Monday 18 June 2012

αόρατες πόλεις

Mitchell Joachim and Maria Aiolova (Terreform ONE & Planetary One): Urbaneering Brooklyn 2110: Ecological City of the Future.

9 comments:

xtina said...

http://openlit.teimes.gr/city/chiotis.htm

xtina said...

Ο Πόλο στην τελευταία παράγραφο του βιβλίου σημειώνει ότι είτε θα γίνουμε μέρος αυτής της κόλασης είτε μπορούμε «να προσπαθήσουμε και να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ποιος και τι, μέσα στην κόλαση, δεν είναι κόλαση, και να του δώσουμε διάρκεια, να του δώσουμε χώρο» (198). Στην αρχή του βιβλίου ο συγγραφέας μας είχε υπενθυμίσει ότι «Στη ζωή των αυτοκρατόρων υπάρχει πάντα μια στιγμή κατά την οποία την περηφάνια για την κατάκτηση τόσων απέραντων εκτάσεων έρχεται να διαδεχτεί η μελαγχολική και ανακουφιστική διαπίστωση ότι πολύ σύντομα θα πάψουμε να θέλουμε να τις γνωρίσουμε και να τις κατανοήσουμε» (21). Το βιβλίο λοιπόν μπορεί να θεωρηθεί σαν μια απόπειρα γνωριμίας και κατανόησης όλων αυτών των πόλεων που είναι πολύ δύσκολο να γνωρίσουμε ουσιαστικά. Ο Καλβίνο/Πόλο χρησιμοποιεί εδώ τη λογοτεχνική φιγούρα του οραματιστή ταξιδιώτη για να μας προτρέψει να διαβάσουμε τον χώρο στον οποίο ζούμε με έναν ιδιαίτερα λογοτεχνικό-δημιουργικό τρόπο. O θεωρητικός Ανρί Λεφέβρ τονίζει: «Το να σκεφτούμε σχετικά με την πόλη είναι να συγκρατήσουμε και να διατηρήσουμε τις αλληλοσυγκρουόμενες πλευρές της: περιορισμούς και δυνατότητες, γαλήνη και βία, συναντήσεις και μοναξιά, συγκεντρώσεις και αποχωρισμούς, το τετριμμένο και το ποιητικό, την ανελέητη λειτουργιοκρατία και τον αναπάντεχο αυτοσχεδιασμό». H πόλη μπορεί λοιπόν να διαβαστεί σαν ένα κείμενο του οποίου την σύνθετη φύση πρέπει να αναγνωρίσουμε και με το οποίο διαπραγματευόμαστε σε καθημερινή βάση για να μπορέσουμε να ενώσουμε τη ζωή μέσα στο σπίτι με τη ζωή μας έξω από αυτό.


[αόρατες πόλεις|αόρατες γυναίκες]

Ράκος Κουρελάριος said...

"Η κόλαση των ζωντανών δεν είναι κάτι που ΘΑ υπάρξει. Αν υπάρχει μία, είναι αυτή που βρίσκεται ήδη εδώ, η κόλαση που κατοικούμε κάθε μέρα, που φτιάχνουμε με το να ζούμε μαζί. Δύο τρόποι υπάρχουν για να γλιτώσεις από το μαρτύριό της. Ο πρώτος είναι εύκολος σε πολλούς: δέξου την κόλαση και γίνε μέρος της έτσι που να μην την βλέπεις πια. Ο δεύτερος είναι επικίνδυνος και απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση και γνώση: ψάξε και μάθε ποιος και τι, στη μέση της κόλασης, δεν είναι κόλαση,κι αυτά κάνε να διαρκέσουν ,δωσ’ τους χώρο."

Ορατές καληνύχτες! :-)

xtina said...

ορατές καλημέρες σύντροφε!
ωραίος ο καλβίνο ε;
παίζουμε απόψε με τις μινιμάξιμουμ
ελπίζω να προλάβω να εντάξω κάποια αποσπάσματα στην προβολή

MINIMAXIMUM improvision live @ ΑΝΤΑΛΛΑΓH / AUSTAUSCH / EXCHANGE_Ενεργοποίηση αστικού χώρου της Αθήνας
Τρίτη 19 Ιουνίου 21:00
Θερινό σινεμά Μπρόντγουαιη
Είσοδος ελέυθερη

Ράκος Κουρελάριος said...

Ορατές καλημέρες συντρόφισσα!

Μόνο ωραίος;! Το συγκεκριμένο απόσπασμα το είχα μάθει παπαγαλία και το επαναλάμβανα για χρόνια...

Να εντάξεις, να εντάξεις!

xtina said...

μήπως το έχεις και σε pdf?
θα μου έκανε τη ζωή πιο εύκολη :-)

Ράκος Κουρελάριος said...

Το έψαξα. Δεν το βρήκα στα ελληνικά. Μόνον αγγλικά.

kirikion said...

Καθυστερημένα αλλά σήμερα έπεσε στην αντίληψή μου.Αυτό εδώ είναι animated. Υπέροχη μουσική και το κείμενο στα ιταλικά αλλά και αγγλικά.

kirikion said...

Ιδού και το link που έφαγε κάποιος δαίμων. Μάλλον ο της αφηρημάδας φοβάμαι.

http://www.youtube.com/watch?v=FxAbV6a5Ku4&feature=g-list&list=PLp9xAGWYTJL6R4a0Wtt3dZnxFD15nugNy