λήψη

"Μητέρα μου, πώς θέλεις ν'αρνηθείς στον τιμημένο μας αοιδό
χαρά να δίνει μ'ό,τι βάζει ο νους του;Φταίχτες δεν είναι
οι αοιδοί'ο Δίας ίσως είναι ο αίτιος, που δίνει στους φιλόπονους
ανθρώπους ό,τι θελήσει εκείνος στον καθένα.
Δεν πρέπει η αγανάκτηση σ'αυτόν να πέφτει,
που ψάλλει την κακή μοίρα των Δαναών.Ξέρεις,
οι άνθρωποι τιμούν και προτιμούν εκείνο το τραγούδι
που τους φαντάζει ακούγοντας, το τελευταίο.
Θάρρος λοιπόν χρειάζεσαι και σφίξε την καρδιά σου να τ'ακούσεις'
δεν ήταν μόνος ο Οδυσσέας που χωρίστηκε στην Τροία
από του νόστου του τη μέρα' κι άλλοι πολλοί, γενναίοι άντρες,
χάθηκαν και πάνε.
Αλλά καλύτερα να πας στην κάμαρή σου, με τα δικά σου έργα απασχολήσου,
τον αργαλειό, τη ρόκα.δίνε στις παρακόρες εντολές, για να δουλεύουν
με φροντίδα.Ο λόγος είναι μέλημα του αντρός, του καθενός,
και περισσότερο δικό μου'σ'αυτό το σπίτι είμαι εγώ ο κυβερνήτης."
Κατάπληκτη η Πηνελόπη τότε τραβήχτηκε στην κάμαρή της,
κρατώντας μέσα της τη συμβουλή του γιού της.
Κι όταν ανέβηκε ψηλά στο θάλαμο, με τις ακόλουθες μαζί,
έστησε θρήνο για τον Οδυσσέα, το ακριβό της ταίρι, ωσότου η Αθηνά,
τα μάτια λάμποντας, κλείνει τα βλέφαρά της,
σταλάζοντας ύπνο γλυκό.

[Οδύσσεια, ραψ.α, μνηστήρων ευωχία, μετ. Δ.Ν.Μαρωνίτη,σελ.22]