πάει καιρός που χάθηκαν πατέρες και μανάδες
και τα παλιά κιτάπια και τα λάβαρα σκουριάζουνε
σαν μισοφέγγαρα παροπλισμένα σε υπόγεια
γι'αυτό σου λέω καλέ μου το χέρι κράτα μου
και πάμε πάλι απ'την αρχή να συνεχίσουμε
κι ας λένε πως θα συναντήσουμε τους σκιάποδες
κανείς δεν ξέρει, κι αυτό είναι πολύ
μα όχι ακατόρθωτο να το αντέξουμε.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
http://www.youtube.com/watch?v=ujqkvvUcgAU&feature=related
http://nomadicuniversality.wordpress.com/2011/11/18/chaos-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%AD%CE%B6%CE%B9/
κάποτε
Post a Comment