Friday 25 June 2010

η εξορία του εκτός εαυτού

σ'ακούω
να τινάζεις δόντια και γλώσσες
καθηλωμένος στην έδρα σου
βλέπω
το μέτωπό σου να γίνεται μέτωπα
απ'τα χέρια σου να ξεφεύγουν
άλλα χέρια κι απ'τ'ακροδάχτυλά σου
λέξεις και χειρονομίες που μπλέκονται
στις παρυφές του κυκλώνα με άλλες φωνές.

όμως κοίτα
εδώ που βρίσκομαι η ακίδα είναι βαθιά μπηγμένη
οι μεγάκυκλοι απλώνονται με τη σιγουριά της αταραξίας
και θέλω να σου πω καλέ μου
πως δεν χάνομαι
εξωματώνομαι.

4 comments:

nigredo of transclass said...

ενσωματώνομαι-εξωματώνομαι

ή

εξω-ματώνω? όμορφα ρήματα. η πύλη του νόμου στενεύει στο κατώφλι της εξωτερικότητας/ελευθερίας. εκτός από συναισθηματικό/ορθολογικό είναι και δομικό το πρόβλημα.

sis I had the weirdest dream about this in the morning before the phone rang.

xtina said...

http://www.lacan.com/symptom/?p=36

xtina said...

http://rakis1.wordpress.com/2011/12/24/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF/

xtina said...

χ