a thousand lives by picture

Γνωρίζω, άλλωστε, ότι κάθονται και άλλοι πίσω από το τερματικό μου και από τους διαύλους που εκπορεύονται από αυτό.Το γνωρίζω, επειδή στο δικό μου τερματικό, όταν πιέζω ορισμένα πλήκτρα, εμφανίζονται μηνύματα άλλων ανθρώπων, γραπτά που κυκλοφορούν με τη μορφή εικόνων, τα οποία μεταξύ άλλων απευθύνονται και σε μένα. Και αν θέλω, μπορώ να φωτίσω στο τερματικό μου την εικόνα του άλλου εικονοσυνθέτη με την ανάλογη πληκτρολόγηση-αν θέλω και αν θέλει. Κι αυτός από τη μεριά του, αν θέλει, μπορεί να φωτίσει τη δική μου εικόνα στο τερματικό του-αν θέλει και αν θέλω. Γνωρίζουμε ο ένας για τον άλλον και συμφωνούμε διαλογικά. Και το «εμείς», θεωρητικά, σημαίνει: όλοι οι άνθρωποι.

   

Με αυτή την αμοιβαία γνώση και αναγνώριση όλων των άλλων, το παιχνίδι μου με τις εικόνες αποκτά έναν εξαιρετικά ειδικό χαρακτήρα, δηλαδή τον χαρακτήρα ενός ομαδικού παιχνιδιού, στο οποίο καθεμιά από τις δικές μου τροποποιήσεις εικόνας είναι απάντηση σε ένα ερώτημα που μου έχει τεθεί και συνάμα παρότρυνση σε όλους τους άλλους να την τροποποιήσουν εκ νέου και να μου την παραδώσουν εκ νέου ως νέα ερώτηση. Σ’αυτό το παιχνίδι αμοιβαιότητας που παίζει κανείς με πλήρη ευθύνη, ως εκ τούτου, το συγκεκριμένο [konkrete] δεν είναι τι πρέπει να βλέπουμε, αλλά από ποιον προέρχεται και προς ποιον κατευθύνεται. Όταν παίζω με εικόνες, δεν το κάνω ώστε να παίξω για ένα ούτως-είναι [Sosein], αλλά για ένα συνείναι [Mitsein].

[Προς το σύμπαν των τεχνικών εικόνων, Vilem Flusser, μετ. Γ.Ηλιόπουλος, εκδ. Σμίλη, σελ 172]

U as my shelter

παντούμ

Τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
στο πέλαγο σέρνουν φωτιές τα καράβια
ψυχή μου λυτρώσου απ' τον κρίνο του σκότους
πικρή φλογισμένη που δέεσαι μ' ευλάβεια.

Στο πέλαγο σέρνουν φωτιές τα καράβια
η νύχτα στενεύει και στέκει σαν ξένη
πικρή φλογισμένη που δέεσαι μ' ευλάβεια
ψυχή μου γνωρίζεις ποιος νόμος σε δένει.

Η νύχτα στενεύει και στέκει σαν ξένη
στο μαύρο μετάξι τα φώτα έχουν σβήσει
ψυχή μου γνωρίζεις ποιος νόμος σε δένει
και τι θα σου μείνει και τι θα σ' αφήσει.

Στο μαύρο μετάξι τα φώτα έχουν σβήσει
ακούγονται μόνο του χρόνου τα σείστρα
και τι θα σου μείνει και τι θα σ' αφήσει
αν τύχει κι ανάψει η βουβή πολεμίστρα.

Ακούγονται μόνο του χρόνου τα σείστρα
μετάλλινη στήλη στου πόνου την άκρη
αν τύχει κι αστράψει η βουβή πολεμίστρα
ούτε όνειρο θά' βρεις να δώσει ένα δάκρυ.

Μετάλλινη στήλη στου πόνου την άκρη
ψηλώνει η στιγμή σα μετέωρο λεπίδι
ούτε όνειρο θά 'βρεις να δώσει ένα δάκρυ
στο πλήθος σου το άυλο που σφίγγει σαν φίδι.

Ψηλώνει η στιγμή σα μετέωρο λεπίδι
σαν τι να προσμένει να πέσει η γαλήνη;
στο πλήθος σου το άυλο που σφίγγει σα φίδι
δεν είναι ουρανός μηδέ αγγέλου ευφροσύνη.

Σαν τι να προσμένει να πέσει η γαλήνη;
Σ' ανθρώπους κλειστούς που μετρούν τον καημό τους
δεν είναι ουρανός μηδέ αγγέλου ευφροσύνη
τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους.


Γιώργος Σεφέρης
Ποιήματα
(Τετράδιο Γυμνασμάτων)
Ίκαρος 1976

λόφος

tier

περί λόφου και άλλων αγαθών της δημοκρατίας

arcades project excerpts A2,1_A2,6_A3,10

Shops in the Passage des Panoramas: Restaurant Veron, reading room, music shop, Marquis, wine merchants, hosier, haberdashers, tailors, bootmakers, hosiers, bookshops, caricaturist, Theatre des Varietes. Compared with this, the Passage Vivienne was the "solid" arcade. There, one found no luxury shops. Dream houses: arcade as nave with side chapels.

The regime of specialties furnishes also-this said in passing-the historical-materialist key to the flourishing (if not the inception) of genre painting in the Forties of the previous century. With the growing interest of the bourgeoisie in matters of art, this type of painting diversified; but in conformity with the meager artistic appreciation initially displayed by this class, it did so in terms of the content, in terms of the objects represented. There appeared historical scenes, animal studies, scenes of childhood, scenes from the life of monks, the life of the family, the life of the village-all as sharply defined genres. Photography.

A first winter garden-a glassed-in space with flower beds, espaliers, and fountains, in part underground-on the spot where, in the garden of the Palais-Royal in 1864 (and today as well?), the reservoir was located. Laid out in 1788.

[Arcades Project, Walter Benjamin]

before bach

visual translation*

oblivious utterance

quantum sms

σκοπός

empathy box _1b

| τα πέλματα ενώνονται με το κρύο μάρμαρο.το χέρι απλώνεται, πιάνει τη σιδερένια λαβίδα, αναδεύει τα βαριά ξύλα στο τζάκι. τα μάτια κοιτάζουν τις φλόγες ενώ τραβιούνται πίσω στις κόχες τους από τη θερμότητα. ζεσταίνονται το πρόσωπο, τα γόνατα, οι ώμοι. μικρά τριξίματα, λίγες αιφνίδιες σπίθες. πορτοκαλί, κίτρινο, μαύρο |