η ετυμολογία του μίσους

κηδεύω: φροντίζω, περιποιούμαι, θάπτω τον νεκρόν, ενταφιάζω, συνάπτω συγγένειαν δι' επιγαμίας, ''συμπεθερεύω'', κηδεμών ο μεριμνών, προστάτης.ακηδής ο μη έχων φροντίδας, αμέριμνος, αμελής. συγγ.τοις: αβεστ. sadra-ουδ.=άλγος, πόνος, θλίψις, κακόν, συμφορά, οσκ. cadeis γεν.=λατ. inimicitiae, μσν. ιρλ.caiss= μίσος, γοτθ.hatis, αρχ. γερμ. haz, νεογερμ. Hass=μίσος.

Αυτή δεν είναι η ιστορία μιας εκδίκησης κρύας , αλλά μια πορεία αναγνώρισης, συμφιλίωσης κι επανασύνδεσης με την βαθύτερη ύπαρξη.Ένας φόρος τιμής στο χαμένο όνειρο που μόνο έτσι μπορεί να αναβιώσει και να αναβιωθεί.