Tuesday 27 December 2011

φφΦφ

9 comments:

Ράκος Κουρελάριος said...

Πολύ ενδιαφέρων ήχος. Πρώτη φορά τον ακούω. Μερσί!

Κάτι πιο παραδοσιακό;

http://www.youtube.com/watch?v=mhUrZ1ahcqI

Καλοβράδυος και χρόνια πολλά [δια μία εισέτι φορά]

xtina said...

μ'αρέσουν πολύ τα gamelan, είναι μεγάλη ιστορία, είναι μια άλλη πολιτική σχέση που μ'ενδιαφέρει πολύ.
αυτό που έβαλα στην πραγματικότητα απέχει πολύ από τα gamelan, χρησιμοποιεί απλά τα αντικείμενα.μ'άρεσε γιατί ήταν κοντά στη σιωπή
καληνύχτα και καλά κουραμπιεδάκια
χωρίς φφΦφ, γιατί θα φύγει η άχνη!

Ράκος Κουρελάριος said...

Τα gamelan πολύ ενδιαφέροντα...

Τα κουραμπιεδάκια δεν μ' αρέσουν. Έχω πολλά χρόνια να φάω.

ΦΦφΦ... λευκό νέφος :-)

katabran said...

σου αρέσει η μουσική από τα πιάτα;
μμμ...
κι από τα τσουμπλέκια;
φφφ...
αυτή την ερώτηση άκουγα πίσω από την πλάτη μου κάθε φορά που έκανα λάντζα
στο γαλατάδικο-ζαχαροπλαστείο του παππού μου...
καλημέρα χ.
χχχ
α

Ράκος Κουρελάριος said...

http://www.youtube.com/watch?v=mGrhL49-YQw

Καλημέρος!

tamistas said...

Καλημέραν.

http://vaubu.blogspot.com/search/label/gamelan

Κι από χρόνου!

xtina said...

καλημέρα σε όλους!
@Katabran-δεν είναι μαγική η ώρα που χαλαρώνεις κάνοντας κάτι επαναληπτικά και το μυαλό φτιάχνει συνθέσεις από τα πιο απλά υλικά;πάντα μ'άρεσε να πλένω τα πιάτα στο σπίτι γι'αυτό το λόγο..διαλογισμός!

@Ράκος-http://www.youtube.com/watch?v=aGXcnWUqV-Y
καλημερούδιος!

@Tamistas-καλωσόρισες κι εδώ, ευχαριστώ για το λινκ.αυτό που βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον στα gamelan είναι η σύνθεσή τους από τα μέλη μιας κοινότητας (παιδιά, ηλικιωμένους, ερασιτέχνες) με κανόνες αλλά χωρίς νόμους, μέσα από τη διαρκή τους ζύμωση και ένωση στη μουσική.χωρίς ιεραρχικά σχήματα και authors..άκου κι από εδώ, αν και ούτε κι αυτό είναι το ακριβώς φυσικό τους περιβάλλον http://www.archive.org/details/The_Living_Treasures_of_Bali

φφΦφιλιά!

Anonymous said...

http://www.youtube.com/watch?v=J3PacNDMneE

http://www.youtube.com/watch?v=fn-julZ_OS4

5:48-->{6:30-7:00}

xtina said...

καλημέρα Δήμο, ευχαριστώ για τα link.
μου θύμισες την τελευταία σκηνή από την ταινία, με το μικρό Απόλλωνα να δείχνει στο φως.
εχθές ήμουνα στο μετρό, απέναντί μου καθόταν ένας παπάς.στη στάση Αγία Παρασκευή φόρεσα τον κίτρινο μπερέ μου, παρατήρησα το φωτισμό του βαγονιού, σταύρωσα τα χέρια.κατάλαβα πως με κοιτούσε ο ρασοφόρος κολασμένος.(αλλά ήταν εύκολο, είχα επί τη εμφανίση του, πολλά metadata του)
:-)