Wednesday, 15 June 2011

3 perfect convolutions

Posted by at

1 comment:

xtina said...

Όσο για τον Μπένγιαμιν, ήταν και παραμένει για μένα αποφασιστικό σημείο αναφοράς. Πιστεύω ότι το κείμενό του «Για την έννοια της ιστορίας» είναι το θεμελιώδες κείμενο για μια συζήτηση πάνω στην ειδικά ανθρώπινη χρονικότητα. Ένα από τα βιβλία μου, Il ricordo del presente. Saggio sul tempo storico [H μνήμη του παρόντος: δοκίμιο για τον ιστορικό χρόνο], προσπαθεί να προχωρήσει πάνω στο μονοπάτι που άνοιξε ο Μπένγιαμιν. Αλλά ο Μπένγιαμιν διαφοροποιείται από τον Aντόρνo, και ακόμα περισσότερο από τα άλλα μέλη της σχολής της Φρανκφούρτης, κατά το ότι προσπαθεί να διακρίνει το ζήτημα της χειραφέτησης ακόμη και μέσα σε αυτό που ο Μπρεχτ όρισε ως «το κακό καινούριο»· για παράδειγμα, στην τεχνική αναπαραγωγή ή στη συναισθηματική φτώχεια της μητροπολιτικής εμπειρίας. Ο Aντόρνo και άλλοι, από την άλλη μεριά, καταδίκασαν το «κακό καινούριο» συνολικά.
[P.Virno]

http://nomadicuniversality.wordpress.com/2011/06/18/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%83/

20 June 2011 at 18:27

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)