skip to main |
skip to sidebar
R/e-cycling in modern Territories
Blog Archive
-
▼
2010
(297)
-
▼
October
(30)
- αγωνίσματα
- χειρονομίες
- anastomosis
- Life force
- Unexpected connection ΙΙ _ Mahler Παλαμάς
- κλέβοντας κυριολεκτικά την παράσταση
- αλληλογραφία
- Il etait une fois...(τα άλυτα)
- vertex
- thinking on solid ground_arranging arguments topol...
- hannah reading psyche
- Unexpected connection III_life everywhere_Πλάτων-Θ...
- στον ανεπαίσθητο ήχο ενός φλάουτου
- a mon ami furieu_x
- multiple choice of the day
- the curtain of my carriage lost_i ching 63
- umstellung
- ephemeral writing-eternal poetry
- λογικά σφάλματα
- δημόσια ομολογία
- studying my body of work
- red underneath black
- Quintessence-αιθήρ
- αν φωνάξουμε τα στόματα, θα’ρθουν κι οι λέξεις
- minimaximum Live / Sunday @ sixdogs
- two-sided life_science&fiction_Claude&Charles Perr...
- άρα
- ανάμεσα στο ποτέ και στο για πάντα
- dedicatio/διαjunctions opening mov.
- minimaximum sisters
-
▼
October
(30)
2 comments:
Με την επίμονη προσπάθεια του Μητρόπουλου, το κοινό ανα-γνωρίζει το έργο του Μάλερ
Νέα Υόρκη, 20.1.1960
Επί τέλους, μια επιστολή και από μένα! Μόνο που φοβάμαι δε θα είναι όπως των θαυμαστριών μου. Αύριο και μεθαύριο τα δύο τελευταία μου concerts με τη Φιλαρμονική. Όλα είχαν επιτυχία στο κοινό, παρ' όλες τις επιφυλάξεις τις οποίες είχα εξ αιτίας των συμφωνιών Mahler. Μεγάλη πρόοδο και ιστορική στιγμή για τη Φιλαρμονική - Mahler Cycle of eight weeks! Ανήκουστο στη Νέα Υόρκη. Αποδίδω το γεγονός της επιτυχίας εις το ότι είμαι ο μόνος που άρχισα, παρ’ όλες τις κατάρες του Bruno Walter, να μοιράζω τις μακριές συμφωνίες του Mahler πριν και μετά το διάλειμμα του προγράμματος. Έτσι, ο κόσμος δεν κουράζεται και είναι σε θέση να απολαύσει την ομορφιά της μουσικής του, χωρίς να του φαίνεται ατελείωτη. Ήταν πολύ συγκινητικό όταν χθες, προτού αρχίσω την 9η, γύρισα στο κοινό και ομολόγησα το αισθητικό μου κακούργημα να διαιρώ τη συμφωνία, τη μισή πριν το διάλειμμα και την άλλη μισή, κατόπιν. Ότι για χάρη του κοινού και επειδή ενδιαφέρομαι μάλλον ως missionary να τους δώσω τη δυνατότητα να απολαύσουν την τέχνη και την ομορφιά του θεού μου και όχι να τους απειλώ με αισθητικούς νόμους και αμείλικτες φωτιές του Άδη! Με χειροκρότησαν με δύναμη και ευγνωμοσύνη! Έτσι, η 9η, που πάντα ήταν μια συμφωνία να τη φοβάσαι για την ατελείωτη heavenly length της, έγινε προσιτή και χειροκροτήθηκε ακόμη περισσότερο και από την Πρώτη Συμφωνία, η οποία έχει θορυβώδες τέλος και εύκολα χειροκροτείται επομένως. Ώστε είχα επιτυχία όχι μόνο ως διευθυντής ορχήστρας αλλά και ως missionary και ελπίζω ο άγιος μου να είναι υπερήφανος για το μαθητή του. Ομολογώ ότι απήλαυσα πραγματικά αυτή την εκδρομή στο Mahler, όσο ποτέ. Είχα πάντα το φόβο πως ήμουνα πάντα εγωιστικά ευχαριστημένος, αυτή τη φορά δεν αισθάνθηκα ποτέ μόνος μου, αλλά και το κοινό απήλαυσε όπως και εγώ. Τι κρίμα ότι η αναγνώριση συνδέεται πάντα με το τέλος. Έτσι το θέλει η πρόνοια της ανθρωπότητας!
http://allilografia.blogspot.com/2008/03/23.html
Indeed, the centenary of Mahler's birth (July 7, 1860) began with Mitropoulos' performances in Carnegie Hall of Symphonies 1, 5 and 9, plus Ernst Krenek's realization of the Andante/Adagio from the unfinished 10th. The CBS radio network's Sunday broadcasts of all these are included in this set of six mono CDS (for the M&A price of four). Mitropoulos also gave the American premiere of Symphony No. 3 with the NYPSO in April 1956, included here, but with 7-8 minutes cut from the development section of the long first movement, doubtless to fit in the NYPSO's broadcast slot. His marvelously stoic Sixth was a WDR Orchestra broadcast from Cologne on August 31, 1959, and his Eighth (a.k.a. "Symphony of a Thousand") an ORF transmission from the Salzburg Festival on August 29, 1960, featuring the Vienna Philharmonic and various choruses from the whilom Habsburg capital. Two months later, on November 2, 1960, Mitropoulos—the greatest conductor of Greek heritage—died in Milan of a massive coronary, while rehearsing Mahler's Third with the Teatro alla Scala Orchestra.
Post a Comment