Thursday, 3 January 2013

empathy box _1b

| τα πέλματα ενώνονται με το κρύο μάρμαρο.το χέρι απλώνεται, πιάνει τη σιδερένια λαβίδα, αναδεύει τα βαριά ξύλα στο τζάκι. τα μάτια κοιτάζουν τις φλόγες ενώ τραβιούνται πίσω στις κόχες τους από τη θερμότητα. ζεσταίνονται το πρόσωπο, τα γόνατα, οι ώμοι. μικρά τριξίματα, λίγες αιφνίδιες σπίθες. πορτοκαλί, κίτρινο, μαύρο |

7 comments:

vague said...

το βουητό οικείας πολυκοσμίας καθώς το σώμα ζεσταίνεται, ο συριγμός του μετάλλου πάνω σε μέταλλο καθώς κρυώνει και η κάπνα που αφήνουν και τα δύο πίσω τους

εύχομαι το '13 να λάβεις όσο πιο πολλά βλέμματα γίνεται, γλυκά και ζεστά, όπως το δικό σου - μεγάλη τύχη! :)

xtina said...

η ευχή σου έπιασε ήδη και μόνο που με "διαβάζεις" τόσο γλυκά εσύ :-)
ας είναι και λίγα τα βλέμματα μα αγαπημένα, εκλεκτή μου Riski
τις θερμότερες ευχές μου, υγεία, αγάπη, καλλιτεχνίες, να συνεχίσεις να πλάθεις με το υλικό της ψυχής σου μια καλύτερη χρονιά για όλους μας

Unknown said...

Καλή χρονιά. Το λέω απλά αλλά από καρδιάς.

xtina said...

ευχαριστώ, καλή χρονιά Στέλιο, ό,τι επιθυμείς.

katabran said...

αιφνίδια θαλπωρή σε νιώθω...

xtina said...

σαν να μοιραζόμαστε την ίδια εστία τότε :-)

xtina said...

http://www.new-synapse.com/aps/wordpress/?p=1825