Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
R/e-cycling in modern Territories
Blog Archive
-
▼
2011
(198)
-
▼
May
(30)
- η ιεροτελεστεία της άνοιξης
- ο κύκλος του αίματος
- et in arcadia ego
- helium
- πτ_έρως και μαν(τ)ική ικανότητα
- έξω
- Pina ή ένα μαντείο στο Wuppertal (χοροδικτύωση)
- farewell Siegfried
- Χ,Ψ,Ζ*
- emergent space(time)
- firevox
- παρασκευή και 13
- eros Vs icarus
- eros Vs minotaurs
- το πλήρωμα του χρόνου
- το σκάρωμα του χρόνου
- μύωπες
- Κάθετα στην Καρτεσίου , στρίβεις Σπινόζα
- στα βιολογικά (οδ. Σπινόζα 30)
- στο υαλοπωλείο (οδ.Σπινόζα 34α)
- στο internet cafe (οδ.Σπινόζα 151)
- νάρκισσος κι επιλεκτική κώφωση_schwa indogermanicum
- η γένεση της αμφιβολίας
- turning the public sphere inside out_is it possible?
- connexio_Αγγελόπουλος-Καβάφης
- χαίρε
- extreme sports_meeting the alien
- last years upcoming future
- στη μικρή πλατεία
- Μετρ 1
-
▼
May
(30)
9 comments:
Η τοπολογία, ωστόσο, χρειάζεται -αν δεν απαιτεί- και την κατάλληλη μουσική:
http://www.youtube.com/watch?v=kGhvJiiGnV0
:-)
το ξέρω οτι θα είναι δύσκολο να κάνουμε το τσιφτετέλι λειτουργία
αλλά μπορεί και να γίνεται
άντε κι έναν "επιτάφειο" για πάρτη σου
(αυτήν την ερμηνεία δεν θα την βρεις στη βίκυ, χε)
Πάντως, πέρα απ' την πλάκα, τις τελευταίες ημέρες στις πλατείες της Ισπανίας και της Ελλάδας, παρατηρούμε αυτό ακριβώς: πώς ένας λαός επιχειρεί να κάνει το μέσα έξω και το έξω μέσα...
Άντε στο Σύνταγμα...
μπααα
δεν πιστεύω οτι αυτές οι διαδικασίες είναι ικανές να δημιουργήσουν κάτι παραπάνω απο μια ατμόσφαιρα.άλλο οπαδοί, άλλο ενεργοί πολίτες
τοπολογικά παιχνιδιαρίσματα. είναι να μην χαμογελάσεις?
:-)
http://nomadicuniversality.wordpress.com/2011/05/28/%CF%86%CE%BB%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B7-%C2%AB%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%87%CF%85%CF%84%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CF%80/
http://nomadicuniversality.wordpress.com/2011/06/02/%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%82/
τους ανθρώπους να παραστέκονται σε μια σειρά αφηγούμενοι πορείες με ταχύτητα φωτός, απο τροχιές όντων που εξαφανίστηκαν.διάσημοι,άσημοι,σημεία που κάποτε είχαν νόημα και μετά το έχασαν.κάθε τόσο ο ραψωδός να ξαναπλέκει τα νοήματά τους δίνοντας μια εικόνα του κόσμου τους, σαν ήλιος ακίνητος που κοιτάει απο το κέντρο προς τα έξω τους πλάνητες, αποδίδοντάς τους πάλι στη συλλογική μνήμη τους.αυτήν που έχασαν μαζί με την αποσύνδεσή τους απο το γαλαξία .γιατί οι νεκροί, δεν θυμούνται παρά την προσωπική τους ιστορία.δεν συνομιλούν μεταξύ τους, δεν αγγίζονται, δεν υπάρχουν ο ένας για τον άλλο.
http://www.elculture.gr/TV/ElcTV/o-galaxias-elctv/fullstory.php?id=42691
Post a Comment