Monday, 9 May 2011
Χ,Ψ,Ζ*
Αν η δύναμη έχει να κάνει με το "θέλουμε-και-μπορούμε", σε αντιδιαστολή προς το απλό "μπορούμε", τότε πρέπει να παραδεχτούμε ότι η δύναμή μας έχει γίνει αδύναμη.Οι πρόοδοι που έχει κάνει η επιστήμη δεν έχουν τίποτα να κάνουν με το "θέλω"' ακολουθούν τους δικούς τους αμείλικτους νόμους, υποχρεώνοντάς μας να κάνουμε ό,τι μπορούμε, ανεξάρτητα απο τις συνέπειες.Μήπως το "θέλω" και το "μπορώ" έχουν διακόψει τις σχέσεις τους;Μήπως είχε δίκιο ο Βαλερύ όταν έλεγε πενήντα χρόνια πριν:"On peut dire que tous ce que nous savons, c'est-a dire tout ce que nous pouvons, a fini par s'opposer a ce que nous sommes"; ("Μπορεί να πει κανείς ότι όλα όσα ξέρουμε, δηλαδή όλα όσα έχουμε τη δύναμη να κάνουμε, στράφηκαν τελικά εναντίον αυτού που είμαστε".)
Και πάλι, δεν γνωρίζουμε πού θα μας οδηγήσουν αυτές οι εξελίξεις, γνωρίζουμε όμως, ή θα έπρεπε να γνωρίζουμε, ότι κάθε μείωση της δύναμης είναι μια ανοιχτή πρόσκληση στη βία-έστω και μόνο για το λόγο ότι αυτοί που έχουν τη δύναμη και τη νιώθουν να γλιστράει από τα χέρια τους, είτε είναι η κυβέρνηση είτε οι κυβερνώμενοι, το έβρισκαν πάντα δύσκολο να αντισταθούν στον πειρασμό να την αντικαταστήσουν με τη βία.
[Χ.Άρεντ, Περί Βίας,εκδ.Αλεξάνρεια, σελ.149]
*όπου Χ=άνθρωπος, Ψ=ψυχή, Ζ=ζωή
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
εσύ επιστήμονα που με τη βία της μηχανής θέλεις να σώσεις τον κόσμο
σκέψου
Πες του τα, μη μπας κι ακούσει εσένα, γιατί κι εγώ του τα 'λεγα, αλλά...
Όμικρον Ωμέγα
χαχα
Ω μικρό ο ΜΕΓΑ
εγώ λέω
κι όποιος θέλει ας ακούσει
(λες να τον προβλημάτισα;)
Χ
Α, καλά... Εσύ πιστεύεις ακόμα στα θαύματα!
Ποιος να προβληματιστεί; Αυτός; Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο δισεκατομμύριο. Άκου που σου λέω. Τον ξέρω καλύτερα απ' τον καθένα. Αλλά κι εμένα έχει χρόνια να μ' ακούσει.
Ανίατη περίπτωση.
Όμικρον Ωμέγα
διάβαζα αλλού ένα άρθρο που εγκαλεί σε δημόσια συζήτηση τους επιστήμονες,προκειμένου να μιλήσουν για το πώς και το γιατί της σημερινής κατάστασης.κι επειδή φοβάμαι οτι το πρόβλημα στον πυρήνα του είναι ηθικό-υπαρξιακό, είπα να προειδοποιήσω τον επιστήμονα, μπας και προλάβει να ετοιμαστεί με κανένα σκονάκι φιλοσοφίας ή ποίησης.γιατί άμα πάει έτσι σκέτος..άστα
Το έγραψα, το επαναλαμβάνω. Πρόκειται για ανίατη* περίπτωση. Και δεν πρόκειται ούτε η φιλοσοφία ούτε η ποίηση να τον σώσουν. Ούτε αυτόν ούτε και κανέναν άλλο.
* Σχεδόν ανίατη. Η "θεραπεία" είναι πολύ απλή. Να κάνουν ως άνθρωποι, ως μέλη του ανθρώπινου είδους, αυτό που ο Κοζέν Καρατάνι, ονομάζει, σε ένα άλλο επίπεδο, "salto mortale του εμπορεύματος".
Και δεν πρόκειται ούτε για άλμα, ούτε πολύ περισσότερο για "θανάσιμο". Ο ιάπων αναρχομαρξιστής Καρατάνι είναι φιλόσοφος, άρα μπορώ να το θέσω ως εξής: ο άνθρωπος πρέπει να κάνει το salto mortale κάνοντας Αφαίρεση σ' όλες τις Αφαιρέσεις του.
Ακούγεται αφηρημένο, ε;
salto mortale Vs salo morale
πόσο λείπει ο Παζολινίδης ώρες ώρες..
είναι πιο απλό κι απο αυτό που λες
αλλά εγώ δεν λέω τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει, προσπαθώ απλά να εκθέσω το φάσμα των πιθανών πραγματικοτήτων
απο κει και πέρα, ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και τις συνέπειές τους
και κάτι τελευταίο αισιοδοξοαπαισιόδοξο:
το παιχνίδι αλλάζει με την νέα γλώσσα που έρχεται.εκείνη θα ξεκαθαρίσει εκείνον που μιλάει με τον τρόπο της αγάπης απο εκείνον του μίσους
Sorry, για το πρέπει. Ξέχασα τον Ελύτη: "Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι".
Στα υπόλοιπα συμφωνούμε.
Η "νέα γλώσσα" εμφανίζεται μόνον μετά το salto mortale.
Λέμε game over, κάνουμε το salto mortale, αλλάζουμε "τρόπο", κι η "νέα γλώσσα" είναι εκεί και μας περιμένει.
ό,τι πεις
Post a Comment