Tuesday 7 September 2010

Έσταμεν αχνύμενοι, θαλερόν κατά δάκρυ χέοντες [λ’, 464]

Για πες μας, για μολόγα μας από τον κάτω κόσμο,
ποιόν είδες, ποιόν αντάμωσες απόψε όλη νύχτα;
-Εγώ είδα σκάλες στους μικρούς, και σκάλες στους μεγάλους
είδα και στους μισόκαιρους, σκάλες στους διαβασμένους,
και σκάλες στα μικρά παιδιά, με τα χαρτιά στα χέρια'
τους είδα κι ανατρίχιασα, κι επάγωσ'η καρδιά μου,
τους ηύρα όλους χάρβαλους, και όλους χαλασμένους.



"θύραζε κάρες, ουκέτ' Ανθεστήρια"

1 comment:

minor scratch said...

δεν είχα ιδέα.συγνώμη