κείμαι΄ότι και νυν, κείμαι, είμαι "ξαπλωμένος", κοιμώμαι, αναπαύομαι, μένω αργός, ευρίσκομαι νεκρός: αρχ. ινδ. sete=αυτός κείται, χεττ. keta, ketari= αυτός κείται'πβ. ομ. κείοντες "επιθυμούντες να κοιμηθώσι", ητεροιωμ. β. κοίτος, ο τόπος προς κατάκλισιν, κλίνη, "κρεβάτι"' ύπνος, η δια του ύπνου ανάπαυσις', κοίτη, η το μέρος ένθα κατακλίνεταί τις,κλίνη, φωλέα, τρώγλη ζώου'κιβώτιον, κοιτίς,-ίδος, η μικρόν κιβώτιον, κάλαθος, κάνιστρον (ως μέρος διαφυλάξεως' πβ. ά-κοιτις,-ιος, η έχουσα την αυτήν κοίτην, σύζυγος' και βρετ. argud=ελαφρός ύπνος)' μετ'επιθήματος -m-: κοιμάω, άγω τινα εις την κλίνην, "τον βάζω στο κρεβάτι", κοιμίζω, αποκοιμίζω τινά'καταπραΰνω', κοιμάομαι 'κείμαι επι της κλίνης, κοιμώμαι, αδρανώ (εκ τινος *κοίμη 'κλίνη, κοίτη' πβ. αρχ. ιρλ coim=αγαπητός, γοτθ. haims θηλ.=χωρίον, αρχ. γερμ. heim, νεογερμ. Heim=οίκος, κατοικία, λεττ. saime=οι οικέται, υπηρέται της οικίας, αρχ. εκκλ. σλαβ. semija=υπηρέται).Πβ. και αρμ.  ser=κλίσις, αγάπη (*keiro-), λατ. civis=πολίτης' p.*kei-=κείσθαι' βλ. κειμήλιον, κώμη, νεοσσός, ωκεανός.