Wednesday 30 May 2012

ωκεάνειο_συνάντηση






9 comments:

katabran said...

http://www.youtube.com/watch?v=25-JZp0CqsY

χχχ
καλημέρα σου!

kirikion said...

αυτά είναι τα στάδια λοιπόν. και η παλάμη μπλέ. όλο το υπόλοιπο σώμα απορροφημένο από τον ωκεανό. δεν ξέρω γιατί εμένα με κάνει να νοιώθω ένα αίσθημα βαθιάς συμπόνιας.

Unknown said...

Γειά Χτίνα. ευχαριστώ για τα καλα΄σου λόγια.
Συμπαιρένω από αυτά που μας έβαλες ότι αν δεν λερώσεις τα χέρια σου- με την έννοια της δουλιάς βέβαια-δεν βγάζεις τίποτε καλό.
Και πάντα υπάρχει το αποτύπωμα μας.

xtina said...

@katabran
ευχαριστώ για το τραγούδι, μου θύμησε τη δυνατή σκηνή του τέλους από την ταινία
(μήπως επανερχόμαστε συχνά στο θέμα;;!)
χχχχχχχχχχχχχχχ

xtina said...

@makis
όσο το έφτιαχνα ένιωθα ευφορία-το σώμα του χρώματος με το δικό μου να γίνονται ένα-χέρι και χειρονομία κι αποτύπωμα
μετά όταν πήρα απόσταση μου φάνηκε και κάπως τρομακτικό.αλλά μάλλον αυτή είναι η δυναμική του κύματος-ή και της πρώτης συνάντησης -η απώλεια των ορίων, που είναι και ευχάριστη αλλά και τρομακτική.
οπότε κατά ένα μέρος, σ'ευχαριστώ για την συμπόνια :-)

xtina said...

@stelios
ό,τι είπα (και λίγα ήταν) τα εννοώ
εύχομαι να αναδυθεί μια καλύτερη πραγματικότητα για όλους μας

καληνύχτα

katabran said...

κι αν επανερχόμαστε, πού είναι το κακό;
αγαπώ το θέμα:

xx

xtina said...

επανερχόμαστε ως άλλες ναι
αγαπώ το θέμα;δεν ξέρω (μεγάλη κουβέντα) αλλά με προκαλεί σίγουρα
φιλούδια κ

xtina said...

http://ermitikokirikion.blogspot.gr/2012/06/blog-post_19.html#comment-form

γαλάζια ανάμνηση
βαδίζει
στην άδεια σκέψη