Monday 22 June 2009

In girum imus nocte et consumimur igni

1 comment:

Φωκιανός said...

[ΕΝΥΠΝΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ]

Ώρα 5:00 το πρωί – ο Christian εξέρχεται παφλάζοντας το «Ατελεύτητο Θέρος» – πλάι μου οι ρωγμές – ανοικτές, γαλήνιες, οι καταβολάδες τους ακουμπάν στο αντάμωμα – δύο πνοές, δυο προσευχές αγέρωχες, δίχως θορύβους ξεσχίζουν τη σιωπή – τις ρωγμές γεμίζουν, το βαθύ μπλε γίνεται αλήθεια, όνομα – δυο μάτια, οι τρεις σιωπές του πρωινού – αμυδρές χαρακιές, τις γνωρίζω – μου τις μίλησε ο Ιούλιος – σε λίγο θα είναι πρόσωπο – συνοδοιπόρος στη γαλήνη του βάλτου – σωπαίνω – θα μας ακούσουν σμήνη τα πουλιά – έχει δουλειά ακόμη το θερισμένο χωράφι

Ύστερα κοιμήθηκα – με είδα μια σταλιά – πέντε χρονών – λιγάκι – άνοιξαν οι παλάμες σου και μου προσφέρθηκαν ξανά τα παιχνίδια μου – να παίξω – κοίταξα – σου χαμογέλασα – Ξημέρωσε


http://www.youtube.com/watch?v=QLKzqKdF9Zc&feature=related