(όταν θα'ρθεις,αγκάλιασέ με
με κλειστά της φαντασίας τα μάτια
χίλια πλοκάμια φαλλικά μη δεις
ν'αναδεύουν στα μαλλιά μου΄
πριν απ'την πλάνη, πριν απ'το μύθο
απλώσου σκέψη μου,θυμήσου σάρκα μου΄
από μια στάλα ξεκινήσαμε κι οι δυό μας)
skip to main |
skip to sidebar
R/e-cycling in modern Territories
Blog Archive
-
▼
2009
(227)
-
▼
June
(44)
- shadow portrait
- αν η γλώσσα δόλοςη μιλιά σπαρτάρισμα
- λόγου σχήμα, το αγγίστρι
- Π.χ. 1989 ένας κινέζος μπροστά στα τανκς
- No title
- Ernst Zermelo
- emptyness
- nothingness
- years after recently
- mood range
- old graffity/codex sinaiticus
- brothermy brotherbrotherbrother, my brother
- αδερφέ, αδερφέ μου
- No title
- No title
- skinless
- this could be the face ofa full-blooded beingunder...
- γλαυκό τατάλισμα
- editing action/αραρίσκω
- όαρ/ O_R
- lacrima
- The Genre_e-closet drama
- pristine is in seven
- Ελα τότενα γίνουμε σώματανα γίνουμε σχήματαδομές, ...
- No title
- φόβε μου
- spy
- golden fleece/life saving blanket
- oreos
- κατάχρηση εμπιστοσύνης=κατάχρηση εξουσίας
- Ο μόνος που με καταλαβαίνειείσαι εσείς
- No title
- my house is a public domainmy home isn't.
- grammar
- In girum imus nocte et consumimur igni
- waving
- No title
- ILLIAC IV
- a match of textualities
- never play strip pokerwith a gamblerγια μια στιγμή...
- neurologocrat
- simulacra and simulation
- personal audience
- color your own HyperCards!
-
▼
June
(44)
3 comments:
apolia
έκανα σύμβαση με τα μάτια μου.
οι πατούσες μου, μούλιασαν
χαλασμένα φράγματα, σικέ οδοφράγματα.
ένα ξεσκισμένο καλώδιο κρέμεται, λίγο κάτω από το γόνατο.
Κίνδυνος κανείς.
Ζωτικά ψέματα, είπε ο J.
Σε κοίταζα, απέναντι μου ξεφλουδισμένη από κάποια θάλασσα με δυο τρία κιλά παραπάνω το στήθος σου κρεμασμένο κάπως οι λευκές σου τρίχες λίγο πιο πολλές σφιγμένα χείλη πάλι και πλατιά γυαλιά ηλίου που τα έβγαλες μετά προφάσεις για ευγένεια φιλότιμες απλά
ο ήλιος χάραζε καινούργια σύνορα πάνω στο λαιμό σου και ανοιγόκλεινα τα βλέφαρα με απάθεια στο καφέ που κάποτε στα κλεφτά με κοίταζες σαν να ήμουνα η επόμενη επανάσταση
και μετά μόνος μπροστά σε κάποιο παράθυρο
έτσι ξαφνικά
το τέλος όρθωσε επιτέλους το ανάστημα του μπροστά μου
με μια κάποια ειλικρίνεια.
Και είπα. τώρα είναι. τώρα κατέβηκε στην καρδιά. τώρα γίνεται. τώρα τελειώνει.
και μούλιασαν οι πατούσες μου.
καιρός ήτανε...
χχχ
Post a Comment