ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους δημιούργησαν αυτή τη μοναδική ατμόσφαιρα στο χθεσινό αφιέρωμα στον Cage στη στέγη γραμμάτων και τεχνών. και ειδικά σ'αυτά τα παιδιά από το μουσικό λύκειο παλλήνης, που έφτιαξαν ένα ξέφωτο ηρεμίας και χαράς, ένα άλλο παράδειγμα.
13 comments:
Είδες τι είναι αυτά τα παλιόπαιδα; ;))
α θα'ταν υπέροχα !... Ζηλεύω
risky μου, κι εσύ έχεις αυτή τη χαρά καθημερινά μες το σπίτι σου!ζηλεύω (που λέει κι η χάρη)
χάρη, αυτά τα πλάσματα με γέμισαν αισιοδοξία, ήταν τόσο προσυλωμένα σ'αυτό που έκαναν, τόσο συντονισμένα μεταξύ τους, πραγματικά τα θαύμασα.μπράβο φυσικά και στην καθηγήτριά τους που τα έδωσε όλα!
ευτυχώς υπάρχουν ακόμα τα μουσικά σχολεία, γίνεται σπουδαίο έργο εκεί.
Δεν είναι βέβαια πάντα εύκολα. Ούτε πάντα τόσο ζηλευτά. ;) Είναι, νομίζω, ένας ακόμα τρόπος ζωής που σιγά-σιγά μαθαίνει κανείς.
tell me about it!
και μόνο η ευθύνη είναι κούραση, όμως είναι σταθερή πηγή έμπνευσης
(με τα ορθογραφικά μου δεν υποφέρομαι χαχαχα)
καληνυχτούδια φιλενάδα
Θάθελα νάμουν εκεί. Ειδικά αν σκεφτώ πού ήμουν.
ήταν ένα εγχειρημα που πήρε αρκετά ρίσκα, δεν έχει ξαναγίνει musicircus στην ελλάδα. είναι μια συνθήκη δημιουργικής αναρχίας, ένα πλαίσιο με κανόνες αυτορύθμισης. κάποιοι γκρίνιαξαν και είπαν πως έχουν βρέθει σε άλλα στο εξωτερικό που ήταν ακόμα πιο οργιώδη. εγώ έχω να πω πως ο κόσμος ανεβοκατέβαινε στους ορόφους με χαμόγελα κι έτοιμος για παιχνίδι, ακόμα και τα πιτσιρίκια ήταν αποροφημένα στα δρώμενα. για μένα ήταν εμπειρία. ο οργανωτής ανάργυρος δενιόζος, βαθύς γνώστης των μουσικών πραγμάτων, υπερέβαλε εαυτόν. και οι μουσικοί που συμμετείχαν, επίσης. εμψύχωσαν ακόμα κι αυτό το άχαρο κτήριο της στέγης!
μακάρι να ήσουνα (αλήθεια πού ήσουνα;!!)
το αφιέρωμα στον Cage ήταν σπάνιο
- αν ζούσε ο Cage πιστεύω ότι έτσι θα ήθελε να γίνει
- μετά από τόσα πράγματα που έχω παρακολουθήσει, πρώτη φορά ένιωσα ένα ολόκληρο κτίριο και κάθε όροφο ξεχωριστά σε τέτοια δυναμική
- ναι, θα μπορούσε να ήταν ακόμα πιο (δημιουργικά) άναρχο και οργιώδες, αλλά αυτό δεν έχει να λέει τίποτα, δεν μπορεί να αποτελεί κανενός είδους μομφή, αλλά να λειτουργήσει μόνον ως κίνητρο
- εξαιρετική προσπάθεια από ικανούς, ευφυείς και ευαίσθητους ανθρώπους
worldcity συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου-νομίζω ότι ο Cage όρισε μια συνθήκη εκφραστικής ελευθερίας, έτσι που κάθε musicircus να είναι διαφορετικό ανάλογα με τους συμμετέχοντες.τι νόημα έχει η οποιαδήποτε σύγκριση σε μια τόσο βιωματική εμπειρία;
σ'ευχαριστώ για τα λόγια σου
καλημέρα
Είδα εντελώς τυχαία την σελίδα σας. Πέραν των συγχαρητηρίων για το περιεχόμενο και την παρουσιάση των ιδεών σας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω εσάς και τους αναγνώστες σας που μπήκαν στον κόπο να καταθέσουν τις απόψεις τους στον χώρο των σχολίων για τα ευγενικά σας λόγια! Αυτά είναι που μας δίνουν το κουράγιο να συνεχίζουμε, να αφιερώνουμε τόσο χρόνο και ενέργεια και να αποτολμούμε τέτοια έργα. Ανάργυρος Δενιόζος.
πολύ χαίρομαι που περάσατε το κατώφλι μας αγαπητέ-εύχομαι καλή συνέχεια στα σχέδιά σας, πραγματικά μας δίνουν ανάσα τέτοια εγχειρήματα.ευχαριστώ και πάλι
Να συγχαρούμε ονομαστικά και την καθηγήτρια που προετοίμασε το μουσικό σύνολο, τη Βάλια Χριστοπούλου- έχω την χαρά να απολαμβάνω τη φιλία της τα τελευταία τριάντα χρόνια-τα ονόματα των παιδιών δεν τα έχω
σε όλους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο
Post a Comment