το πουλί cuculus canorus

την κυριακή που μας πέρασε, είχαμε οικογενειακή συγκέντρωση με αφορμή τα γενέθλια της μάνας μου.πάνω στο μακρύ τορνευτό τραπέζι απλώθηκαν τραπεζομάντηλα, τα γιορτινά σερβίτσια, εκλεκτά φαγητά φτιαγμένα με φροντίδα.παρά την ευχάριστη περίσταση, ήταν προφανές οτι τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας κατέβαλαν μια κάποια προσπάθεια για να φαίνονται καλά.η γιαπωνέζα νύφη μου, χαμογελούσε κάτω απο τα πρησμένα μάτια της ("δεν μας λένε όλη την αλήθεια σίγουρα" ψιθύρισε κάποια στιγμή), η αδερφή μου ανέλυε τα οφέλη της ολιστικής ιατρικής (πώς κρατάνε το παιδί μακρυά απο αρρώστιες), ο ξάδερφος που συχνά μου στέλνει ρατσιστικά serial email, ανησυχούσε για το πώς θα πάει η καινούρια δουλειά του νεαρού αλβανού που έχει υιοθετήσει εδώ και πολλά χρόνια (ναι, ευτυχώς για την αντίφαση).
μιας και μας είχαν κάνει κατάληψη στο τραπέζι,που στην πραγματικότητα είναι το σπίτι του τριάχρονου ανηψιού μου και δεν μπορούσαμε να χωθούμε απο κάτω όπως το συνηθίζουμε, είπα να πάμε στον κήπο (δηλαδή στο χαλί παραπλεύρως) για να παίξουμε.του έδειξα το νέο πεδίο και μπήκε αμέσως στο νόημα."κοίτα, αυτός γύρω-γύρω είναι ο φράχτης και στο κέντρο το συντριβάνι για να παίρνουμε νερό.τριγύρω είναι τα λουλούδια, αλλά μπορούμε να φυτέψουμε κι άλλα".έφερε τρεχάτος την τσαγιέρα απο το ασημικό της γιαγιάς, κι άρχισε το πότισμα, μετά γίναμε σπόροι οι ίδιοι, που ανοίγουν κι απλώνουν φύλλα και άνθη.χοροπηδάγαμε μέσα-έξω τον φράχτη, με μια κουβέντα, την καταβρήκαμε.
όταν ήρθε η ώρα να φύγω, δεν ήθελε καθόλου να σταματήσουμε το παιχνίδι, κι άρχισε να μου τραβάει το κασκόλ που τύλιγα στο λαιμό μου.το επιχείρημα του ήταν το κλασσικό:"δικό μου είναι!"(άρα δεν μπορείς να το πάρεις και να φύγεις) και πράγματι πώς να αποδείξεις σ'ένα παιδί ή και σ'οποιονδήποτε οτι κάτι μπορεί να ανήκει σε κάποιον, χωρίς να φτάσεις στον παραλογισμό (πόσο μάλλον που το κασκόλ μου το είχε χαρίσει ένας αγαπητός μου φίλος, που του το είχαν κάνει επίσης δώρο).έτσι του είπα, "δεν είναι ούτε δικό μου, ούτε δικό σου, αλλά άμα δεν το φορέσω θα κρυώνω".χωρίς δεύτερη κουβέντα, με κοίταξε με κατανόηση και μου το ξαναφόρεσε καλά καλά για να ζεσταθώ.το πουλάκι μου, φέρνει πάντα το καλύτερο μήνυμα.