Στέκομαι μπροστά από τον πάγκο μιας κουζίνας, κίτρινης, χωρίς παράθυρα,που μάλλον φωτίζεται απο μια ηλεκτρική πηγή.Πεινάω, αλλά καθώς δεν υπάρχει τίποτα να φάω, τεμαχίζω τα πόδια μου κάτω απο τον αστράγαλο, τα βάζω στο ξύλο κοπής και τα κόβω μικρά κομμάτια.Είναι ταλαιπωρημένα στην όψη και βάζω με σχετικό δισταγμό μια μπουκιά στο στόμα μου.Η γεύση είναι μάλλον γλυφή.Ταυτόχρονα αναρωτιέμαι αν πρέπει να κοιτάξω πάλι κάτω στο πάτωμα, γιατί ενώ δεν πονάω καθόλου, θα έχει γεμίσει σίγουρα αίματα.Αργά στρέφω το βλέμμα μου και δεν υπάρχει σταγόνα αίμα.Βλέπω τα πέλματά μου να ξαναφύονται στη θέση τους, τρυφερά, σαν μωρού, μέχρι να ξαναπάρουν το τελικό τους σχήμα.Περιστρέφομαι στον άξονά μου 90 μοίρες προς τα δεξιά και τότε βλέπω ένα πτώμα, τοποθετημένο περίτεχνα στον τοίχο.Αν και κατακρεουργημένο, δεν μου προκαλεί φόβο ή αποστροφή.Το κεφάλι κοιτάει ψηλά, λείπει όλη η κάτω γνάθος, είναι χωρίς πνεύμονες,μέλη, έχει απομείνει η σπονδυλική στήλη ολόκληρη μέχρι το ιερό οστό.Αναγνωρίζω πως μάλλον είμαι εγώ αυτό, στρέφομαι άλλες 90 μοίρες και κοιτάω την πόρτα της κουζίνας.Το άνοιγμά της είναι σκοτεινό σαν υδατογραφία και μια σκιά απομακρύνεται με γυρισμένη την πλάτη.
9 comments:
σήμερα το πρωί ξύπνησα με το "κλειδί"
exquisite corpse
σαν ανθρώπινη χρυσαλίδα.
αρκεί η μεταμόρφωση να κρατά για πάντα.
xxx
A large, ancient knight's sword with a cross-shaped handle was buried to the hilt in my back, but the blade had been driven in with such precision between my skin and flesh that it had caused no injury.Nor was there a wound at the spot on my neck where the sword had penetrated;my friends assured me that there was an opening large enough to admit the blade, but dry and showing no trace of blood.And when my friends now stood on chairs and slowly, inch by inch, drew out the sword I did not bleed, and the opening on my neck closed until no mark was left save a scarcely discernible slit.
"Here is your sword," laughed my friends, and gave it to me.I hefted it in my two hands;it was a splendit weapon, Crusaders might have used it.Who tolerates this gadding about of ancient knights in dreams, irresponsibly brandishing their swords, stabbing innocent sleepers who are saved from serious injury only because the weapons in all likelihood glance off living bodies, and also because there are faithful friends knocking at the door, prepared to come to their assistance?
J.D.The postcard p.226/128pdf
extract from K.'s Journal
http://waltendegewalt.wordpress.com/2011/04/01/giorgio-agamben-what-is-a-commandment-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7/#comment-349
http://www.youtube.com/watch?v=br2s0xJyFEM
uroboros-which devours itself and gives birth to itself
ουρά-tale-last bone
or the feet
Post a Comment