Wednesday 6 June 2012

λιθώνας

τους διαίνοντες παγετώνες μου
με τα χέρια σου άπλωσα
σιωπηλά τ'αναφίλησα
τρυφερό μου αγκάλιασμα

11 comments:

kirikion said...

λιώνουν οι λίθοι στον βραχόκηπο σου. Η κίνηση των χεριών σα χορευτικό , σε αργή κίνηση. κάτι πολύτιμο και εύθραυστο είναι εδώ .

xtina said...

λιώνουν εδώ και κάποιες μέρες
γράφεις σαν να κάθεσαι δίπλα μου
σ'ευχαριστώ

vague said...

Μωρέεε...
Τι τρυφερή ψυχή που είσαι... :)

Ράκος Κουρελάριος said...

κόρημα, έρμαξ :-)

xtina said...

στο βάθος κήπος (πίσω από τις τσουκνίδες, τα γαιδουράγκαθα, τους φράχτες και τα ναρκοπέδια) είμαι πολύ τρυφερή ψυχή
(μ'έκανες και χαμογέλασα βρε φιλενάδα μου γλυκειά)

xtina said...

άφησα το αίτημά μου στο κουρελαριάτο σας σερ
:-)

katabran said...

η εκφορά των αρθρώσεών σου δεν έχει όμοια...
να κατανέμονται ισόποσα τα βάρη όμως στις διαίνουσες εκφράσεις

χχχ

Ράκος Κουρελάριος said...

@ xtina

σερ;;;!!!

Άμα σε πετύχω πουθενά θα δεις τι ωραία που θα διαίνεσαι...

xtina said...

διαισθάνομαι πως έχεις δίκιο, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα, θα μου το εξηγήσεις καλή μου Κ;

xtina said...

σεράκος δεν είσαι;!

Ράκος Κουρελάριος said...

:lol:

[[[Για να πω την πάσα αλήθεια προτιμώ το σαχλαμαΡάκος, αλλά -φευ!- δεν μπορώ να τα 'χω όλα σ' αυτή τη ζωή...]]]