[Σημ.Τ.Μετ.: *Η δυσκολία αυτή στη δράση του παιχνιδιού προέκυπτε διότι ήταν φύση συναισθητικό. Για να μπορεί να παίξει κρυφτό, ήταν απαραίτητος ο απόλυτος διαχωρισμός των αισθήσεων και των ενεργειών, ώστε να δύναται και να μην βλέπει, να μην ακούει κ.λ.π. Βασιστήκαμε στο αντεστραμένο μας προσωπικό παράδειγμα, όταν στην πρώτη συνάντηση στο ατελιέ του Μετρ, μας ρώτησε αν είχαμε κάποια ιδέα και με τη φόρα που είχαμε μιλούσαμε ταυτόχρονα λέγοντας η μια στην άλλη να σταματήσει, έτσι που αν ήταν κάποιος έξω απο το δωμάτιο, θα άκουγε ένα παρατεταμένο "ΧχχχΧΧΧΧχχΧΧΧΧ" σαν παράσιτο απο ραδιόφωνο.Ο Μετρ παρενέβει και μας είπε οτι για να κατανοήσουμε τι λέμε οι ίδιες, πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να παρατηρούμε τι λένε οι άλλες, με όλη μας την ψυχή. Με πολλή προσπάθεια πιάσαμε καλό ρυθμό και τώρα αυτός ο κάποιος έξω απ'το δωμάτιο, θα νόμιζε οτι μόνο γελάμε, γιατί ακουγόμασταν σαν "χι χι χα Χε χεΧι χα".Κι έτσι βρήκαμε την ιδέα για το χρώμα του υφάσματος.Θα ήταν γαλανόγλαυκο.]
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
http://el.wikisource.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CE%BD_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD
το μόνον της ζωής του ταξείδιον
Post a Comment