Wednesday 1 December 2010

κείμαι΄ότι και νυν, κείμαι, είμαι "ξαπλωμένος", κοιμώμαι, αναπαύομαι, μένω αργός, ευρίσκομαι νεκρός: αρχ. ινδ. sete=αυτός κείται, χεττ. keta, ketari= αυτός κείται'πβ. ομ. κείοντες "επιθυμούντες να κοιμηθώσι", ητεροιωμ. β. κοίτος, ο τόπος προς κατάκλισιν, κλίνη, "κρεβάτι"' ύπνος, η δια του ύπνου ανάπαυσις', κοίτη, η το μέρος ένθα κατακλίνεταί τις,κλίνη, φωλέα, τρώγλη ζώου'κιβώτιον, κοιτίς,-ίδος, η μικρόν κιβώτιον, κάλαθος, κάνιστρον (ως μέρος διαφυλάξεως' πβ. ά-κοιτις,-ιος, η έχουσα την αυτήν κοίτην, σύζυγος' και βρετ. argud=ελαφρός ύπνος)' μετ'επιθήματος -m-: κοιμάω, άγω τινα εις την κλίνην, "τον βάζω στο κρεβάτι", κοιμίζω, αποκοιμίζω τινά'καταπραΰνω', κοιμάομαι 'κείμαι επι της κλίνης, κοιμώμαι, αδρανώ (εκ τινος *κοίμη 'κλίνη, κοίτη' πβ. αρχ. ιρλ coim=αγαπητός, γοτθ. haims θηλ.=χωρίον, αρχ. γερμ. heim, νεογερμ. Heim=οίκος, κατοικία, λεττ. saime=οι οικέται, υπηρέται της οικίας, αρχ. εκκλ. σλαβ. semija=υπηρέται).Πβ. και αρμ.  ser=κλίσις, αγάπη (*keiro-), λατ. civis=πολίτης' p.*kei-=κείσθαι' βλ. κειμήλιον, κώμη, νεοσσός, ωκεανός.

3 comments:

xtina said...

Όταν στην αρχή της εικοστής τρίτης ραψωδίας ανεβαίνει η Ευρύκλεια ασθμαίνοντας στο υπερώο, για να αναγγείλει, με εντολή του Οδυσσέα, στην Πηνελόπη τον συντελεσμένο νόστο του άντρα της και την εξόντωση των μνηστήρων, εκείνη, όπως ομολογεί, είναι βυθισμένη στον γλυκύτερο ύπνο της ζωής της. Το κείμενο σε τούτο το σημείο επιτρέπει την υπόθεση ότι η Πηνελόπη την ώρα της μνηστηροφονίας ονειρεύεται· μάλλον τον γυρισμό του Οδυσσέα στο παλάτι, μπορεί και την ίδια τη μνηστηροφονία. Ευφυέστερη αφορμή συζυγικοU αναγνωρισμού δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε. Ο ίδιος ο αναγνωρισμός του Οδυσσέα από την Πηνελόπη, κυρίαρχο θέμα της εικοστής τρίτης ραψωδίας, δεν γίνεται, όπως θα ήθελε μια αφελέστερη διήγηση με αυτόματο τρόπο και αμέσως. Η αναγνωριστική πράξη διαβαθμίζεται σε τέσσερα μέρη: εισαγωγή, κορμός, επίλογος, υστερόγραφο.

http://www.kastaniotis.com/book/960-03-2274-0

Rh- said...

...και το όνομα του λεξικού;

xtina said...

Ετυμολογικόν λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής, J.B. Hofmann, εξελληνισθέν υπο Αντωνίου Δ. Παπανικολάου

(και για όποιον άλλο ενδιαφέρεται)

πάντως το civitas τώρα έχει μια απόχρωση Μέγα Ανατολικού(!)