2012

υποσημείωση

στους ακροβολισμένους του εξωτερικού:
κάποιοι έχετε τουλάχιστον τη σεμνότητα να παραδέχεστε πως αφού δεν μοιράζεστε την εδώ πραγματικότητα, ο λόγος σας πρέπει να δείχνει μια συγκράτηση.οι άλλοι, που ουρλιάζετε για το τί θα'πρεπε να κάνουμε, λες και δεν πήρατε τις αποφάσεις σας από παλιά, λες και έχετε την εμπειρία την ίδια και το αλάθητο του επόπτη, απλά συμμεριστείτε τουλάχιστον τη θέση μας.γιατί προσωπικά, με έχετε κουράσει αφάνταστα.αρκετός ο ορυμαγδός στα αυτιά μας, αρκετός ο θυμός και η μνησικακία, η διχόνοια.δείξτε και λίγο έλεος.το χρειαζόμαστε.

5 comments:

xtina said...

και μη μου μιλάς ούτε σαν δελτίο ειδήσεων, ούτε με φωνή δασκαλίστικη με θεωρίες και χιλιάδες όρους.
έλα να δεις τι συμβαίνει στα σχολεία, έλα να δεις γενιές παιδιών που αναπαράγουν το μίσος και τη βία, τυφλά και άκριτα μιμούμενα τους τραμπουκισμούς.παιδιά που είναι καμμένα πριν καν αρχίσουν.και λιγοστούς ανθρώπους που κάνουν τα πάντα με το παράδειγμά τους για να μην ισοπεδωθεί η διαφορά, η ανθρωπιά.
μπορείς να μιλήσεις για όλα αυτά τα μεγαλόσχημα απλά;μίλα.αλλιώς άσε με να παλέψω όπως μπορώ και δείξε την ελάχιστη συμπάθεια.

katabran said...

αν ο μισός επαναστατικός πριαπισμός του διαδικτύου μετουσιώνονταν σε πραγματικό, τώρα θα είχαμε λαϊκή δημοκρατία...
...
μένουμε ελλαδα κι εδώ το ταξίδι ποτέ δεν τελειώνει
φιλιά

Unknown said...

Πολύ καλό!

στελιος

xtina said...

τα παίρνω πού και πού, μετά μου περνάει!
:-))
την καλησπέρα μου και στους δύο!

xtina said...

υποσημείωση της υποσημείωσης:
πριν λίγες μέρες είχαμε μια συνάντηση για μια ημερίδα που θέλουμε να διοργανώσουμε στην ΑΣΚΤ, με το Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας και τους "Νηφάλιους" (κάτι ανάλογο με τους ΑΑ).άκουσα τα σοκαριστικά νούμερα για τον αλκοολισμό σε εφήβους, κατέχουμε τη θλιβερή τρίτη θέση στην ευρώπη.
για την εικόνα που επικρατεί στα σχολεία της αθήνας τουλάχιστον, δημόσια και ιδιωτικά, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, έχει ξεφύγει η κατάσταση.οι δάσκαλοι δεν μπορούν πλέον να κάνουν μάθημα ούτε σε παιδιά 8-10 ετών.όλα αυτά με προβληματίζουν έντονα για το πώς μπορούμε να κάνουμε κάτι (απέναντι σε όλο αυτό που μοιάζει τεράστιο μαύρο κύμα) με ποιές εναλλακτικές μεθόδους εκπαίδευσης μπορούμε να προσεγγίσουμε αυτά τα παιδιά και να τα εισάγουμε στη διαδικασία της γνώσης.
η Katabran απ'ό,τι καταλαβαίνω δίνει άξιο αγώνα από τη θέση της, ελπίζω τα φαινόμενα αυτά στην επαρχία να είναι ηπιότερα απ΄ότι εδώ.