Thursday, 4 November 2010

historical materialism revisited

3 comments:

xtina said...

Like him (M.B.), I like the word "disaster", to name thus the bottomless misfortune to which the first morning, the first sleepless night had destined us.Despite the time that will forbid us to reach [joindre](what a word, don't you think?)each other-(you have just called, you have just entered into the room), disaster brings us together.I love all the words, all the letters, in the word disaster [desastre], its entire teeming constellation, all the fates cast in it, and even that it sublimates us a bit.
The time difference [decalage horaire] is in me, it is me.It blocks, inhibits, dissociates, arrests-but it also releases, makes me fly, I never forbid myself anything, you know, finally not me, and it is toward you, it is to you that I fly.Uniquely.At this very second.


J.D. The postcard, p.108

xtina said...

http://www.physics4u.gr/blog/?p=3220

"Ένα από τα ελκυστικά πράγματα σχετικά με αυτό το ταξίδι στο χρόνο είναι ότι αποφεύγει όλα τα μεγάλα παράδοξα”, λέει ο Weiler. "Επειδή το ταξίδι στο χρόνο περιορίζεται σε αυτά τα ειδικά σωματίδια, δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο και να δολοφονήσει τους γονείς, προτού ο ίδιος γεννηθεί, για παράδειγμα. Ωστόσο, αν οι επιστήμονες μπορούσαν να ελέγξουν την παραγωγή του singlet Higgs, θα έχουν τη δυνατότητα να στέλνουν μηνύματα στο παρελθόν ή στο μέλλον. "

xtina said...

http://www.historicalmaterialism.org/conferences/annual9/HM2012Grid.pdf