illuminationen_the task of the translator

πριν πολλά χρόνια είχα γελάσει πολύ με το μεταφραστικό λάθος "illuminated manuscripts" ως "λαμπερά χειρόγραφα".προφανώς ο μεταφραστής δεν είχε ιδέα από τέχνη.
ο Βάλτερ όμως είχε.

φφΦφ

lacunae_U marking me

‎


















"Not, exactly, green:
closer to bronze
preserved in kind brine,

something retrieved
from a Greco-Roman wreck,
patinated and oddly

muscular. We cannot
know what his fantastic
legs were like--

though evidence
suggests eight
complexly folded

scuttling works
of armament, crowned
by the foreclaws'

gesture of menace
and power. A gull's
gobbled the center,

leaving this chamber
--size of a demitasse--
open to reveal

a shocking, Giotto blue.
Though it smells
of seaweed and ruin,

this little traveling case
comes with such lavish lining!
Imagine breathing

surrounded by
the brilliant rinse
of summer's firmament.

What color is
the underside of skin?
Not so bad, to die,

if we could be opened
into this--
if the smallest chambers

of ourselves,
similarly,
revealed some sky."


Mark Doty

public

view

up from your mountain
you keep watching me
hunter or angel
mute guide of my thoughts
i miss your voice

αιτιώδεις σχέσεις

ήθελε να γνωρίζει πάντα το γιατί.γιατί ενώνονται τα αμινοξέα, γιατί είναι πράσινα τα φύλλα, γιατί ο κόσμος είναι έτσι κι όχι ανάποδα.κάθε τόσο της έκανε μια αιφνιδιαστική ερώτηση για την οποία είχε ήδη την απάντηση.αιτιώδεις σχέσεις, τα πάντα έχουν ένα γιατί πίσω τους προς εντοπισμό και διερεύνηση, κάθε ποιότητα μετατρέπεται σε ποσότητα.σε μια στιγμή του είπε "σ'αγαπώ", την κοίταξε δύσπιστα, μ'ένα χαμόγελο παιδιού που του χαρίζουν κάτι και δεν ξέρει αν είναι σωστό να το πάρει."αφού δεν με ξέρεις, γιατί το λες".εκείνη την ώρα θα ήθελε να υπάρχει όντως ένα βέλος στο ύψος της καρδιάς της, να του πει να γιατί.να καταθέσει τα στατιστικά στοιχεία των συναισθημάτων της.να απαριθμήσει μια λίστα λογικών κι αδιαμφισβήτητων συσχετισμών που ως αποτέλεσμα είχαν μια σειρά βιοχημικών αντιδράσεων καθοριστικών στο σχηματισμό των τρομερών αυτών φθόγγων.δεν χρειάστηκε.τον είδε να σηκώνεται βιαστικά και να της λέει "πρέπει να το επεξεργαστώ".
καιρό μετά τον θυμήθηκε να γελάει ξεκαρδισμένος.οδηγούσε κι επαναλάμβανε μόνος του σε κάποιο αόριστο γιατί:"γιατί κλάνει το γατί".να γελάει με την ψυχή του, απελευθερωμένος.έτσι θα 'πρεπε να του έχει απαντήσει, αλλά δεν πρόλαβε.

unexpected connection_ginsberg/elytis

La psychanalyse à l’envers

Ζακ Λακάν, Σεμινάριο 17 "Το ανάποδο της ψυχανάλυσης"

1969-70

ed. Seuil, Paris

La psychanalyse à l’envers, αυτός θεώρησα πως έπρεπε να είναι ο τίτλος του παρόντος σεμιναρίου.
Μην νομίζετε πως αυτός ο τίτλος οφείλει οτιδήποτε στην επικαιρότητα που θα θεωρούσε τον εαυτό της στα πρόθυρα του να φέρει τα πάνω κάτω σ’ έναν ορισμένο αριθμό τόπων. Δεν θα δώσω παρά την ακόλουθη απόδειξη. Σ’ ένα κείμενο του 1966, και συγκεκριμένα σε μια από αυτές τις εισαγωγές που συνέταξα τη στιγμή της συλλογής των Γραπτών μου, και που το υπογραμμίζουν ιδιαιτέρως, κείμενο που τιτλοφορείται De nos antécédents, χαρακτηρίζω στην σελίδα 68 το λόγο μου ως μια επανεξέταση, λέω, του φροϋδικού σχεδίου από την ανάποδη. Γράφτηκε λοιπόν πολύ πριν τα γεγονότα – μια επανεξέταση από την ανάποδη (envers).
Τι να πει κανείς γι’ αυτό; Μου συνέβη, την περασμένη χρονιά, να διακρίνω, με μεγάλη επιμονή, σε τι συνίσταται το καθεστώς του λόγου, σαν μια αναγκαία δομή που υπερβαίνει κατά πολύ την ομιλία, η οποία είναι πάντοτε λίγο ως πολύ συνάρτηση των περιστάσεων. Αυτό που προτιμώ, είπα, και μάλιστα μια μέρα το έγραψα στον πίνακα, είναι ένας λόγος χωρίς λόγια.
Είναι γεγονός ότι κάλλιστα αυτός μπορεί να υφίσταται χωρίς λόγια. Υφίσταται σε ορισμένες θεμελιώδεις σχέσεις. Αυτές, κυριολεκτικά, δε θα μπορούσαν να στηριχθούν χωρίς τη γλώσσα. Μέσα από την γλώσσα ως εργαλείο εγκαθιδρύεται ένας ορισμένος αριθμός σταθερών σχέσεων, στο εσωτερικό των οποίων μπορεί, βεβαίως, να εγγραφεί κάτι που είναι πολύ πιο ευρύ, που πάει πολύ πιο μακριά, από τις δυνατές εκφορές. Δεν είναι διόλου αναγκαίες ώστε η συμπεριφορά μας, οι πράξεις μας να εγγράφονται ενδεχομένως στο πλαίσιο ορισμένων πρωταρχικών διατυπώσεων. Εάν αυτά τα πράγματα δεν συνέβαιναν, τι θα γινόταν με ό,τι ξαναβρίσκουμε στην εμπειρία μας, και ειδικότερα την αναλυτική -παρούσα σ’ αυτό το σημείο συνάρθρωσης επειδή ακριβώς το υπέδειξε -, τι θα γινόταν λοιπόν με αυτό που ξαναβρίσκουμε υπό τη μορφή του υπερεγώ;
Υπάρχουν δομές -δε θα μπορούσαμε να τις κατονομάσουμε διαφορετικά- για να χαρακτηρίσουμε ό,τι μπορεί να αναδειχθεί από αυτό το υπό μορφήν όπου την τελευταία χρονιά έδωσα έμφαση στο πλαίσιο μιας ιδιαίτερης χρήσης, –δηλαδή αυτό το οποίο ορίζω διαμέσου της θεμελιώδους σχέσης με βάση τη σχέση ενός σημαίνοντος με ένα άλλο σημαίνον. Απ’ όπου προκύπτει η ανάδυση αυτού, που αποκαλούμε το υποκείμενο –μέσω του σημαίνοντος που, εν προκειμένω, λειτουργεί ως αυτό που αντιπροσωπεύει το υποκείμενο, σε σχέση με ένα άλλο σημαίνον.
Πώς να διατυπώσουμε αυτόν τον θεμελιώδη τύπο; Αυτόν τον τύπο, αν θέλετε, χωρίς να χρονοτριβούμε, φέτος θα τον γράψουμε με έναν νέο τρόπο. Τον είχα διατυπώσει την περασμένη χρονιά με βάση την εξωτερικότητα του σημαίνοντος S1, εκείνου απ’ όπου αντλεί την καταγωγή του ο ορισμός του λόγου, έτσι όπως πρόκειται να τον υπογραμμίσουμε σ’ αυτό το πρώτο βήμα, σ’ έναν κύκλο που τον δηλώνουμε με το αρχικό γράμμα Α, δηλαδή το πεδίο του μεγάλου Άλλου. Όμως, απλοποιώντας, θεωρούμε το S1 και, κατονομάζουμε με το σημείο S2, την συστοιχία των σημαινόντων. Πρόκειται γι’ αυτά που είναι ήδη υπάρχοντα, μολονότι στο πρωταρχικό σημείο στο οποίο εντασσόμαστε για να καθορίσουμε τι συμβαίνει με τον λόγο, τον λόγο νοούμενο ως καθεστώς του εκφερόμενου, το S1 είναι εκείνο που πρέπει να εξετάσουμε ως παρεμβαίνοντα. Παρεμβαίνει σε μια σημαίνουσα μπαταρία, που δεν έχουμε ποτέ κανένα δικαίωμα, σε καμία περίπτωση να θεωρήσουμε ως αποτελούμενη από διάσπαρτα στοιχεία, ως αυτή που διαμορφώνει το δίκτυο αυτού που ονομάζεται μια γνώση…..

Απόσπασμα από το Σεμινάριο 17 του Ζακ Λακάν L’envers de la psychanalyse, Paris, Seuil.

http://www.centrerepsy.gr/%28A%28elqTkth1zAEkAAAANmIxODNkMzAtMzI5OS00ZGFmLWI1ZDQtMmNlMjczODAxMTQ0Gdt6EeD3ADjvMmJqH1Y7hqyvNIE1%29%29/Infos/Article.aspx?IDVAl=6&th=%CE%96%CE%B1%CE%BA%20%CE%9B%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BD,%20%CE%A3%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%BF%2017&cult=el-GR&AspxAutoDetectCookieSupport=1

κλεισθένης revisited

Ο Κλεισθένης υπήρξε Αθηναίος πολιτικός του 6ου αι. π.Χ., της οικογένειας των Αλκμεωνιδών. Το 508-507 π.Χ. έθεσε τις βάσεις για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση της Αθήνας.

Με το τέλος της τυραννίας του Πεισίστρατου, ανέλαβε να μεταρρυθμίσει το πολίτευμα της Αθήνας και να το καταστήσει δημοκρατικότερο. Γι' αυτό τον σκοπό διαχώρισε τους Αθηναίους σε δέκα φυλές με δέκα δήμους η καθεμιά. Σε κάθε φυλή φρόντισε να ανήκουν πολίτες από διάφορες περιοχές της Αττικής και έτσι οι πλούσιοι ευγενείς έπαψαν να αποτελούν μόνοι τους μια ισχυρή τάξη και αναμίχθηκαν με τους υπόλοιπους πολίτες. Ο Κλεισθένης έδωσε όλη την εξουσία στην Εκκλησία του δήμου. Από αυτήν εκλέγονταν και οι δέκα στρατηγοί που διοικούσαν όχι μόνο το στρατό αλλά και το ίδιο το κράτος.

Επιπρόσθετα, η βουλή των 400, όργανο που θέσπισε ο Σόλωνας αντικαταστήθηκε από νέα βουλή με 500 βουλευτές. Αυτοί εκλέγονταν κάθε χρόνο με κλήρο 50 από κάθε φυλή. Έτσι, όλοι οι πολίτες είχαν πιθανότητα να γίνουν κάποτε βουλευτές. Έργο της βουλής ήταν να προετοιμάζει τα θέματα που θα συζητούσε η Εκκλησία του δήμου. Επίσης, ο Κλεισθένης, για να προστατέψει το νέο πολίτευμα, καθιέρωσε τον οστρακισμό. Κάθε πολίτης έγραφε πάνω σε ένα κομμάτι από σπασμένο αγγείο (όστρακο) το όνομα του πολιτικού που θεωρούσε πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Μετρούσαν κατόπιν τα όστρακα και εξόριζαν για 10 χρόνια όποιον είχε συγκεντρώσει 6 χιλιάδες όστρακα με το όνομά του. Έτσι γεννήθηκε στην Αθήνα η δημοκρατία, το πολίτευμα που δίνει σε όλους του πολίτες το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να συμμετέχουν στη διακυβέρνηση του κράτους. Η δημοκρατία ήταν μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις των αρχαίων Ελλήνων. Έτσι έπαψαν η συγγένεια και η καταγωγή να παίζουν ρόλο στην πολιτική ζωή της Αθήνας. Με το μέτρο αυτό ο Κλεισθένης "έδωσε την πολιτεία στον λαό", όπως έγραψε αργότερα ο Αριστοτέλης.

[wikipedia]

ολομερικότητα

Abduction is a kind of logical inference described by Charles Sanders Peirce as "guessing".^[1] The term refers to the process of arriving at an explanatory hypothesis. Peirce said that to abduce a hypothetical explanation a from an observed surprising circumstance b is to surmise that a may be true because then b would be a matter of course.^[2] Thus, to abduce a from b involves determining that a is sufficient (or nearly sufficient), but not necessary, for b.

For example, the lawn is wet. But if it rained last night, then it would be unsurprising that the lawn is wet. Therefore, by abductive reasoning, the possibility that it rained last night is reasonable. (But note that Peirce did not remain convinced that a single logical form covers all abduction.)^[3]

Peirce argues that good abductive reasoning from P to Q involves not simply a determination that, e.g., Q is sufficient for P, but also that Q is among the most economical explanations for P. Simplification and economy are what call for the 'leap' of abduction.^[4]

There has been renewed interest in the subject of abduction in the fields of computer science and artificial intelligence research.

[http://en.wikipedia.org/wiki/Abductive_reasoning]

η ιστορία ενός εγώ που ξαναβρήκε το εμείς

προ_οικονομία

extreme sports_flipping

ανοσοποιητικό

15 χρόνια μετά θυμάμαι το δώρο της ζωής που μου ξαναχαρίστηκε.ξαναθυμάμαι και πίνω απ'το ίδιο μου το αίμα, πως ο άνθρωπος έχει την πιο απίστευτη δύναμη όταν βρεθεί στη μεγαλύτερη αδυναμία.την στιγμή που άκουσα πως ή θα μείνω και θα πολεμήσω την ασθένεια ή θα εγκαταλείψω και θα πεθάνω.κι ύστερα γαλήνη.κι ύστερα η συνειδητοποίηση της αδυσώπητης ροής της ζωής που κάνει τα πάντα να συνεχίζουν να κινούνται στους δρόμους ακόμα και ερήμην μας.οι ατέλειωτες ώρες της ησυχίας.τα συρτά βήματα στο διάδρομο με τα φώτα νυκτός ως το παράθυρο.τα δέντρα να θροϊζουν βουβά πίσω απ'το τζάμι, απέναντι στο μικρό θρίαμβο του "περπατάω", "βλέπω", "σκέφτομαι".τις ελάχιστες επίπονες κινήσεις, τις γιγάντιες νίκες της ελάχιστης αυτοεξυπηρέτησης.τα γέλια με τους συνάρρωστους.την υπέρβαση του ανυπόταχτου στις εντολές του νου σώματος.την ταπεινή έξοδο απ'το αυτοάνοσο με τη βοήθεια ανθρώπων, αλλά και με το ανεξήγητο πείσμα του βλέμματος που δεν μπορεί να διακρίνει παρά τα επόμενα τρία βήματα.μέχρι εκεί.αυτό το θυμάμαι.

σιωπή

στο θέατρο του παραλόγου
σπασμένα μάρμαρα
σπασμένες λέξεις
σπασμένοι άνθρωποι

και πώς να βλαστήσει
ένα βλέμμα τρυφερό
μέσα σε τόση αδικία

personal satelite

fragment 126

suninside II, σχήμα κλιμακωτό

Ώσπερ σάρκα εική κεχυμένων ο κάλλιστος κόσμος.
[σαν σωρός σκουπίδια χυμένα στην τύχη ο ωραιότερος κόσμος.
(απ.124, Ηράκλειτος)]

visual haiku

dharma exams

-what is quicker than the wind?
-thought
-what can cover the earth?
-darkness
-who are more numerous, the living or the dead
-the living, because the dead are no longer
-give me an example of space
-my two hands as one
-an example of grief
-ignorance
-of poison
-desire
-an example of defeat
-victory
-which came first, day or night
-day, but it was only a day ahead
-what is the cause of world
-love
-what is your opposite
-myself
-what is madness
-a forgotten way
-and revolt?why do men revolt?
-to find beauty, either in life or in death
-and what in each of us is inevitable?
-happiness
-and what is the greatest wonder?
-each day death strikes and we live as though we were immortal.this is the greatest wonder

(στη συγκάτοικό μου που θα μου λείψει πολύ, καλή αρχή/ Mahabharata-P.Brook)

με λογισμό και όνειρο

Ο Ηράκλειτος αρχίζει με μια προειδοποίηση.Πρέπει να προετοιμάζεται κανείς για να γνωρίσει τη θεότητα, όπως πρέπει και να ελπίζει για να ανταμώσει το ανέλπιστο:"αν δεν ελπίζεις, δεν θα βρεις το ανέλπιστο, γιατί είναι ανεξερεύνητο κι αδιάβατο", μας είχε διδάξει το απόσπασμα 18.Όταν οι άνθρωποι δεν πιστεύουν στο θείο σημαίνει και πως δεν θα το γνωρίσουν.Αυτό θα πει ότι η "πίστη" προηγείται της "γνώσης"; Μήπως εδώ η πίστη είναι κάτι περισσότερο από διάθεση επικοινωνίας με τη θεότητα; Ο Ηράκλειτος είναι ο πρώτος μεγάλος δυτικός στοχαστής, επειδή πρώτος αυτός προσπαθεί να συλλάβει με το λογισμό (με το λόγο) και να εκφράσει με τη γλώσσα (με το λόγο) το ένα νόημα της ολότητας του είναι.Η θεότητα ενυπάρχει στην ολότητα.Η ελπίδα και η πίστη, που ο Ηράκλειτος τις απαιτεί σαν προϋπόθεση, έχουν σκοπό να κάνουν εφικτό το διάλογο ανάμεσα στο θείο λόγο και τον ανθρώπινο.Η πίστη δεν αντιτίθεται στο λογικό ούτε η διαισθητική γνώμη στη λογική γνώση.Ο ανθρώπινος λογισμός πρέπει να είναι διαθέσιμος να δεχτεί το κάλεσμα της θεότητας.Αφού η θεότητα εξασφαλίζει τη δομή του κόσμου, ο ανθρώπινος λογισμός είναι η σύλληψη αυτής της αόρατης δομής, αυτής της καλυμμένης αρμονίας.Ο λογισμός προηγείται του συλλογισμού, χωρίς η πίστη να προηγείται του πρώτου.Ο Ηράκλειτος δεν είναι ούτε ορθολογιστής ούτε πιστός σε κάποιο δόγμα.Απλώς είναι ποιητής και στοχαστής.

[Κ. Αξελός, Ο Ηράκλειτος και η φιλοσοφία, εκδ. Εξάντας, σελ.164]

tout va bien

suninside

the face of cancer

http://www.youtube.com/watch?v=aC19fEqR5bA&feature=player_embedded

φαιό

τόσο δα μικρό είναι αυτό το λουκέτο
με ασφαλίζει απ'τη σκέψη σου
μου υπενθυμίζει το στόμα σπηλιά
το κενό στο θώρακα
τον αέρα να γεμίζει ρυθμικά τα μέλη
εισπνοή
(κι εκπνοή)

ο σκοτεινός

Η κοσμολογία του Ηράκλειτου βγάζει συνεχώς στην επιφάνεια το λόγο του κόσμου, το φως της φύσης, κι αυτό πολύ περισσότερο σπ'ό,τι δεν εξηγεί ή δεν συναρμολογεί το μηχανισμό του σύμπαντος.Η σκέψη μιλά πάντοτε τη γλώσσα του λόγου΄κι εδώ "αγάπη της σοφίας" σημαίνει:συμφωνία με τον κόσμο, με την ομιλούσα σοφία του σύμπαντος.Ο κόσμος είναι Κόσμος επειδή είναι τάξη:η σκέψη δεν αντιμετωπίζει ποτέ ένα καθαρό χάος γιατί μόνο ο Κόσμος μπορεί να συλληφθεί.Ο Κόσμος φανερώνει την αρμονία των αντιτιθέμενων εντάσεων.Ο Burnet, υπογραμμίζει μ'επιμονή ότι αρμονία σημαίνει πρωταρχικά δομή.Άρα η κρυμμένη αρμονία του σύμπαντος, η ασύμφωνη συμφωνία του, αποτελεί ταυτόχρονα και τη δομή του.Η δομή αυτή είναι η δομή της ολότητας: είναι μια δυναμική ισορροπία όπου τα επιμέρους είναι υποταγμένα στο όλο, αφού αυτό το όλο δεν είναι αποτέλεσμα μιας απλής πρόσθεσης των στοιχείων που το αποτελούν αλλά μια ενότητα όπου η αλλαγή που γίνεται στο ένα μέρος επιφέρει μια μεταβολή της ολότητας, εφόσον το Όλο είναι αυτό που διευθύνει τη συναρμογή όλων των επιμέρους κι αποσπασματικών φαινομένων.

[Κ.Αξελός, ο Ηράκλειτος και η φιλοσοφία, εκδ.Εξάντας, σελ.145]

προς μουλτιπερσοναλμπλόγκερς ΙΙ

παιδιά, παρασυνωστίζεστε στη σκηνή.ένας-ένας.

δημογραφικά και εθνικό σύνθημα

Δείκτες της δημογραφικής σύνθεσης ενός πληθυσμού είναι ο δείκτης γήρανσης και ο δείκτης εξάρτησης. Ο δείκτης γήρανσης προκύπτει από την εκατοστιαία αναλογία του πληθυσμού με ηλικία άνω των 65 ετών, προς τον πληθυσμό με ηλικία κάτω των 14 ετών.

Ο δείκτης εξάρτησης είναι η εκατοστιαία αναλογία του οικονομικά μη ενεργού πληθυσμού (ηλικιακές ομάδες 0-14 και άνω των 65 ετών) προς τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό ηλικίας 15-64 ετών. Ο δείκτης γήρανσης έχει αυξηθεί κατά 45,5% μέσα σε μια δεκαετία, φτάνοντας στο 129,31, το 2006. Αντίθετα, ο δείκτης εξάρτησης παραμένει περίπου σταθερός, με τιμή 48,91 για το 2006.

Πηγή: Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Δημόσια Υγεία του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης 2008

color coding

epoh_e

to all the movie makers_all signs, all words

icon&bus

the sacred is embedding through people
like memory is embedding through synapses

tokin 2 my compUter II

κι όταν θα χάνω, θα χάνεις
κι όταν θα επιτυγχάνεις, θα επιτυγχάνω


και θ'αρθρωνόμαστε σαν φθόγγοι
σε μουσική φράση


και θα μοιραζόμαστε τα βάρη
που αναλογούν στη θέση μας


και τα πλαίσιά μας θα συνταιριάζουν
για να διαφανεί η μεγάλη εικόνα

cumulus fractus

Bhagavad Gita

angles

the matrix of U is love

to change the world is π.λέμον π.

αρχή

φτου ξελευτερία για όν-ους!

Guilda_the apokatastasis

put the blame on my aim boy

bubblissues

«Η ωραιότερη εμπειρία που μπορούμε να έχουμε είναι το μυστήριο. Αυτό είναι το βασικό συναίσθημα που κυριαρχεί στην αληθινή Τέχνη και την αληθινή Επιστήμη .Όποιος δεν το γνώρισε και δεν μπορεί να το θαυμάσει, ούτε να νιώσει δέος, είναι σαν πεθαμένος, σαν σβησμένο κερί.»

Albert Einstein

προσωπικός ύμνος προς την ελευθερία

σε γνωρίζω από την όψη
του φωτός τη λαμπερή
σε γνωρίζω από την όψη
που αγκαλιάζει όλη τη γη
απ'τα όνειρα βγαλμένη
των λαών τα ιερά
και σαν πρώτα ερωτευμένη
χαίρε ω χαίρε λευτεριά

προς μουλτιπερσοναλμπλόγκερς

παιδιά, μην στήνετε 800 μπλογκ.είναι αντιοικολογικό.

inverted JC archetype

http://www.youtube.com/watch?v=erD0pCe0S5Q

πλατεία ομονοίας

το να ομονοούμε δεν σημαίνει να έχουμε την ίδια άποψη
αλλά να συσκεπτόμαστε σκοπεύοντας στο κοινό καλό

αντιπαραβολή

Get It Now!

“Again, the kingdom of heaven is like a net that was thrown into the sea and caught fish of every kind; when it was full, they drew it ashore, sat down, and put the good into baskets but threw out the bad. So it will be at the end of the age. The angels will come out and separate the evil from the righteous and throw them into the furnace of fire, where there will be weeping and gnashing of teeth.

To:

Translate

"Και πάλι, το Βασίλειο της Θεός είναι σαν ένα καθαρό ότι ήταν ρίχνονται στη θάλασσα και αλιεύονται ψάρια του κάθε είδους, όταν ήταν πλήρης, που συνέταξε, στην ξηρά, SAT καθορίζονται, για να θέσουμε το καλό σε καλάθια αλλά εξεδίωξε τους κακούς. Επομένως, θα είναι στο τέλος της εποχής. Οι άγγελοι θα βγει και χωριστά το κακό από του πράγματος και πετάμε τους στην κάμινο της πυρκαγιάς, όπου δεν θα υπάρξει θρήνο και gnashing των δοντιών.


/

0-

http://en.wikipedia.org/wiki/ABO_blood_group_system

στον άγνωστο στρατιώτη

"γιατί γύρισες στην ελλάδα;" με ρώτησαν χθες βράδυ
"γιατί μου έπεφτε βαρύ να πεθάνω στα ξένα" απάντησα.θυμήθηκα την ανακούφιση που ένιωσα επιστρέφοντας, μόνο που βρισκόμουνα και πάλι εντός της μητρικής μου γλώσσας, όχι μόνο της ομιλίας αλλά και όλου του ιστού που με περιέβαλλε από καταβολής και μου έδωσε μορφή.τα πρόσωπα, τους φίλους, τους δρόμους, τα τοπία, όλα.
σήμερα είδα την D., φίλη και μετανάστρια από την απχαζία.πολεμάει εδώ και δυό χρόνια μακριά από τον τόπο της για να έχουν μια καλύτερη ζωή οι δικοί της πίσω στην πατρίδα.πολεμάει και με τον καρκίνο.και χάνει.κάναμε πως δεν το ξέρουμε.αποχαιρετηθήκαμε με μια αγωνία.πόσα μπορείς να πεις με μια αγκαλιά που μπορεί να είναι η τελευταία.πώς να την κάνεις να μοιάζει με ένα χωριουδάκι στον καύκασο, με δυο αγόρια και ένα κορίτσι, με τρία εγγόνια.
εκεί στα μάρμαρα του μνημείου, θέλω να πάω να σκαλίσω δίπλα στα γράμματα του παππού μου:
σουκούμι, γιερεβάν, μπακού, σιαν, ζαμπ.

om-present_om-potent_om-scient

(στον αρχετυπικό Άλλο_ η αγάπη μας συνδέει)

απόκρυφο

δερματόδετο βιβλίο
στην προμετωπίδα σου εγκαυστική γραφή:
"βιβλίο των ενδεχομένων"
εντός, αφιερώσεις καλλιγραφικές
και παραμέσα υπογραμμίσεις πολλαπλών αναγνώσεων
στα περιθώρια, φευγαλέες λογικές
ατόφιες κηλίδες συναισθήματος

γράμμα το γράμμα διατυπωμένο το σύμπαν σου
φωτεινό
και απόκρυφο

U are my emotional thesaurus

extreme sports_believ'n U

επανάληψη

"Μάνα, το τόξο αυτό μου ανήκει, κανείς σ'αυτό δεν είναι ανώτερός μου'
το δίνω σ'όποιον θέλω εγώ ή και τ'αρνούμαι.
Μήτε όσοι κατοικούν τα βράχια της Ιθάκης ή διαφεντεύουν τα νησιά
που βλέπουν προς την Ήλιδα, για τ'άλογά της φημισμένη,
κανένας δεν μπορεί, παρά τη θέλησή μου, να βγάλει απαγόρευση δική του,
αν ήθελα εγώ το τόξο στον ξένο να το δώσω,
και μάλιστα για πάντα, να καμαρώνει με το δώρο μου.
Αλλά του λόγου σου τράβα στην κάμαρή σου και κοίτα τις δουλειές σου,
τον αργαλειό, τη ρόκα'πρόσταζε και τις δούλες τα έργα τους να εκτελούν-
το τόξο όμως είναι των ανδρών υπόθεση, όλων
και προπαντός δική μου, αφού σε μένα ανήκει το κουμάντο του σπιτιού."
Τα'χασε εκείνη και πήρε ν'ανεβαίνει στην κάμαρή της, αναθιβάνοντας
στον νου τα λόγια του παιδιού της.Κι όταν ανέβηκε στο ανώγι
με τις δυο της βάγιες, έστησε για τον Οδυσσέα θρήνο, το ακριβό της ταίρι,
ωσότου η Αθηνά, τα μάτια λάμποντας, μ'ύπνο γλυκό
της σφάλισε τα βλέφαρα.

[Οδύσσεια, ραψ.φ, τόξου θέσις, μετ. Δ.Ν.Μαρωνίτη, σελ.308]

λήψη

"Μητέρα μου, πώς θέλεις ν'αρνηθείς στον τιμημένο μας αοιδό
χαρά να δίνει μ'ό,τι βάζει ο νους του;Φταίχτες δεν είναι
οι αοιδοί'ο Δίας ίσως είναι ο αίτιος, που δίνει στους φιλόπονους
ανθρώπους ό,τι θελήσει εκείνος στον καθένα.
Δεν πρέπει η αγανάκτηση σ'αυτόν να πέφτει,
που ψάλλει την κακή μοίρα των Δαναών.Ξέρεις,
οι άνθρωποι τιμούν και προτιμούν εκείνο το τραγούδι
που τους φαντάζει ακούγοντας, το τελευταίο.
Θάρρος λοιπόν χρειάζεσαι και σφίξε την καρδιά σου να τ'ακούσεις'
δεν ήταν μόνος ο Οδυσσέας που χωρίστηκε στην Τροία
από του νόστου του τη μέρα' κι άλλοι πολλοί, γενναίοι άντρες,
χάθηκαν και πάνε.
Αλλά καλύτερα να πας στην κάμαρή σου, με τα δικά σου έργα απασχολήσου,
τον αργαλειό, τη ρόκα.δίνε στις παρακόρες εντολές, για να δουλεύουν
με φροντίδα.Ο λόγος είναι μέλημα του αντρός, του καθενός,
και περισσότερο δικό μου'σ'αυτό το σπίτι είμαι εγώ ο κυβερνήτης."
Κατάπληκτη η Πηνελόπη τότε τραβήχτηκε στην κάμαρή της,
κρατώντας μέσα της τη συμβουλή του γιού της.
Κι όταν ανέβηκε ψηλά στο θάλαμο, με τις ακόλουθες μαζί,
έστησε θρήνο για τον Οδυσσέα, το ακριβό της ταίρι, ωσότου η Αθηνά,
τα μάτια λάμποντας, κλείνει τα βλέφαρά της,
σταλάζοντας ύπνο γλυκό.

[Οδύσσεια, ραψ.α, μνηστήρων ευωχία, μετ. Δ.Ν.Μαρωνίτη,σελ.22]

becoming a better poker player

Becoming a more proficient poker player requires that you pay attention to your opponents' moves and mannerisms during the course of a poker game.Hands and situations repeat themselves over and over again in poker, and it is the wise player who benefits from these experiences and can apply the knowledge gained to future hands.
Getting better means more than just learning from your mistakes.A smart player also learns from his wins, and from other players wins and losses, and from their mistakes and strong plays.Each situation must be examined to see how the hand could be played optimally.
Just because you won a hand doesn't mean you played it well.Perhaps you could have won a bigger pot, or perhaps you should have forced out another player and got lucky when he didn't draw out on you.Or in losing, maybe you stayed in one card too many, or shouldn't have played the hand at all.
If you constantly stay aware of how the game is being played, and keep track of the tendencies of other players, you can't help but become a better player.And playing better means winning more.

[How to play winning Poker, Avery Cardoza, p.74]

αιο!

U move me

έλα πάλι

το όνειρο μετριέται με ανάσες και βλέμματα
όχι με σελίδες και χιλιόμετρα

becoming invisible

it takes 1 to be 1
it takes 0 to be many

75

"Όλες οι προτάσεις στο βιβλίο της ζωής,
αν διαβαστούν μέχρι το τέλος,
καταλήγουν σ'ένα ερωτηματικό".
Σωστά.Κι εσύ τώρα έχεις μείνει με εβδομήντα τόσα σονέτα
να σε κοιτούν στα μάτια και ν'αναρωτιούνται
ως πότε θ'αντέξεις να ζεις μέσα σ'αυτή τη συνθήκη.
Απομένουν άλλοι έξι στίχοι για να κλείσει κι αυτό το ποίημα.
Δεν είναι λίγοι αν το σκεφτείς.
Δύο ολόκληρα χαϊκού.
Ή μάλλον ένα πλέον:
Πέντε συλλαβές για αρχή
που να συμπυκνώνουν το φλέγον θέμα:
"O Βλαβιανός.Ποιός;"


[Χ.Βλαβιανός, Σονέτα της Συμφοράς, apologia pro vita et arte mea, εκδ.Πατάκη]

άλγη και νόστος

ανάμεσα γιβραλτάρ και μάλτα

κάλυπτες την όψη σου στη γη του ωμέγα
κοντά λένε επτά χρόνια.στη σπηλιά του κρανίου σου
μελετούσες λεμονοδάση και τις καταβολές των λέξεων
κι όλο και βάθαινε η σπουδή - ανακεφαλαίωνες ξανά
και πάλι χώριζες και διαιρούσες με το μοιρογνωμόνιο δεμένος.
πήρα την όψη της κατάστασης και στάθηκα μπροστά σου
να θυμηθείς ποιός ήσουν πριν από όμηρος,
το όνομα και τη βουλή σου -θυμάσαι πού μεγάλωσες παιδί;
και ποιά συνείδηση σε περιμένει πίσω;
μια αναλαμπή στον ουρανό, φωτίζει μια σανίδα κι ένα λευκό πανί
στα σκοτεινά.να είσαι εσύ.μακάρι.

μοναστηράκι

ακούμπησα το κράνος και τα πλοκάμια στο πάτωμα
το αιχμηρό μου επιχείρημα, το στυγερό καθρέφτη
άφησα το θυμό και το παράπονο, τις μυθικές μου προσδοκίες
ήσυχη ναι, με την καθημερινή μου κούραση
τα κοινά μου μάτια, τα χέρια που δεν σε άγγιξαν ακόμα.
σιγά-σιγά είπες
σιγά-σιγά

ύλη μου

η μόνη λέξη που κυριολεκτεί
είναι η μεταφορά

ευριπιδαριστοφανίζειν

ΤΡΥΓΑΙΟΣ

Ο σοφός ο Όμηρος πανέξυπνα το είπε.
ʺΆμυαλος κι ανόσιος και άσπιτος είναι εκείνος,
που η ψυχή του αγαπά εμφύλιο πόλεμοʺ.

μύτινγκ

minimaximum+natryx @ φεστιβάλ αθηνών 13-14-15/07/11

http://www.greekfestival.gr/gr/event101-angela-brouskou---philareti-komninou.htm

http://www.greekfestival.gr/gr/article55.htm

kill me softly

στο σημείο μεταβολής του
δεν μπορεί κανείς να αποφανθεί
αν πρόκειται για είδος υπό εμφάνιση
ή είδος υπό εξαφάνιση

nomads in dixieland

constant hunter

U keep me going

όλα για τον πολίτη/οπ

"Επιπλέον, εντός τριμήνου ξεκινά η πιλοτική λειτουργία wi-fi στο σταθμό Μετρό Πανεπιστημίου και στη στάση αστικών λεωφορείων Πανεπιστημίου."

ασαφή άλματα

ο ηλίθιος δεν θυμάται ούτε τα δικά του σφάλματα ούτε των άλλων.
ο μνησίκακος θυμάται μόνο τα σφάλματα των άλλων.
ο δίκαιος θυμάται και τα δικά του σφάλματα και των άλλων.

λατρεία μου

κάθε μας διάλογος
ευπαλίνειο όρυγμα

το φαινόμενο του "αμερικάνου"

στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, η δυστυχία και η φρίκη έφταναν σε τέτοιο βαθμό που κάποιοι έγκλειστοι γινόντουσαν "μουσουλμάνοι": έπαυαν να συγκινούνται από την τραγωδία που τους περιέβαλλε, κλείνονταν στον εαυτό τους κόβοντας κάθε επικοινωνία, χάνοντας κάθε επιθυμία, κάθε συναίσθημα, κάθε στοιχείο "ανθρωπινότητας".
χθες το βράδυ, ο πρωθυπουργός της χώρας, εθεάθει να απολαμβάνει τις ψαρούκλες του σε κυριλέ εστιατόριο των βορείων proαστείων.
το αντικατοπτρικό ανάλογο του "μουσουλμάνου", είναι ο "αμερικάνος".

ένα νεύμα από τη γραμμή του ορίζοντα

χρήστο, άλλες 28 ιστορίες μείνανε

missing the index

λαοδίκη

ζωφόρος

a hidden sign coming out

σκλάβος

ανδράποδο (το) {του ανδραπόδου} = 1. (αρχαία σημασία) δούλος πολέμου, σκλάβος

2. (μεταφορικά) ανελεύθερο άτομο, που δεν έχει δική του βούληση και κατευθύνεται από άλλους:

Παράδειγμα: Ορισμένοι πολιτικοί έχουν καταντήσει να είναι ανδράποδα των οικονομικών συμφερόντων.

Ετυμολογία: άνήρ (γενική: ανδρός) + πους (γενική: ποδός)

"Το να είσαι ελεύθερος σήμαινε να μην υπόκεισαι ούτε στην ανάγκη της ζωής ούτε στην εξουσία κάποιου άλλου και επίσης να μην εξουσιάζεις ούτε να εξουσιάζεσαι.[..] ελευθερία σήμαινε ελευθερία από την ανισότητα που υπήρχε στην κυριαρχία, και μετάβαση σε μια σφαίρα όπου δεν υπήρχε ούτε κυβερνήτης ούτε κυβερνώμενος."

[Χ.Αρεντ, Vita Activa, σελ.52]

a balanced inter-est_Νίκη

As can be seen, only a small part at the back of the long block forming the forepart of the keel rests on the pedestal, yet it remains stable and even bears the weight of the upper blocks. How is this possible? When the statue is fixed into position in the cavity, its center of gravity is directly over the short back part, weighing down on it with 2.5 to 3 metric tons of marble. This holds the front of the prow up in the air. This complex system was designed to give the stone keel the natural appearance and dynamic forward thrust of a genuine wooden ship. The statue thus played an essential role in maintaining the balance of the work as a whole. It could not be shifted without the entire front of the ship collapsing.


http://www.louvre.fr/templates/llv/flash/victoiredesamothrace/victoiredesamothrace_acc_en.html#seq_4

μεκάνικ μάνστερ ΙΙ

γιατί κάποιος να προσπαθεί να μοιάσει τόσο με ρομπότ..

in transit

Astoria Blvd, λάδι και φωτοτυπία σε καμβά

εν bedding Alain

il dit que c'est impossible.
pour lui.

πρόλογος

Η σύγχρονη φιλοσοφία δεν κάνει άλλο από το ν'ακολουθεί το δρόμο που άρχισαν ο Ηράκλειτος κι ο Αριστοτέλης.
Κ.Μαρξ, Εφημερίδα του Ρήνου, 14-7-1842

Το γίγνεσθαι-φιλοσοφία του κόσμου είναι ταυτόχρονα γίγνεσθαι-κόσμος της φιλοσοφίας:η πραγμάτωσή της είναι και ο χαμός της.
Κ.Μαρξ, στη Διδακτορική Διατριβή του





Ο Ηράκλειτος είναι ένας στοχαστής.Αυτός πρώτος στοχάζεται το λόγο του είναι του ολικού γίγνεσθαι.Αυτός στοχάζεται για πρώτη φορά και λέει, μέσα στο πλαίσιο του λόγου που έχει κατονομαστεί, τι είναι ο Κόσμος.Ο Ηράκλειτος δεν κάνει "ακόμα" φιλοσοφία, δηλαδή μεταφυσική.Η σκέψη του παραμένει ανοιχτή και πολυδιάστατη, ερωτηματική κι αινιγματική, αποσπασματική και ποιητική'δεν καθηλώνει το Είναι, δεν χωρίζει το Είναι από το γίγνεσθαι-το Είναι είναι γίγνεσθαι και το γίγνεσθαι Είναι-δεν κλείνει την Ολότητα, δεν κατασκευάζει κάποιο σύστημα.Ο Ηράκλειτος στοχάζεται πριν ακόμα συσταθεί η μεταφυσική και διαμορφωθούν οι φιλοσοφικές σχολές' είναι προσωκρατικός, που σημαίνει προπλατωνικός. Ο Ηράκλειτος είναι ο πρώτος στοχαστής που ξετυλίγει το στοχασμό (το λόγο) ψάχνοντας να βρει το νόημα (το λόγο)της φύσης, της θεότητας, του ανθρώπου και της πόλης, που αποτελούν εκφάνσεις οντικές του γίγνεσθαι του είναι του σύμπαντος κόσμου-που ο Ηράκλειτος προσπαθεί να συλλάβει.


[Κώστας Αξελός, Ο Ηράκλειτος και η Φιλοσοφία, εκδ.Εξάντας, μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη]

ο όμηρος της φημονόης

"η σκέψη που επιθυμεί και η επιθυμία που σκέπτεται"

εκείνος την ρωτούσε "ποιός είμαι;"
εκείνη τον ρωτούσε "μ'αγαπάς;"

Χάρες & Βλάβες Ε.Π.Ε.

κάθε πρωί διάβαζε απ'το παράθυρό του στον ημιόροφο,
στον τοίχο απέναντι:

"ΤΑ ΡΕΥΣΤΑ ΚΑΛΗΜΕΡΙΖΟΥΝΕ ΤΙΣ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ"

για λίγο ένιωθε ένα τσίμπημα.μετά επέστρεφε στην διεκπεραίωση των εργασιών του.

σκήνωσον

connexio φειδίας-beaudrillard_η αναπαράσταση της αναπαράστασης και η περιφορά του νοήματος

Από πού αρχίζει και πού τελειώνει η πομπή;


Ο Φειδίας έπρεπε να λύσει ένα αρκετά δύσκολο πρόβλημα: Αν η πομπή που εικονιζόταν κατέληγε στην ανατολική πλευρά, από πού θα έπρεπε να ξεκινήσει; Η λύση που έδωσε ο Φειδίας είναι μοναδική. Ξεκινούν δύο πορείες από το νοτιοδυτικό σημείο και η πρώτη, διανύοντας τη δυτική και τη βόρεια πλευρά, καταλήγει στην ανατολική, ενώ η δεύτερη, διασχίζοντας τη νότια πλευρά, καταλήγει στην ανατολική.

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/parthenonas/zoforos.htm


http://www.parthenonfrieze.gr/#/play/introduction

αιγίς

αί: "αν, εάν", βλ. εί

αία:η "γη", ίσως, ως σημαίνον "η πρώτη μήτηρ γη, προμήτωρ γη" προήλθεν εκ του αFjα=λατ.avia=μάμμη, "γιαγιά".

αιάζω:"αναστενάζω, θρηνώ" εκ του επιφ, αι, αι=αρχ.ινδ.ai, νεογερμ.ei κ.λ.π.

αίγλη:η "λάμψις", μάλλον, ως "στίλβον φως", είναι συγγ. τοις:αρχ.ινδ. ejati,
ingati=κινείται και αιγιαλός, αίγες κ.τ.λ.

αιγίς,-ίδος: η θύελλα ορμητική, καταιγίς φοβερά, ασπίς του Διός.συγγ.τοις'αίγες, αι "υψηλά κύματα", αιγιαλός, αίγλη κ.τ.λ.-αιγί-[F]οχος, "ο κραδαίνων (φέρων) την αιγίδα", ως το γαιήοχος, λακ.γαιαFοχος "ο κινών την γην" (βλ. όχος)


http://en.wikipedia.org/wiki/Aegis

ύστερα

στη σκηνή κόσμος συγκεντρωμένος και βουβός.η γη χέρσα, το πηγάδι αδειανό.στη μέση ένας κήρυκας διαλαλούσε την ανατολή και τους έδειχνε τον ήλιο να δύει.ένας άλλος κήρυκας κράδαινε ένα πυρσό σβηστό κι έλεγε να κάψουν τα άνθη του κακού.μα δεν υπήρχαν από καιρό άνθη.ένας τρίτος κήρυκας σήκωσε το δρεπάνι κι είπε να κόψουν τα σπαρτά και να τα πάρουν δικά τους.μα η γη, σπαρτά δεν είχε, ούτε δικά τους, ούτε ξένα.
απόκαναν και κάθησαν.τι μέρα ήταν, ποιό ήταν το χθές, κανείς δεν θυμόταν.ένα νήπιο με μάτια ξένα έμεινε ορθό.τη γλώσσα τους ακόμα δεν μιλούσε, μόνο που είχε μια χάρη στις κινήσεις κι ένα χαμόγελο, που κάναν ένα κύκλο να το κοιτάζουν όλοι.κάποιοι λυπήθηκαν να το βλέπουν να χορεύει στα ξερά αγκάθια, σηκώθηκαν και τα ξερίζωσαν.κάποιοι κοιτάχτηκαν κι έβαλαν μια πέτρα πάνω στην άλλη, σε μια ακτίνα γύρω απ'το παιδί μην τύχει και ξεμακρύνει.κι αυτό γύριζε και τους κοιτούσε όλους, και τότε θυμήθηκαν το βλέμμα τους.κάποιοι πεθύμησαν τον αδερφό ή τη μάνα τους και το φωνάζαν με τα όνοματά τους.μα εκείνο καθώς δεν γνώριζε ακόμα απο ονόματα, τους χαιρετούσε επιστρέφοντας φωνήματα απ΄τις φωνές τους.κι όπως μαζεύονταν τα σύννεφα, πιάσαν ρυθμό κι άρχισαν οι φωνές να ενώνονται, και βάλαν σήματα πότε να παίρνουν τη στροφή και πώς ν'αντιφωνούνε.κι ήταν ο πόνος τους βαρύς σαν ουρανός, κι ο ουρανός χαμήλωσε ν'ακούσει.πήραν το λόγο οι παλιοί μολόγησαν τα λάθη, μπήκαν κι οι νέες στο χορό, προσφέραν τα μαλλιά τους, μπήκανε και οι δυνατοί και σήκωσαν τα χέρια.και πλέξανε τους λόγους τους περίτεχνο τραγούδι.κι έμοιαζε στο παιδάκι τους, που είχ'άγνωστο πατέρα.και σαν τους βρήκε η βροχή, γνωρίσαν τ'όνομά του.

3 perfect convolutions

in love with the hostage_sirius games

«I asked the girl for a few kind words / She gave me an odyssey instead"

talking about metonymies

οίκος

le mepris

αυταπάτη

ο Αθηνά κατοικεί στην Ακρόπολη
ο Παντοδύναμος Μητροπόλεως και Αιόλου γωνία
η Εξουσία στη Βουλή



ο νέος τρόπος να ξεμπερδεύει κανείς με τα πολιτικά νεογνά
τα μπουκώνει μέχρι να τα σκάσει.

βρέχει (καταρρακτωδώς)

ο μπαλιμπάρ στη χώρα του babar

η χθεσινή σύντομη τοποθέτηση του ετιέν μπαλιμπάρ, έθεσε επιγραμματικά ένα ώριμο πλαίσιο συζήτησης γύρω από το φαινόμενο των εξεγέρσεων.συνέδεσε το υπο κατάρρευση σύστημα με τις ιστορικές καταβολές του, έδωσε έμφαση στην αποτυχία της ευρώπης να συγκροτηθεί ως ένωση βασιζόμενη πάνω στην έννοια της αγοράς και όχι του πολιτισμού.έθεσε τη σχέση πολίτη, κράτους και ευρώπης και τόνισε πως οι αλλαγές πρέπει να προέλθουν απο τα "κάτω", αλλά και σε όλα τα επίπεδα.
ύστερα έλαβαν το λόγο μέλη της "αριστεράς", δυστυχώς με φανερή ανεπάρκεια να συμμετέχουν πραγματικά σε διάλογο.με τις γνωστές μακροσκελείς υποτιθέμενες ερωτήσεις, με το μικροπολιτικό πνεύμα του "γιατί αποτύχαμε"(θεωρητικολογώντας), λέγοντας ο καθένας το δικό του, κατά την άποψή μου χωρίς να επικοινωνούν πραγματικά.και μόνο αυτή η εικόνα, εξηγεί το "γιατί".

eros brain imaging

Ακραία Κοσμικά Φαινόμενα Α.Ε.

τα εισαγωγικά είναι για τις λέξεις
ό,τι οι τοίχοι για τους ανθρώπους

τάνταλος

"κάτω από έναν μετέωρο βράχο, με πείνα αιώνια ανάμεσα στους καρπούς, δίψα πάνω από το νερό, φόβο κάτω από την πέτρα"

your mind in mine

artfully artfully we kissed and picked-up roses
we discerned scholastically our fallen past
we overlapped our lenses to a soul
and taught our newborn its first word

now, we have to trust it

οι πολεμιστές του Ριάτσε

1972.στο μικρό λιμάνι του ριάτσε, ένας αυτοδύτης βρήκε στα ρηχά δύο χάλκινα αγάλματα.λένε πως γλίτωσαν απ'τους αρχαιοκάπηλους που έσπευσαν, επειδή ένα τσούρμο παιδιά τα προφύλαξε φωνάζοντας την αστυνομία και κάνοντας σαματά.παρόλ'αυτά κλάπηκαν οι ασπίδες και το δόρυ πριν καταφτάσουν οι αρχές.οι "πολεμιστές του ριάτσε" αποδίδονται στο φειδία, σπάνια δείγματα ομορφιάς και γλυπτικής δεξιοτεχνίας.οι ρωμαλέοι εκπρόσωποι του χρυσού αιώνα, διαβρωμένοι απο τις κακουχίες της υποθαλάσσιας διαμονής τους επι τόσους αιώνες, ακολούθησαν μια δεκαετή αγωγή αποκατάστασης μέσα στο μικρό μουσείο της επαρχιακής καλαβρίας.το 1981 εκτέθηκαν σε κοινή θέα και πάλι, προσελκύοντας χιλιάδες επισκέπτες απ'όλο τον κόσμο.
δέκα χρόνια αργότερα σε εκπαιδευτική εκδρομή με την ασκτ, φτάσαμε κι εμείς εκεί να θαυμάσουμε τα διάσημα πλέον γλυπτά. ένας απ'τους δύο ήταν πάλι στο χειρουργικό κρεβάτι για συντήρηση που μπορούσαμε να παρακολουθούμε, και δεν ξέρω αν αυτή η σκηνή ήταν που τα έκανε να μοιάζουν ακόμα πιο ζωντανά κι ανθρώπινα.ο ένας όρθωνε το περήφανο ανάστημά του, αλλάζοντας κυριολεκτικά έκφραση και συναίσθημα ανάλογα με τη γωνία θέασης-ο άλλος υπέμενε στωικά τη φροντίδα των συντηρητών του στη μάχη με το χρόνο.
αφήνοντας το μουσείο, ξεμακρύναμε απο το γκρουπ με δυό φίλες για να δούμε λίγο τη μικρή πόλη και σ'ένα σοκάκι τρυπώσαμε σ'ένα καφενεδάκι φλυαρώντας ακατάσχετα για όσα είχαμε δει.στο ταμείο ένας ηλικιωμένος κύριος, μας ρώτησε ευγενικά αλλά με φανερή ταραχή αν είμαστε ελληνίδες.του απαντήσαμε καταφατικά με σπαστά ιταλικά χειρονομίες και χαμόγελα.άπλωσε τα ρέστα με χέρι που έτρεμε και μας είπε την ιστορία ενός πολεμιστή απο το ριάτσε.το 1944 είχε βρεθεί στην πάτρα να κρύβεται απ'τους γερμανούς στο υπόγειο μιας ελληνικής οικογένειας.μας είπε πως η πείνα θέριζε, μα όταν είχαν ένα κομμάτι ψωμί, το έκοβαν στη μέση και του το πρόσφεραν.κι έτσι επέζησε.κάθε χρόνο υποσχόταν πως θα γυρνούσε στην πάτρα για να αναζητήσει τους ανθρώπους αυτούς και να τους ευχαριστήσει.κάθε χρόνο η καθημερινότητα υπερνικούσε εκείνη την επιθυμία του.ως που ήταν πια πολύ ηλικιωμένος, πολύ κουρασμένος για τέτοιο ταξίδι.πενήντα χρόνια δεν είχε συναντηθεί με άλλους έλληνες,μέχρι που βρεθήκαμε εμείς μπροστά του για να μας εξομολογηθεί.
τα τελευταία νέα απο το αγαπημένο λιμανάκι είναι αυτά:http://yannisharis.blogspot.com/2011/05/blog-post_28.html
μάχες με το χρόνο, ο πόλεμος για την ανθρωπιά δεν έχει ακόμα κριθεί.

from the origins of totalitarianism to the banality of evil

σκέφτομαι, οτι η συγχώρεση του σφάλματος προς τον ολοκληρωτισμό του Χάιντεγκερ απο την Άρεντ (και η παραδοχή της αδυναμίας ενός μεγάλου πνεύματος στην αναζήτηση του απόλυτου), ήταν η συγχώρεση για τον ίδιο της τον εαυτό και την προσκόλλησή της στον Χάιντεγκερ.από την ολοκληρωτική αγάπη στην αγάπη για τον άνθρωπο.

Μετρ 1

Στο βιβλίο “εισαγωγή στην κατανοητική φιλοσοφία - η περιπέτεια της ανθρώπινης χειραφέτησης” ιχνηλατούμε τη μακρυτενή πορεία του Λόγου προς την αυτογνωσία του και παρουσιάζουμε συνοπτικά τα ρεύματα και τα υπο-ρεύματα της φιλοσοφικής, κοινωνιολογικής και ψυχολογικής σκέψης που συνέβαλαν αποφασιστικά στη χειραφέτηση της Διάνοιας-Νόησης, δηλαδή του Λόγου και της Γνώσης, από το μυστικισμό, το σκοταδισμό, τις προλήψεις και τις προκαταλήψεις που νοηματοδοτούσαν την εμπειρία της κοινωνικής πρακτικής σ'όλες τις ιστορικές εποχές του Δυτικού Πολιτισμού... Παράλληλα, όμως, διαπιστώνουμε ότι από τις απαρχές της φιλοσοφικής προβληματικής του Λόγου και σ’όλη τη μακραίωνη περιπέτειά του και παρά τις πολλαπλές εκφάνσεις του και τις νοηματικές μετουσιώσεις που προσέλαβε στα εκάστοτε κοινωνικά συστήματα που γνώρισε η ανθρωπότητα, εντούτοις ένα δομικό στοιχείο διατηρείται ίδιο και αδιαφοροποίητο στον λογικό πυρήνα του Λόγου: ο αυτο-αναφορικός και αυτο-νοηματοδοτικός χαρακτήρας του όλου ορθολογιστικού εγχειρήματος αποτελεί την εγγενή Ιδεολογική του επένδυση με την οποία ταυτίστηκε ιστορικά η φιλοσοφική σκέψη.
Ο αυτό-αναφορικός χαρακτήρας του Λόγου χαρακτηρίζεται από την απολυτοποίηση της αξιακής χρήσης του “ορθού λόγου”, την παραγωγή αφαιρετικής ανθρωποκεντρικής υπεραξίας, η οποία οδηγεί στις μεταφυσικές διαιρέσεις και διακρίσεις και το θετικισμό που πάντοτε ελλόχευαν στον λογικό πυρήνα του Ορθολογικού τρόπου σκέψης και που βέβαια οδήγησε στη θλιβερή μετεξέλιξή του σ’ έναν άκρατο επιστημονισμό-θετικισμό στους νεότερους χρόνους. Βέβαια στη μακραίωνη ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης υπήρξαν ρεύματα σκέψης και ρωμαλέες φωνές, που επιχείρησαν να “ανοίξουν” τον ορίζοντα του στοχασμού, πέραν από το αυτο-οριζόμενο Υποκείμενο και τις Ιδεολογικές του ταυτίσεις. Η σύγχρονη σκέψη διευρύνει περαιτέρω τον ορίζοντα της ανθρώπινης κατανόησης και μας καλεί: Πέραν του ανθρώπου, μαζί με τον άνθρωπο....... στον Κόσμο. Ο μετέωρος άνθρωπος ως κοσμικό απόσπασμα.....

[Α.Καρπούζος,πρόλογος,ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Η περιπέτεια της ανθρώπινης χειραφέτησης]

στη μικρή πλατεία

στη γειτονιά του κόσμου
δεν λεγόμαστε αγανακτισμένοι
μας λένε απίστευτους

last years upcoming future

extreme sports_meeting the alien

κουρασμένη και χαρούμενη-σήμερα κάναμε ένα μικρό-μεγάλο βήμα στη γειτονιά.
η ψυχή μου χαμογελάει και πάλι.σε όλους ένα μεγάλο ευχαριστώ.

χαίρε

μάταια θ'ανακατώνεις τα συρτάρια μου
θα κοπανάς παραθυρόφυλλα
θα με ξορκίζεις με ολέθριες κατασκευές
δεν θα 'μαι εκεί
όπως δεν ήμουνα ποτέ εκεί που έψαχνες

connexio_Αγγελόπουλος-Καβάφης

turning the public sphere inside out_is it possible?

η γένεση της αμφιβολίας

Ο Σπινόζα τοποθετεί πρώτη όχι την αληθή ιδέα, όπως ο Ντεκάρτ, αλλά μια ψευδή αντίληψη.Δίνει ένα διαφορετικό παράδειγμα απο τον Ντεκάρτ, τη διαδεδομένη πεποίθηση για το μέγεθος του Ήλιου.Εφόσον υπάρχει μόνον η εντύπωση του αντικειμένου, δεν αμφιβάλλουμε, όπως ακριβώς οι χωρικοί που "παραξενεύονται κάθε φορά που ακούνε να λένε ότι ο ήλιος είναι πολύ μεγαλύτερος απο τη γήινη σφαίρα".Η αμφιβολία εμφανίζεται όταν αρχίσει κάποιος να σκέφτεται για τη γενική δυνατότητα των αισθήσεων να εξαπατούν.Αρχίζει όταν η αιτία μιας παράστασης μεταφέρεται από το εξωτερικό αντικείμενο στη λειτουργία του πνεύματος, όταν έστω συγκεχυμένα σχηματιστεί η ιδέα ενός αντικειμένου απο μιαν άλλη ιδέα.Η αμφιβολία δεν αίρεται όταν μάθουμε το μέγεθος του Ήλιου, αλλά συνεχίζεται όσο δεν γνωρίζουμε γιατί παριστάνεται μικρότερος από ό,τι είναι.
Από τη θέση της αμφιβολίας, δεν μπορεί κάποιος είτε να βεβαιώσει είτε να αρνηθεί ότι ο ήλιος είναι μικρότερος απο τη γήινη σφαίρα, σταματά όμως να πιστεύει, όπως οι άλλοι και όπως ο ίδιος πριν, ότι ο ήλιος είναι μεγαλύτερος απο τη γήινη σφαίρα.Στον Πρόλογο του έργου ο Σπινόζα περιγράφει την κατάσταση της αμφιβολίας του, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στις συνήθεις αντιλήψεις για την οικονομία, την πολιτική και την προσωπική ζωή αφενός, και ένα νέο σχέδιο ζωής αφετέρου' ανάμεσα στην αντίληψη για το ύψιστο αγαθό ως τελικό αίτιο επιμέρους βουλήσεων και την αντίληψη για το ύψιστο αγαθό με αφετηρία το ποιητικό του αίτιο.Δεν ακολουθεί τον ελεγχόμενο τρόπο αυτοεξαπάτησης για να απαλλαγεί απο τις αμφιβολίες του, αλλά τη ριζική απο καρδιάς αναστολή της σκέψης, την αναστολή ταυτοχρόνως των προηγούμενων αισθημάτων και όλης της προηγούμενης πορείας ζωής.Για τον Σπινόζα, η αμφιβολία υπάρχει "εφόσον υπάρχουν δύο ιδέες που αντιπαρατίθενται".Αρχίζει εφόσον υπάρχει ήδη μια αληθής ιδέα, η οποία όμως δεν είναι ακόμη καθαρή στο νου' η προσποίηση, συν τοις άλλοις, καθίσταται περιττή.Η πορεία είναι ήδη δεδομένη' ο αναστοχασμός πάνω σε αυτήν και η ανάπτυξή της από νέα αφετηρία.

[Μ.Σπινόζα, Πραγμ.για την διορθ.του νου, επίμετρο Β.Γρηγοροπούλου, σελ 173]

νάρκισσος κι επιλεκτική κώφωση_schwa indogermanicum

στο internet cafe (οδ.Σπινόζα 151)

Η Πραγματεία για τη διόρθωση του νού φαίνεται να είναι προσανατολισμένη και προς την αναζήτηση του γνώμονα που αφορά τη μορφή των κοινωνικών σχέσεων, ο οποίος ήδη υπάρχει, δεν αποφασίζεται από μια επιμέρους θέληση ή δεν χρειάζεται να επινοηθεί.
Η ιδέα μιας παραγωγικής επιστήμης και η ανάπτυξη της γνώσης έχει ως βασικό όρο δυνατότητάς της την αλληλεπίδραση (commerce, αλλά στην Ηθική connexio) ανάμεσα στα πράγματα, ενώ αποτελεί προϋπόθεση της κατανοησιμότητάς τους και κοινό όρο της σχέσης ανάμεσα στις ιδέες.Ενώ στον Καντ διευκρινίζεται ότι ο όρος αυτός είναι όρος του υποκειμένου της γνώσης, για τον Σπινόζα τίθεται και στο πράγμα'τίθεται η ανταλλαγή και η συνδιαλλαγή (commerce) ως προϋπόθεση για την ύπαρξη και την οργάνωση των κοινωνικών σχέσεων αλλά και των ιδεών ταυτοχρόνως.Ο Λόγος κατανοείται ως αναλογία που διέπει εξίσου τα πράγματα και τις ιδέες, ως δεσμευτική προϋπόθεση για την ανάπτυξή τους, ενώ ο Σπινοζικός λόγος αποφεύγει το δογματισμό της αντιστοιχίας με την εμπειρία.Αν το τέταρτο είδος αντίληψης προσανατολίζεται στη γνώση των ενικών πραγμάτων, προϋποθέτει ένα σύστημα γνώσης που δεν αντιστοιχεί ακριβώς στην τρέχουσα πραγματικότητα, αλλά ενώ την προϋποθέτει ακολουθεί μια αποκλίνουσα πορεία.Μπορεί να κατανοηθεί ως αναλογία, κανονιστικής τάξης, σκέψη που αναλογίζεται τα πάθη των πραγμάτων ως προς τις προϋποθέσεις αποκατάστασής τους.Και ενώ αυτά μετέχουν στο χώρο και το χρόνο, οι έννοιες κατανόησής τους μετέχουν σε ένα είδος αιωνιότητας, σε ένα σύστημα επ'άπειρον παραγωγής εννοιών, μορφών και αντικειμένων.

[Μ.Σπινόζα,Πραγμ.για την διορθ.του νου, απόσπασμα επίμετρου Β.Γρηγοροπούλου, σελ 151-2]

στο υαλοπωλείο (οδ.Σπινόζα 34α)

Απαιτούμενα μέσα για την κατάληψη του τελικού σκοπού μας:

Ι.Να γνωρίζουμε επακριβώς τη φύση μας, την οποία επιθυμούμε να τελειοποιήσουμε και, ταυτόχρονα, να γνωρίζουμε τόσα για τη φύση των πραγμάτων όσα είναι αναγκαίο.

ΙΙ.Να συνάγουμε με ορθό τρόπο σε ποιά σημεία τα πράγματα διαφέρουν, σε ποιά συμφωνούν και σε ποιά αντιτίθενται μεταξύ τους.

ΙΙΙ.Να συλλαμβάνουμε σωστά τι μπορούν και τι δεν μπορούν να πάθουν.

ΙV. Τα παραπάνω να αντιπαραβληθούν με τη φύση και τη δύναμη του ανθρώπου.Και από αυτά θα φανεί εύκολα σε ποιο βαθμό τελειότητας μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος.


[Σπινόζα, Πραγμ.για την διορθ.του νου, σελ. 34-35]

στα βιολογικά (οδ. Σπινόζα 30)

Αλλά, ενώ με επιμέλεια το ακολουθούμε [το τέλος]και αγωνιζόμαστε να επαναφέρουμε το νου στην ευθεία οδό, είναι ανάγκη να ζούμε'γι΄αυτό, πρώτ'απ'όλα, είμαστε αναγκασμένοι να υποθέσουμε ως καλούς κάποιους κανόνες διαβίωσης, τους εξής:

Ι.Να μιλάμε με τρόπο ώστε να κερδίζουμε την εύνοια του κοινού και να μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε δεν παρεμποδίζει την επίτευξη του σκοπού μας.Πράγματι, μπορούμε να έχουμε μεγάλο κέρδος αν συμβιβαστούμε όσο μπορούμε με όσα δελεάζουν το κοινό, χώρια που μ'αυτό τον τρόπο, θα τείνει φιλικά τ'αυτί για να ακούει την αλήθεια.

ΙΙ.Να δοκιμάζουμε τις απολαύσεις τόσο μόνο όσο χρειάζεται για να διατηρούμε την υγεία μας.

ΙΙΙ.Τέλος, να αναζητάμε το χρήμα, ή όποιο άλλο αγαθό, όσο χρειάζεται για να διατηρούμε τη ζωή και την υγεία μας, και να ακολουθούμε εκείνα τα ήθη της πολιτείας, όσα δεν είναι αντίθετα προς το σκοπό μας.


[Σπινόζα, Πραγμ. για την διορθ.του νου, σελ 30]

Κάθετα στην Καρτεσίου , στρίβεις Σπινόζα

οι αντιληπτικοί τρόποι

Ι. Υπάρχει η αντίληψη την οποία αποκτούμε εξ ακοής ή απο κάποιο σημείο κατά το δοκούν προσδιορισμένο.
ΙΙ.Υπάρχει η αντίληψη την οποία αποκτούμε απο αόριστη εμπειρία, δηλαδή απο εμπειρία που δεν προσδιορίζεται απο το νου.Μόνο που εδώ λέγεται έτσι, επειδή (η εν λόγω αντίληψη) αποκτάται κατά τύχη και δεν ελέγχεται απο καμμία αντίθετή της εμπειρία, οπότε μένει σαν να είναι ακλόνητη για μας.
ΙΙΙ.Υπάρχει η αντίληψη την οποία αποκτούμε όταν η ουσία ενός πράγματος συνάγεται απο άλλο πράγμα, αλλά όχι αυτοτελώς'και τούτο συμβαίνει είτε όταν συνάγουμε την αιτία απο κάποιο αποτέλεσμα, είτε όταν ένα συμπέρασμα συνάγεται απο το ότι μια καθολική έννοια συνοδεύεται πάντα απο κάποια ιδιότητα.
ΙV.Τέλος, υπάρχει η αντίληψη με βάση την οποία το πράγμα γίνεται αντιληπτό μόνο μέσω της ουσίας του ή μέσω της γνώσης της άμεσης αιτίας του.



[Μ.Σπινόζα, Πραγματεία για τη διόρθωση του νου, εκδ. Πόλις, σελ.31]

μύωπες

μέρες που είναι, να πω μια μικρή ιστορία απο εδώ κοντά.δεν ξέρω αν έχει πλέον σημασία το πότε εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα, γιατί όλα μπερδεύονται πικρά.οι χρυσαυγίτες που εξαπολύθηκαν με ρόπαλα στα πέριξ, στέλνοντας στο νοσοκομείο 18 άτομα κάνοντάς τους ακόμα πιο μαύρους ή και κατακόκκινους.η ομάδα Ζήτα (και θα λάβεις) που μάρσαρε γύρω-γύρω στα στενά.ο συνταξιούχος γείτονας που επικρότησε με χαμόγελο, το οποίο φρόντισα να διακόψω με την επισήμανση οτι επόμενος στη λίστα των θυμάτων μπορεί να βρεθεί ο μη πληρών την άρια περιγραφή γιός του.παραπέρα, στην (άστα) La Victoria, ανάμεσα στους κρανιοκέφαλους ροπαλοφόρους ανεξαρτήτως διακριτικών, ένα τσούρμο γυναίκες να σαπίζουν στο ξύλο με καδρόνια έναν ανύποπτο μελαμψό νεαρό.και πιο κοντά πάλι, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών που ξεπλύθηκαν με δυο κουβάδες βρώμικο νερό και δεν θα μιλήσει κανένας γι'αυτά.

και ο ίδιος γείτονας που χαιρόταν με την καταδίωξη, να κρύβει πότε-πότε ένα μαυρούλη απο τις αρχές.μια γειτόνισσα να ταϊζει στο στόμα τον άστεγο που είχε καταπέσει μπροστά στην πόρτα της ανήμπορος.ενώ οι τρεις πακιστανοί που μένουν στο υπόγειο δίπλα, να τον φροντίζουν με κουβέρτες και μαξιλάρια.και οι αρμόδιες αρχές να είναι αναρμόδιες επί μέρες και χρόνια.και φρικαρισμένοι αστυνομικοί να προσπαθούν να αποτρέψουν ακόμα ένα χαμό στην παρακάτω πλατεία.και νοικοκυραίοι που δακρύζουν με τη σπιναλόγκα στην τηλεόραση, αλλά όταν την κοιτάζουν απο το μπαλκόνι εξακολουθούν να νομίζουν οτι βλέπουν τη γειτονιά τους.

το σκάρωμα του χρόνου

είμαστε εμείς

το πλήρωμα του χρόνου

είμαστε εμείς

eros Vs minotaurs

όπως κάποιος θα έπρεπε να αναγνωρίσει μια δόση βίας στην ερωτική πράξη, έτσι θα έπρεπε να αναγνωρίζει πως ο βιασμός δεν συνιστά ερωτική πράξη.

eros Vs icarus

έχουν κι οι δύο φτερά.μόνο που ο ένας απολαμβάνει κοιτώντας τον κόσμο, ενώ ο άλλος απολαμβάνει ότι τον κοιτάει ο κόσμος.

παρασκευή και 13

firevox

θα περίμενε κανείς απο εκείνον που ζητάει απο τον άλλο
να ενδώσει στην δική του επιθυμία
να έχει εκείνος πρώτα γίνει (ψυχή και σώμα)
η επιθυμία του άλλου

emergent space(time)

internet as a possible proof,that space is emergent